Σε εκείνη την «καραβιά» μεταναστών είχαν πεθάνει άνθρωποι, κάποιοι πνίγηκαν, ενώ ένα κοριτσάκι μόλις 4 ετών, η μικρή Lozyn, ξεψύχησε από την αφυδάτωση. Μία νεαρή εγκυμονούσα στον 8ο μήνα έχασε το μωρό της από τις κακουχίες του ταξιδιού, ενώ ένας ακόμα μετανάστης χρειάστηκε να μεταφερθεί σε πολύ σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο του Ηρακλείου.
Τους είχε περισυνελλέξει φορτηγό πλοίο στα διεθνή ύδατα, στην περιοχή ευθύνης της Μάλτας, και τους μετέφεραν τελικά στην Κρήτη. Τους έβγαλαν με βοηθητικό πλοιάριο στην περιοχή των Καλών Λιμένων.
Η έρευνα του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ηρακλείου είχε καταλήξει τότε στην εμπλοκή δέκα προσώπων, Λιβανέζων και Σύρων, εκ των οποίων οι τρεις ανήλικοι. Χθες, σχεδόν 17 μήνες μετά την προφυλάκισή τους, οι ενήλικες κατηγορούμενοι βρέθηκαν ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης για την εκδίκαση της υπόθεσης.
Ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο, από μέρους της υπεράσπισης υποβλήθηκε ένσταση περί έλλειψης δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων, καθώς το πλοίο με τους μετανάστες έπλεε στα διεθνή χωρικά ύδατα, ένσταση που έγινε δεκτή. Αυτό σημαίνει ότι και οι επτά κατηγορούμενοι αποφυλακίζονται.
Η έλλειψη δικαιοδοσίας και τα διεθνή ύδατα είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα, το οποίο η «Π» έχει αναδείξει κατά καιρούς με δημοσιεύματά της. Χαρακτηριστική ήταν και η υπόθεση της μεταφοράς 586 μεταναστών και προσφύγων με το πλοίο “Baris”, το οποίο είχε εντοπιστεί 30 ναυτικά μίλια νοτίως των ακτών της Κρήτης και είχε ρυμουλκυθεί στο λιμάνι της Ιεράπετρας.
Τόσο το πρωτόδικο όσο και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο είχε επιβάλει ποινές-”μαμούθ” στο πλήρωμα του Baris (με εκτιτέα τα 25 έτη). Οι καταδικασθέντες, πέντε Σύροι, είχαν προσφύγει στον Άρειο Πάγο ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, δηλαδή του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης, λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας.
Ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση σε νέα δίκη με άλλη σύνθεση καθώς, «ενώ η απόφαση (του δευτεροβάθμιου) δέχθηκε ότι το πλοίο που μετέφερε τους μετανάστες καταλήφθηκε νοτίως των ακτών της Κρήτης, ήτοι στα Διεθνή Χωρικά Ύδατα, εντούτοις, δέχθηκε παράλληλα, κατά τρόπο αντιφατικό, ότι οι αναιρεσείοντες μετέφεραν με το πλοίο τους μετανάστες στην Ελληνική Επικράτεια και ειδικότερα στην Ιεράπετρα της Κρήτης».
Είχε προκύψει ακόμα ότι το πλοίο λόγω βλάβης ρυμουλκήθηκε στην Κρήτη από ελληνικό πολεμικό πλοίο.
Αυτό που είχε καταστεί σαφές ήταν ότι οι ελληνικές αρχές έχουν υποχρέωση επέμβασης στα διεθνή χωρικά ύδατα για την διάσωση μεταναστών και προσφύγων που βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά δεν έχουν καμία αρμοδιότητα να κινηθούν ποινικά εναντίον των διακινητών.
Προσπάθησαν να κόψουν τις φλέβες τους
Στην υπόθεση με τον θάνατο του 4χρονου παιδιού και των άλλων δύο που πνίγηκαν, οι καταθέσεις μεταφερόμενων ήταν πραγματικά ανατριχιαστικές. Κάποιοι προσπάθησαν να κόψουν ακόμα και τις φλέβες τους μέσα στο πλοιάριο του μαρτυρίου από απόγνωση. Το ταξίδι της ελπίδας είχε πολύ γρήγορα μετατραπεί σε εφιάλτη και ο θάνατος ήταν παντού, γύρω τους και ανάμεσά τους, θερίζοντας ζωές στη μέση της Μεσογείου, με τα παραπλέοντα πλοία απλώς να προσπερνούν.
Συγκλονιστική είναι η κατάθεση 25χρονου Παλαιστίνιου πρόσφυγα, συζύγου της εγκύου που στον 8ο μήνα έχασε το μωρό από τις κακουχίες και την κακομεταχείριση. Όπως λέει χαρακτηριστικά, «κάποια στιγμή νομίζαμε ότι θα πεθάνουμε όλοι».
«Την 5η μέρα του ταξιδιού σταμάτησαν να μας δίνουν φαγητό και νερό για να έχουν να φάνε ο καπετάνιος, οι βοηθοί του και οι οικογένειές τους. Εγώ είχα φέρει μαζί μου δικό μου φαγητό για τη γυναίκα μου που είναι 8 μηνών έγκυος, αλλά μας το πήραν και αυτό.
Πίναμε θαλασσινό νερό. Παρακαλούσα τον καπετάνιο και τους βοηθούς τους να δώσουν τουλάχιστον λίγο φαγητό και νερό στη γυναίκα μου… Δύο μερόνυχτα πριν μας σώσει το μεγάλο πλοίο, σταμάτησε η μηχανή τελείως. Κάποιος από εμάς κάλεσε από ένα τηλέφωνο με κεραία για βοήθεια από την Ιταλία, την Ισπανία και τη Μάλτα απ’ όσο ξέρω. Προσπάθησε σε όλες τις χώρες. Περνούσαν από κοντά μας πολλά πλοία αλλά δεν μας έδιναν σημασία. Τις τελευταίες ημέρες νομίζαμε ότι θα πεθάνουμε όλοι, γιατί ο καιρός ήταν κακός και δεν σταμάτησε κάποιο πλοίο να μας βοηθήσει.
Δύο Σύροι, 30-35 ετών, έπεσαν στη θάλασσα όταν το μεγάλο πλοίο προσπάθησε να μας σώσει. Πνίγηκαν στο νερό. Ο ένας είχε χτυπήσει το κεφάλι του, τον δεύτερο, που φορούσε σωσίβιο, μάλλον τον τράβηξαν τα απόνερα του πλοίου. Ο καπετάνιος είπε να μην πούμε ότι έγινε αυτό το περιστατικό».