Τον καθηγητή Ιατρικής Χρήστο Λιονή, που συνέδεσε το όνομα του με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και στην αρχή της επιστημονικής καριέρας του, υπηρέτησε ως διευθυντής του Κέντρου Υγείας Σπηλίου τίμησε σε ειδική εκδήλωση ο Δήμος Αγίου Βασιλείου/
«Για εμάς τους Αγιοβασιλειώτες, το όνομα του Χρήστου Λιονή είναι συνδεδεμένο με την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας» είπε ο δήμαρχος Αγίου Βασιλείου κ. Γιάννης Ταταράκης για να αναφερθεί διεξοδικά στο σπουδαίο έργο που διατέλεσε ο διακεκριμένος καθηγητής στην περιοχή και να τονίσει ότι «αποδείχθηκε ένας εξαίρετος άνθρωπος και επιστήμονας, πρόθυμος να υποστηρίξει πάντα τον συνάνθρωπο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του επί σειρά ετών, χωρίς να υπολογίζει ωράρια».
“Η θητεία μου εκεί ήταν ένα ανοικτό πανεπιστήμιο”
Έναν απολογισμό μέχρι σήμερα έκανε μιλώντας με συγκίνηση για την πορεία του ο κ. Λιονής, αναφέροντας μεταξύ άλλων, όπως γράφει το Goodnet, τα εξής:
“Ο σταθμός που δοκιμάστηκα ως γιατρός της κοινότητας και της οικογένειας ήταν το ΚΥ Σπήλιου. Σημαντικές πηγές γνώσης και δύναμης ήταν τόσο οι ασθενείς και οι κάτοικοι της τότε επαρχίας Αγίου Βασίλειου όσο και όλοι οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Υγείας.
Οι πρώτοι μου έμαθαν πόσο σημαντικό ήταν να τους ακούς και με σέβεσαι τις αξίες τους, μου δίδαξαν την αξία του λόγου και τη δύναμη της ενθάρρυνσης και της προτροπής. Οι συνεργάτες μου έμαθαν την αξία της εργασίας τους, της τέχνης τους όλα ιδωμένα μέσα από το πνεύμα της διεπιστημονικής συνεργασίας που δεν είχα τη χαρά να τη διδαχθώ στην προπτυχιακή εκπαίδευσή μου. Ήταν η δεύτερη οικογένειά μου, η πηγή έμπνευσης και ευδαιμονίας μου και η πρώτη μεγάλη θλίψη μου τη μέρα που τους έχασα.
Η περίοδος αυτή ήταν ένα μεγάλο, ανοικτό πανεπιστήμιο, με το αποτέλεσμα διαβάζεται από τους ίδιους τους πολίτες και τους ασθενείς, μια και την ευτυχία και την ποιότητα ζωής τους επηρεάζει αλλά και ως πρακτική μεταγγίζεται στις επόμενες γενιές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εκπαίδευση των νεότερων.
Έτσι, μπορεί να διαβαστεί το πείραμα του ΚΥ Σπηλίου. Οδήγησε την εφαρμογή του καινούργιου θεσμού της ΠΦΥ στην Ελλάδα, ανέδειξε την αξία της ομάδας υγείας, της συνεργασίας με την κοινότητα, τις παρεμβάσεις στην κοινότητα, το σχολείο και στο σπίτι, τη σημασία της έρευνας και της επιστημονικής δικτύωσης.
Μετά από χρόνια διαβάζω και το αποτέλεσμα αυτό στη σκέψη, στη συμπεριφορά και στον στοχασμό μου, τόσο επιστημονικό, κοινωνικό, ηθικό και προσωπικό. Η διεπαφή μου με τους Αγιοβασιλιώτες συνέβαλε στην κατανόηση:
- της σημασίας και της επίδρασης της σχέσης ιατρού-ασθενούς και της επικοινωνίας τόσο στην ευτυχία των προσώπων όσο και στα αποτελέσματα των υπηρεσιών υγείας,
- της σημασίας και του ρόλου της οικογένειας στην υιοθέτηση ενός τρόπου ζωής και μιας συμπεριφοράς υγείας που συμβάλλει στην ευζωία,
- της σημασίας της συμπονετικής φροντίδας και της ενσυναίσθησης στις εκβάσεις και στην ποιότητα ζωής ασθενών και προσώπων
- της διάστασης της πνευματικότητας και θρησκευτικότητας ως σημαντικούς προσδιοριστές της υγείας και της ευζωίας.
- της αξία της στροφής της διεπιστημονικής έρευνας στην αυτόχθονη γνώση και στην αξιοποίηση της στη θεραπευτική και αναφέρομαι συγκεκριμένα στη μελέτη για τα αρωματικά βοτανα της Κρήτης
- της αξίας της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση πρακτικών και συμπεριφοράς υγείας
- των αξιών της ομαδικής και διεπιστημονικής εργασίας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού των αξιών και αναγκών κάθε προσώπου και ασθενούς.
Μα πάνω απ’ όλα συνέβαλε στην κατανόηση του νοήματος της ζωής και τη μείωση του φόβου του θανάτου”.
Πηγή: Goodnet