Ένας ογκώδης φάκελος με δικαστικές προσφυγές που έφτασαν μέχρι και το Συμβούλιο της Επικρατείας, βρίσκεται πίσω από την πρόσφατη πτώση μπαλκονιού αυθαίρετης κατασκευής στον Ξηροπόταμο, που αναδεικνύει τις βαριές παθογένειες της δόμησης στο Ηράκλειο, αλλά και τις διαστάσεις του προβλήματος των ετοιμόρροπων κτισμάτων στις εκτός σχεδίου πόλης περιοχές, που απέχουν μόλις «μια ανάσα» από το κέντρο της πόλης.
Αν ο ιστορικός ιστός του Ηρακλείου, που είναι γεμάτος γηρασμένα και εγκαταλελειμμένα κτήρια σε κατάσταση ετοιμορροπίας, θεωρείται από πολλούς «ναρκοπέδιο» για την πολιτική προστασία, μπορεί να φανταστεί εύκολα κανείς την αντίστοιχη κατάσταση στις δυτικές συνοικίες, όπου το σχέδιο πόλης είναι ανύπαρκτο, δεν υπάρχουν δρόμοι, κοινόχρηστοι χώροι και δεκάδες αυθαίρετα είναι χτισμένα όπως – όπως σε παραποτάμιες εκτάσεις και χωρίς καμία συντήρηση.
Η προϊσταμένη της Πολεοδομίας, Μαίρη Φραγκιουδάκη, δεν κρύβει την αγωνία της για τα χειρότερα που έρχονται, και με δηλώσεις της στην «Π» τονίζει ότι είναι αποφασισμένη να παρακάμψει εν πολλοίς την γραφειοκρατία αφού, όπως εξηγεί, δεν θα είμαστε πάντα τόσο τυχεροί όπως στην περίπτωση της πρόσφατης πτώσης του μπαλκονιού που θρυμματίστηκε πάνω σε δύο αυτοκίνητα χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί κανείς.
Και το πρόβλημα όπως εξηγεί, είναι ότι το συγκεκριμένο τμήμα της οικοδομής (που είχε αρχίσει να χτίζεται πριν το 1983), έχει φάκελο με πρωτόκολλο κατεδάφισης από το 2007 (!).
Όπως εξηγεί, όλο το κτήριο είναι αυθαίρετο, ωστόσο πολύ γρήγορα διαπιστώθηκε η πολύ κακή κατάσταση του τελευταίου ορόφου για τον οποία και εκδόθηκε πρωτόκολλο κατεδάφισης. Οι ιδιοκτήτες αντέδρασαν και το 2013 κατέθεσαν μια τεχνική έκθεση στην Πολεοδομία με σκοπό να μην εκτελεστεί το πρωτόκολλο κατεδάφισης, την οποία κέρδισαν από το Διοικητικό Εφετείο που εξέδωσε απόφαση προσωρινής αναστολής.
Τελικά η υπόθεση οδηγήθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο δικαίωσε την πλευρά του Δήμου. Η πλευρά των ιδιοκτητών επέμεινε και με τη βοήθεια ενός μηχανικού που κατέθεσε μια επιστημονική αναλυτική τεχνική έκθεση, τεκμηρίωσε ότι το κτήριο μπορεί να αντιστηριχθεί.
Εντάχθηκε στο νόμο για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων και ξεκίνησε η προσπάθεια για τον αποχαρακτηρισμό του ακινήτου ως ετοιμόρροπο.
Ακολούθησαν κάποιες αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και με πίεση της Πολεοδομίας μπήκαν κάποια προστατευτικά καλύμματα για να εμποδίσουν τις παρενέργειες από μια πιθανή αποκόλληση, που τελικά δεν αποφεύχθηκε.
Ωστόσο, το ενδιαφέρον της υπόθεση είναι, όπως τονίζει η κ. Φραγκιουδάκη, ότι το μπαλκόνι που έπεσε δεν ήταν το πιο επικίνδυνο σημείο της οικοδομής, αφού έχει άλλες μεγαλύτερες ευαλωτότητες.
Και το ερώτημα είναι – όπως τονίζει η ίδια- «σε περίπτωση που πέσει το κτήριο ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν τραυματιστεί σοβαρά ένας πολίτης σε αυτό το σημείο, που το πλάτος του δρόμου δεν ξεπερνά τα 4 μέτρα…
Είμαστε υποχρεωμένοι και από το νόμο και ηθικά απέναντι στην κοινωνία να προχωρήσουμε τη διαδικασία της κατεδάφισης ολόκληρου του κτίσματος εφόσον οι ιδιοκτήτες δεν φροντίζουν για την αποκατάσταςή τους».
Φαίνεται ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου που διατρέχουν από τις ετοιμορροπίες ούτε και την ταχύτητα με την οποία επιδεινώνονται, τονίζει η κ. Φραγκιουδάκη η οποία απευθύνει κάλεσμα στους ιδιοκτήτες ετοιμόρροπων σπιτιών να αναλάβουν τις ευθύνες τους πριν να είναι αργά.