Εκείνος το αποκαλεί στοίχημα με τον εαυτό του… Εγώ πάλι θα το χαρακτήριζα ως ένα άτυπο “τάμα” στις ρίζες του τόπου μας… Ένα οδοιπορικό που όσο εξελίσσεται τόσο μεγαλώνει στην ψυχή του το χρέος να «φωτίσει» αθέατες πτυχές της ιστορίας μας, της παράδοσής μας.
Ανασύρει στην επιφάνεια ξεχασμένες μνήμες του παρελθόντος, «ζωντανεύει» χωριουδάκια που έχουν «στοιχειώσει» στον χρόνο και έχουν σβηστεί ακόμα και από τον χάρτη και πλημμυρίζει με ρίγη συγκίνησης και νοσταλγίας χιλιάδες ομογενείς που έχουν ξενιτευτεί στα πέρατα της γης…
Για την ακρίβεια έχουν διασκορπιστεί σε 142 χώρες του κόσμου, σύμφωνα με τα στατιστικά που έχει συγκεντρώσει από το μη κερδοσκοπικό κανάλι του στο youtube.
«Είμαι ερασιτέχνης και ερασιτέχνης θα παραμείνω» ξεκαθαρίζει ο Ηρακλειώτης δικηγόρος Νίκος Σωμαράκης, ο οποίος με τη φωτογραφική του μηχανή, την κάμερα και το drone εξορμά στην ενδοχώρα του νομού Ηρακλείου και δημιουργεί εξαιρετικά αφιερώματα με επίκεντρο τα χωριά μας.
Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει με 15λεπτα βιντεάκια και πλούσιο φωτογραφικό υλικό περισσότερα από 100 χωριά και χωριουδάκια του νομού Ηρακλείου. «Μόλις ολοκληρώσω όλα τα χωριά, θα σταματήσω. Αυτό ήταν ένα στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου».
Είναι εντυπωσιακή η προσέγγιση των αφιερωμάτων που κάνει για την κάθε περιοχή. Ο Ν. Σωμαράκης δεν περιορίζεται μόνο στις αεροφωτογραφίες με το drone. Το ψάχνει βαθύτερα το θέμα. «Η πρώτη μου κίνηση σε κάθε νέο χωριό είναι να πάω στο σχολείο. Να δω αν λειτουργεί, αν υπάρχουν παιδιά. Δυστυχώς από τα 103 χωριά που έχω επισκεφθεί, μόνο σε 2-3 χωριά λειτουργούν τα σχολεία». Συνομιλεί με μεγαλύτερους ανθρώπους σε ηλικία, που του αφηγούνται on camera την ιστορία του τόπου τους, τη ζωή τότε και σήμερα.
Αιχμαλωτίζει με τον φακό του οτιδήποτε τραβήξει την προσοχή του… Τοπία που κόβουν την ανάσα από την άγρια ομορφιά του νότου, ερημικά ξωκκλήσια που περιμένουν καρτερικά τον προσκυνητή τους, απόκρημνες ακτές που τις συντροφεύουν οι άνεμοι και κλείνουν το μάτι στους ξένους επισκέπτες να τις ανακαλύψουν….Νοικοκυρεμένα σπίτια, ασβεστωμένα, με αυλές πανδαισία από τα λουλούδια του παραδείσου αλλά και δεκάδες άλλα εγκαταλελειμμένα στον χρόνο…Κάποια παλιά φθαρμένα αντικείμενα μαρτυρούν ακόμα ότι κάποτε έσφυζαν από ζωή…
«Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Μηλιαρίση…»
Πώς πάνε στο Μηλιαρίσι; Ιδού η απορία. Το Μηλιαρίσι είναι ένα πανέμορφο χωριουδάκι με σημαντική ιστορία αλλά δεν διαθέτει ούτε πινακίδα που να ενημερώνει ή να καθοδηγεί τον επισκέπτη για την ύπαρξή του ή το πώς μπορεί να μεταβεί εκεί.
«Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Μιλιαρίσι…να εύχεσαι να “παντίξεις” (συναντήσεις) κανένα καλό άνθρωπο, αλλιώς θα κάνεις άσκοπα βόλτες στα γύρω χωριά, δεν πρόκειται να το βρεις. Απλούστατα γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ταμπέλα, ένας παράδρομος χωματόδρομος λίγο μετά την Αγία Σεμνή, πολύ παρατηρητικότητα στην αμέσως επόμενη διασταύρωση και ίσως με λίγη τύχη να το βρεις…» περιγράφει ο Ν. Σωμαράκης.
Η μοναδική ένδειξη που υπάρχει είναι αυτή στον τοίχο ενός ελαιουργείου με κόκκινη μπογιά που αναγράφει «Μηλιαρίση» και συνοδεύεται από ένα βέλος. Παρά τα αλλεπάλληλα αιτήματα που έχουν υποβληθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες για την τοποθέτηση πινακίδας, το Μηλιαρίσι εξακολουθεί να είναι για τους περισσότερους ένα χωριό-φάντασμα, παρά τη σημαντική ιστορία του.
Ο ναός των Αγίων Νικολάου και Χαραλάμπους βρίσκεται στον ερειπωμένο σήμερα οικισμό Κάτω Μηλιαρίσι και φέρει τοιχογραφίες του 14ου αιώνα. Αυτό που τον κάνει μοναδικό είναι ότι ανήκε ταυτόχρονα και στα δύο δόγματα και στο εσωτερικό του είχε δύο Αγίες Τράπεζες όπου λειτουργούσαν δύο ιεράρχες, ένας Ορθόδοξος κι ένας Καθολικός. «Το Μηλιαρίσι είναι από τις περιπτώσεις που μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω το ταξίδι αυτό» μας λέει.
Ο φρουρός της Χανδρού
Ενδιαφέρουσα όμως είναι και η περίπτωση της Χανδρού που βρίσκεται σε υψόμετρο 380 μέτρων και απέχει περίπου τρία χιλιόμετρα από το Αρκαλοχώρι. «Σήμερα το χωριό είναι σχεδόν εγκαταλελειμμένο, αφού ένας μόνο κάτοικος παραμένει να φρουρεί τα ερείπια του χωριού, ενός χωριού με πλούσια ιστορία και παράδοση με όμορφη φύση και πλούσια παρθένα βλάστηση.
Στον επισκέπτη του το χωριό δεν έχει να προσφέρει τίποτε από τα καταναλωτικά επιτεύγματα της εποχής μας. Προσφέρει μόνο την ομορφιά της φύσης, το κελάηδημα των πουλιών, το θρόισμα του αγέρα μέσα από τα πλατανόφυλλα, το κελάρυσμα του πηγαίου δροσερού νερού και την απέραντη γαλήνη της ψυχής που τόσο έχουμε ανάγκη». Και το ταξίδι συνεχίζεται… Με νέες εικόνες, αναμνήσεις, περιγραφές και ωραίους ανθρώπους!