Έντονες πολιτικές διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη στη Λότζια με το βλέμμα στραμμένο στην 1η Σεπτεμβρίου, που σηματοδοτεί ένα νέο ιστορικό κεφάλαιο στο Δήμο Ηρακλείου μετά την εφαρμογή της απλής αναλογικής.
Στελέχη της δημοτικής Αρχής έχουν ξεκινήσει ένα κρίσιμο διάλογο με τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, για την επόμενη μέρα στο Δήμο Ηρακλείου τη συγκρότηση των νέων οργάνων των αντιδημαρχιών, τη σύνθεση των δημοτικών επιχειρήσεων, και κυρίως τη νέα πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στο πλαίσιο των συνεργασιών τις οποίες όλοι επικαλούνται και μένει να δούμε πώς τις εννοούν.
Αυτό το οποίο προκύπτει από στελέχη της δημοτικής Αρχής, είναι ότι παρακολουθούν με προσοχή τις αναμενόμενες εξαγγελίες του υπουργείου Εσωτερικών στο πλαίσιο των πολιτικών δεσμεύσεων της Ν.Δ. για διορθωτικές αλλαγές που θα ενισχύσουν και θα διευκολύνουν τη διοίκηση των εκλεγμένων Περιφερειακών και Δημοτικών Αρχών, παράλληλα όμως ανοίγουν την ατζέντα του πολιτικού διαλόγου.
Δηλαδή, όπως τονίζουν στελέχη της παράταξης Λαμπρινού, ανεξάρτητα από τις αλλαγές που ο νόμος θα επιφέρει για τους ίδιους η πολιτική συνεργασία είναι ουσιαστικό ζητούμενο. Σε κάθε περίπτωση, το βέβαιο είναι ότι οι διεργασίες αυτές θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί στο τέλος του καλοκαιριού, και να έχει αποκρυσταλλωθεί το πλαίσιο των πολιτικών συνεργασιών για τη νέα δημοτική περίοδο.
Οι αριθμοί, οι πρόθυμοι, οι απέναντι και οι μετέωροι
Πού αρχίζει και πού τελειώνει η συνεργασία;
Ο επόμενος 1,5 μήνας που μεσολαβεί ως την 1η Σεπτεμβρίου που συγκαλείται το νεοεκλεγέν δημοτικό συμβούλιο, σηματοδοτεί ίσως το πιο ενδιαφέρον πολιτικό πείραμα των τελευταίων χρόνων στη Λότζια.
Δημοτικές παρατάξεις οι οποίες τα προηγούμενα χρόνια έδιναν σκληρές πολιτικές μάχες στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, μετά τη νέα πραγματικότητα που διαμόρφωσε ο «Κλεισθένης», καλούνται να αναζητήσουν τρόπους συνεργασίας, με την προοπτική να βρουν αυτά που τους ενώνουν και όχι αυτά που τους χωρίζουν. Στο πλαίσιο αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο η κάθε παράταξη θα επιλέξει να κινηθεί στη σκακιέρα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Βεβαίως εδώ το πολιτικό άνοιγμα της δημοτικής Αρχής στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, υπαγορεύεται και από τους αριθμούς, καθώς υπάρχουν 12 εκλεγμένοι από την παράταξη Λαμπρινού, η οποία για να έχει τον έλεγχο του Δημοτικού Συμβουλίου, θα πρέπει να φτάσει τους 25, στα 49 μέλη του Σώματος.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο αριθμός των 13 δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης, είναι ο ελάχιστος αριθμός που θα πρέπει να συμπληρωθεί αθροιστικά με τους 12 της συμπολίτευσης, ώστε να προκύψει μια πλειοψηφία που θα μπορεί να διοικήσει το Δήμο την επόμενη δημοτική περίοδο.
Στη βάση αυτή η δημοτική Αρχή έχει να διαπραγματευτεί τις εννέα θέσεις των αντιδημάρχων, τη διοίκηση του ΕΣΔΑΚ πιθανόν και της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων. Το ίδιο ισχύει και για τη στελέχωση των νέων συμβουλίων των δημοτικών επιχειρήσεων η διοίκηση των οποίων εκλέγεται από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Αυτό το οποίο φαίνεται ότι σπεύδει να διευκρινίσει η δημοτική Αρχή είναι ότι δεν θα αφήσει περιθώριο σε κανένα, να λειτουργήσει εκβιαστικά σε βάρος της, και ταυτόχρονα ότι δεν έχει κανένα σκοπό να κινηθεί ανέντιμα και με ευτέλεια απέναντι στις παρατάξεις της αντιπολίτευσης επιδιώκοντας να διεμβολίσει τους συμβούλους της.
Τι δείχνουν οι πρώτες ζυμώσεις
Τη λέξη «συνεργασία», την επικαλούνται στο σύνολο τους όλες οι παρατάξεις, όμως έχει ενδιαφέρον να αποδειχτεί και πως την εννοούν μέσα από τις συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Διότι κάποιοι εκτιμούν ότι στελέχη της αντιπολίτευσης τα οποία θεωρητικά επικαλούνται την συνεργασία, φαίνεται ότι είναι διατεθειμένα να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου, με υπέρμετρες απαιτήσεις, που υποκρύπτουν τη βαθύτερη επιθυμία τους να μη συμμετέχουν τελικά στην προσπάθεια διαπαραταξιακής συνεννόησης που επιχειρεί η δημοτική Αρχή.
Και αυτό δεν απορρέει απαραίτητα από την απροθυμία τους να συνεργαστούν με τη συγκεκριμένη δημοτική Αρχή φοβούμενοι την πιθανή πολιτική ταύτιση μαζί της, και το ενδεχόμενο να χαρακτηριστούν ως «δεκανίκι» της. Κυρίως καταγράφεται ο φόβος να απαρνηθούν τον παραδοσιακό ρόλο της αντιπολίτευσης ο οποίος είναι πολύ πιο ξεκάθαρος απολογιστικά και στο πολιτικό σώμα που λογοδοτούν.
Όμως εδώ τα πράγματα έχουν και ανάποδη ανάλυση, που έχει να κάνει με την ιστορική ευθύνη των παρατάξεων, να παίξουν ενεργό ρόλο στα δημοτικά πράγματα, και το γεγονός ότι αυτό είναι μια αναπόδραστη πραγματικότητα.
Σε πρώτη φάση πάντως καταγράφεται ως θετικό, το πεδίο συνεννόησης με την παράταξη του Γ. Σισαμάκη, του Ε. Κουκιαδάκη, της Ε. Σχοιναράκη και του Μ. Βασιλάκη. Για την ακρίβεια, εκτιμάται ότι μπορεί να προκύψει μια παραγωγική συνεργασία σε μια κοινά αποδεκτή πολιτική βάση, που μένει να αποδειχτεί στις πιο εξειδικευμένες συζητήσεις που θα ακολουθήσουν.
Όπως είναι γνωστό, από πολύ νωρίς η «Λαϊκή Συσπείρωση» έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι ο δρόμος για την ενσωμάτωση με την εξουσία είναι πέρα και έξω από τα ενδιαφέροντα της εάν δεν συνδέεται άρρηκτα με την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
Στο πλαίσιο αυτό, η δημοτική παράταξη απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με τη σημερινή δημοτική Αρχή, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική σύγκλιση που θα δικαιολογούσε μια τέτοια εξέλιξη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει ο τρόπος με τον οποίο θα εξελιχθούν οι συζητήσεις με την παράταξη της μείζονος αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον κ. Κουράκη αλλά και με την παράταξη των Ενεργών Πολιτών με επικεφαλής τον Η. Λυγερό.
Όπως είναι προφανές είναι εντελώς διαφορετικοί ο όροι της συζήτησης της δημοτικής Αρχής με τη μείζονα αντιπολίτευση, ακριβώς επειδή υπάρχει ένα μακρύ ιστορικό πολιτικών συγκρούσεων σε όλα τα επίπεδα.
Αντίστοιχα με τους «Ενεργούς Πολίτες» παρά το γεγονός ότι έχουν προηγηθεί σκληρές αντιπαραθέσεις εκτιμάται ότι υπάρχει πεδίο συνεννόησης καθώς όπως σχολιάζουν χαρακτηριστικά στελέχη της Λότζια « θα είναι πραγματικά άδικο στελέχη της παράταξης να μην έχουν ενεργό ρόλο σε καίριες θέσεις πολιτικής εξουσίας…».
Βεβαίως όλα αυτά θα φανούν στην πορεία, στο πλαίσιο των συναντήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, από τις οποίες εάν προκύψει τρόπος συνεννόησης, είναι προφανές ότι θα γίνουν και άλλες συναντήσεις εργασίας περισσότερο διευρυμένες, ώστε να εξειδικευτεί το πλαίσιο της πολιτικής συνεργασίας μέσα από προγραμματικές αρχές και δράσεις.