Τα παράνομα αποστακτήρια και το αδιέξοδο των καζανάρηδων

Την αγωνία του για το μέλλον των μικρών παραγωγών εκφράζει μέσα από το Patris.gr ο Τάσος Βρέντζος, πρόεδρος του Συλλόγου παραδοσιακών αποσταγματοποιών στον νομό Ηρακλείου.

Η αφορμή για τη συζήτηση μας με τον κ. Βρέντζο ήταν η έφοδος στο παράνομο αποστακτήριο – συσκευαστήριο στο Ηράκλειο και η σύλληψη τριών ατόμων. Να σημειώσουμε ότι το Τμήμα Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος Κρήτης, τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχει εντοπίσει πέντε περιπτώσεις.

Ο κ. Βρέντζος σχολίασε για το συγκεκριμένο περιστατικό: «Δεν θέλουμε στον χώρο μας κάποιοι να παράγουν και να δουλεύουν εκτός περιόδου και εποχής. Πότε δεν το θέλαμε. Αυτό γίνεται σε όλη την Ελλάδα. Δεν ξέρουμε καν ποιος είναι, μπορεί να μην είναι καν στο χώρο μας (σ.σ. των αμπελουργών). Οι δημόσιες αρχές καλά κάνουν και πραγματοποιούν ελέγχους». 

Από εκεί και έπειτα, ο πρόεδρος του Συλλόγου Παραδοσιακών Αποσταγματοποιών αναφέρθηκε αναλυτικά στο χάος που επικρατεί στον κλάδο και αυτά τα κενά που υπάρχουν στην απουσία πλαισίου τα εκμεταλλεύονται διάφοροι επιτήδειοι, ακόμα και αν είναι τελείως άσχετοι με τον χώρο του σταφυλιού. 

Λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βρέντζος: «Θέλουμε να μας δώσουν το δικαίωμα να έχουμε μια ταυτότητα, ώστε να ξέρει ο καθένας τι πουλάει πού, από ποιον είναι αυτό το προϊόν και να έχει και την ευθύνη σε αυτό που δίνει. Εμείς εδώ και και καιρό λέμε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να κοιτάξει να βρει έναν τρόπο να υπάρχει μια ιχνηλασιμότητα. Αυτοί όμως για λόγους ανταγωνισμού μας έχουν πετάξει στο περιθώριο, αρνούνται την οποιαδήποτε συσκευασία πώλησης. Μας απαγορεύουν να συσκευάζουμε. Βρίσκουν δικαιολογίες για να μην βρισκόμαστε εντός αγοράς». 

Και προσθέτει: «Το κράτος εισπράττει από εμάς Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης. Εμείς δεν είμαστε στο απυρόβλητο, είναι όμως οι βιομήχανοι ποτοποιοί. Εμείς είμαστε πάντα οι μικροπαραγωγοί που δεν τους ακούει κανένας. Βγάζουμε κάποια προϊόντα από τα αμπέλια μας, τα θέλει η αγορά, είναι καλό αυτό, αλλά από την άλλη δεν έχουμε την απαραίτητη στήριξη από το κράτος».

«Οι ποτοποιοί και βιομήχανοι αποσταγματοποιοί είναι αυτοί που δεν μας θέλουν στην αγορά. Αυτοί που αποστάζουν όλο τον χρόνο και παράγουν χιλιάδες λίτρα ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό, λένε ότι τους παίρνουμε κομμάτι της αγοράς. Από τη μια μας κατηγορούν ότι πουλάμε χύμα και από την άλλη δεν θέλουν να τυποποιηθούν τα προϊόντα μας. Μας ορίζουν ότι κάνει ένας βιομήχανος να το κάνουμε κι εμείς. Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να έχω εγώ ένα μόνιμο χημικό με μια παραγωγή από χίλια λίτρα μέχρι 4 με 5 χιλιάδες λίτρα και να αντιμετωπίζομαι το ίδιο που κάποιον που παράγει 600 και 800 χιλιάδες λίτρα;» λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βρέντζος.

Ο κ. Βρέντζος τονίζει επίσης την σημασία της προστασίας του κλάδου της αμπελουργίας για να μην υπάρχουν φαινόμενα σαν αυτά με τα παράνομα αποστακτήρια: «Αυτό που παράγουμε εμείς είναι μοναδικό γιατί είναι από τα σταφύλια. Αυτό που δίνουμε, είναι λάθος να είναι απρόσωπο. Πρέπει ο νομοθέτης να μας βάλει κάπου με τα ονόματα μας. Δεν έχει βρεθεί ένας νομικός τρόπος να κατοχυρώσει τη μικροπαραγωγή, οι άνθρωποι απογοητεύονται και αυτοί το ξέρουνε και θέλουν να μας οδηγήσουν εκτός αγοράς όπως έχει γίνει με πάρα πολλά παραδοσιακά προϊόντα. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση δεν θα έχουμε λόγο ύπαρξης». 

Ο πρόεδρος του Συλλόγου παραδοσιακών αποσταγματοποιών αναφέρθηκε με έντονη συναισθηματικά χροιά στο μέλλον, καθώς όπως εξηγεί, «προσπαθούμε να μείνουμε στην αγορά, θέλουμε να ζήσουμε από αυτό, δεν θέλουμε να κάνουμε περιουσίες. Αντίθετα αυτό που εισπράττουμε τα τελευταία χρόνια είναι πως “ότι και να κάνετε, δεν σας θέλουμε άλλο”».

Σε τελική ανάλυση, όπως λέει ο κ. Βρέντζος τα αποστάγματα αποτελούν μέρος της ταυτότητας της κάθε περιοχής και «αν οδηγηθούμε σε μια κρίση ή σε μια πανδημία από τα σπίτια μας μέσα και από το τι παράγουμε θα πρέπει να ζήσουμε. Και όχι από αυτόν που θα μας στείλει τα προϊόντα και θα μας τα πουλήσει όσο θέλει».