Είναι νέοι και βρίσκονται για διακοπές στην Κρήτη. Λίγο μετά τις 6 χθες τα ξημερώματα το μαύρο τζιπ στο οποίο επιβαίνει η πενταμελής παρέα κατευθύνεται προς Χανιά. Πιθανότατα επιστρέφει από διασκέδαση στην Αγία Μαρίνα του δήμου Πλατανιά όπου έχουν καταλύσει σε βίλα μαζί με άλλα μέλη της παρέας. Στο ύψος των Αγίων Πάντων Αποκορώνου, στην εθνική οδό, σε μία μικρή ευθεία, το μαύρο τζιπ συγκρούεται μετωπικά με διερχόμενο φορτηγό ψυγείο. Ουρλιαχτά και συντρίμμια. Μία 21χρονη Ελληνοαμερικανίδα, η οποία κάθεται πίσω, τραυματίζεται θανάσιμα. Οι υπόλοιποι νεαροί της παρέας τραυματίζονται, δύο εκ των οποίων σοβαρά. Μάλιστα ο ένας χρειάζεται να διακομιστεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου λόγω των τραυμάτων που έχει υποστεί στην σπονδυλική στήλη. Σύμφωνα με την Τροχαία ΒΟΑΚ Κρήτης, ζώνη ασφαλείας φορούν μόνο ο οδηγός και ο συνοδηγός. Οι τρεις συνεπιβάτες στο πίσω κάθισμα έχουν αμελήσει να φορέσουν τη ζώνη τους. Πλην ενός που είναι 30 ετών, οι υπόλοιποι είναι από 21 έως 25. Πρόκειται για δύο Ελληνοαμερικανούς, δύο νεαρούς από τη βόρεια Ελλάδα και έναν Αμερικανό.
Στον τόπο της τραγωδίας επικρατεί πανδαιμόνιο με τέσσερα ασθενοφόρα να μεταβαίνουν εσπευσμένα στο σημείο για την παραλαβή των τραυματιών. Ήταν ένα ακόμα αιματοβαμμένο ξημέρωμα στους δρόμους της Κρήτης. Μόλις προχθές συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν με οδύνη και συντριβή τον 19χρονο Μιχάλη, ο οποίος σκοτώθηκε με το μηχανάκι του στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων. Η ανυπαρξία προστατευτικού κράνους του στέρησε την σφοδρή πιθανότητα να ζήσει. Πριν στεγνώσει το αίμα του, μία κοπέλα μόλις 21 ετών άφησε την τελευταία της πνοή στην άσφαλτο, ενώ μεγάλη είναι η αγωνία για την κατάσταση της υγείας ενός ακόμα νεαρού.
«Έφυγε» και άλλος 19χρονος
Και η λίστα των νεκρών από τροχαία αυξάνεται με εφιαλτικούς ρυθμούς. Στην τραγική είδηση του θανάσιμου τραυματισμού της 21χρονης Ελληνοαμερικανίδας ήρθε να προστεθεί και αυτή του θανάτου του 19χρονου Πάρη, ο οποίος έσβησε μετά από 17 ημέρες στην Εντατική. Το άτυχο παλικάρι ήταν συνοδηγός σε μηχανή που ενεπλάκη σε τροχαίο. Ο οδηγός είχε σκοτωθεί και εκείνο πάλευε για τη ζωή του, όμως η μάχη ήταν άνιση. Στους 45 πλέον οι νεκροί από τις αρχές του έτους…
«Το οδικό περιβάλλον είναι δεδομένο. Στατιστικά ευθύνεται σε ένα ποσοστό 2-5% για τα τροχαία δυστυχήματα. Το 95% οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα. Αν συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι που κυκλοφορούμε στους δρόμους είμαστε εν δυνάμει θύματα της ασφάλτου, ίσως την επόμενη φορά που πιάσουμε το τιμόνι να έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας και σωστή διαχείριση» ανέφερε στην «Π» απογοητευμένος έμπειρος αξιωματικός σε θέματα τροχαίων.
Δημόσια η ωμή πραγματικότητα της φρίκης
«Τι άλλο πρέπει επιτέλους να γίνει» διερωτώνται όλοι. Ίσως οι αρμόδιοι θα πρέπει να μας δείξουν την πραγματικότητα ωμά και κυνικά όπως την ζουν οι ίδιοι κάθε φορά που καλούνται σε ένα τροχαίο δυστύχημα. Αστυνομικοί, πυροσβέστες, διασώστες του ΕΚΑΒ, γιατροί, ιατροδικαστές.
Να δώσουν στη δημοσιότητα χωρίς ψηφίδα, χωρίς καμία απολύτως λογοκρισία, τις εικόνες της φρίκης που αντικρίζουν σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ίσως αυτό μας ταρακουνήσει. Ακραίο, βίαιο, βάρβαρο; Όχι περισσότερο από τη βαρβαρότητα της «σφαγής» που συντελείται στην άσφαλτο.
Διαμελισμένα κορμιά, αποκεφαλισμένα σώματα, μυαλά στην άσφαλτο και στις λαμαρίνες. Να περιγράψουν δημόσια τις μαρτυρίες τους όταν προσεγγίζοντας στον τόπο των τραγωδιών κάποιοι δεν άντεξαν και ξέσπασαν σε λυγμούς. Άλλοι πάλι άρχισαν να κάνουν εμετούς από τη μυρωδιά του αίματος και της ξεσκισμένης σάρκας. Να περιγράψουν καρέ-καρέ το ακέφαλο βρέφος που βρισκόταν ακόμα στην αγκαλιά της νεκρής γιαγιάς του. Το κεφάλι του παιδιού από το σαγόνι και πάνω δεν υπήρχε και τα μυαλά του είχαν διασκορπιστεί στο οδόστρωμα. Τα μάζευαν με το κουταλάκι σε δοχείο μίας χρήσης. Ένα επαναλαμβανόμενο σκηνικό φρίκης με διαφορετικά κάθε φορά πρόσωπα.