Ένα οικόπεδο «φιλέτο» σε τουριστική περιοχή του νησιού, καθώς και μια διαθήκη που αμφισβητήθηκε, οδήγησαν σε μια μεγάλη δικαστική διαμάχη ανάμεσα στους κληρονόμους τους οικοπέδου και στον άνθρωπο που νοίκιαζε το οικόπεδο και πάνω σε αυτό δημιούργησε ένα από τα πιο γνωστά νυχτερινά κέντρα διασκέδασης των προηγούμενων δεκαετιών.
Η συγκεκριμένη επιχείρηση αποτέλεσε σημείο συνάντησης τους καλοκαιρινούς μήνες εκατοντάδων κατοίκων του νησιού, οι οποίοι την επέλεγαν για τη διασκέδασή της και για τα happening που προσέφερε.
Για να πάρει τη μορφή αυτή η συγκεκριμένη επιχείρηση είχε προηγηθεί συμφωνία ανάμεσα στον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και στον επιχειρηματία. Ο τελευταίος ως μισθωτής, αφού ενοικίασε το ακίνητο συμφώνησε με τον ιδιοκτήτη ένα μεγάλο ποσό από τη δαπάνη ανοικοδόμησης να τοκίζεται και αυτό να συμψηφιστεί στο μέλλον με ενοίκια. Έτσι, σύμφωνα με τον δικηγόρο του επιχειρηματία, κ. Μάνο Καλλέργη, ο πελάτης του πλήρωνε το 70% του ενοικίου και το 30% συμψηφιζόταν με τη δαπάνη ανοικοδόμησης.
Σύμφωνα με τον γνωστό δικηγόρο, ο πελάτης του δαπάνησε για την κατασκευή του χώρου διασκέδασης στα τέλη της δεκαετίας του 80, περισσότερα από 100 εκατομμύρια δραχμές. Παράλληλα, όμως πλήρωνε και το ενοίκιο, όπως και την κατασκευή. Έτσι, ο επιχειρηματίας διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει «ισορροπία» σε αυτή τη συμφωνία, αφού φεύγοντας, όπως είπε, ο χώρος που δημιούργησε δεν ανήκει στον ίδιο αλλά στον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και στους κληρονόμος του.
Κάποια στιγμή, ο επιχειρηματίας, είπε στον ιδιοκτήτη του οικοπέδου ότι δεν μπορεί να πληρώνει και ενοίκιο, έχοντας ξοδέψει και τόσα εκατομμύρια για την ανοικοδόμηση. Τα χρόνια πέρασαν, ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου απεβίωσε. Οι κληρονόμοι, βλέποντας ότι ο επιχειρηματίας δεν πληρώνει άλλο τα ενοίκια, του έκαναν έξωση.
Έχοντας εγκαταλείψει το ακίνητο και μετά από αρκετά χρόνια, ο επιχειρηματίας, όπως αναφέρει ο κ. Καλλέργης, έλαβε με το ταχυδρομείο και από άγνωστο αποστολέα έναν φάκελο μέσα στον οποίο υπήρχε μια διαθήκη, την οποία φαινόταν ότι είχε συντάξει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου που είχε πεθάνει χρόνια πριν.
Ο παραλήπτης του φακέλου πήγε σε έναν γραφολόγο, ο οποίος έκρινε ότι είναι γνήσια και προχώρησε στη δημοσίευση της διαθήκης, η οποία έλεγε ότι ο ιδιοκτήτης αφήνει ένα ποσοστό επί του ισογείου καταστήματος στον επιχειρηματία που το είχε χτίσει με χρήματά του.
Με τη διαθήκη και το αποτέλεσμα του γραφολόγου, ο επιχειρηματίας έκανε εξώδικο προς τους κληρονόμους και ζητούσε από τα παιδιά του ιδιοκτήτη ποσοστό επί των ενοικίων στο κατάστημα που λειτουργεί πλέον στο χώρο και φυσικά έκανε αποδοχή κληρονομιάς.
Οι συγγενείς του ιδιοκτήτη του ακινήτου τού έκαναν μήνυση για κακουργηματική πλαστογραφία και απάτη και η υπόθεση εισήχθη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης όπου και αθωώθηκε πριν λίγες ημέρες.
Ωστόσο εκκρεμεί η εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της έφεσης που έχει κάνει ο επιχειρηματίας κατά της πρωτοδίκης απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, που προηγήθηκε και είχε είχε κρίνει ότι η διαθήκη είναι πλαστή. Σε δεύτερο βαθμό ο επιχειρηματίας με την έφεση του ζητεί να κηρυχθεί η διαθήκη γνήσια και έγκυρη.
Ο κ. Καλλέργης σε δήλωσή του ανέφερε ότι ο εντολέας του δικαιώθηκε μετά από δικαστικούς αγώνες, «και θα πρέπει να τονιστεί ότι ο διαθέτης είχε καλέσει τον εντολέα μου πριν πεθάνει δύο φορές και του υποσχέθηκε ότι θα τακτοποιήσει την οφειλή του προς εκείνον».