Βαθιά δημοκρατικός , έντιμος , φιλάνθρωπος, αυστηρός αλλά δίκαιος, με μια αίσθηση του χρέους απέναντι στην πατρίδα και αγάπη για τον τόπο που καθόρισε την ζωή του.
Πάρα πολλοί γνώριζαν τον Αντιστράτηγο Ιωάννη Ζωζωνάκη ως διοικητή στην ΣΕΑΠ αλλά και ως τον πρώτο Δήμαρχο Κρουσώνα και παραβρέθηκαν με σεβασμό στην τιμητική τελετή που έγινε την Κυριακή 21 Απριλίου στην μνήμη του ,στον Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου .
Αλλά και εκείνοι που δεν τον ήξεραν και είχαν ακούσει για την ζωή και το έργο του, έμαθαν πολλά περισσότερα από τους ομιλητές που αναφέρθηκαν στην σημαντική προσφορά του.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε χοροστατούντος του Σεβασμιώτατου Αρχιεπισκόπου Κρήτης, κ.κ. Ευγενίου, παρουσία αντιπροσωπείας του Ελληνικού Στρατού, με επικεφαλής τον Διοικητή της ΣΕΑΠ κ.Σπανουδάκη, του Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταύρου Αρναουτάκη, του Δημάρχου Μινώα Πεδιάδας κ. Βασίλη Κεγκέρογλου ,της Γενικής Γραμματέως του Δήμου Ηρακλείου κ. Μαρίας Σκραφνάκη.
Ο Β.Κεγκέρογλου ,μίλησε με θερμά λόγια για εκείνον .Άλλωστε τότε που υπηρετούσε στη ΣΕΑΠ ήταν ο διοικητής του ,αργότερα όταν υπηρετούσε ως αντινομάρχης Ηρακλείου ο Ι.Ζωζωνάκης ήταν δήμαρχος Κρουσώνα και τώρα ως δήμαρχος Μινώα ο ίδιος, τον τίμησε στην τελευταία του κατοικία.
Στο μήνυμά του ο Ευρωβουλευτής Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης ανέφερε: «Αποχαιρετάμε με τις τιμές που του αξίζουν τον Γιάννη Ζωζωνάκη. Αποχαιρετάμε τον Στρατηγό, τον Δήμαρχο, τον άνθρωπο. Υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας μας. Αποχαιρετάμε τον άξιο δήμαρχο που αφοσιώθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Κρουσώνα και στους συμπολίτες του. Αγαπήθηκε από τους συμπολίτες για την προσφορά του και τιμήθηκε για το σημαντικό έργο του. Αποχαιρετάμε έναν άνθρωπο με Αρχές και Αξίες που δεν σταμάτησε ποτέ να μάχεται. Για την Πατρίδα, για την τοπική κοινωνία. Αποχαιρετώ με συγκίνηση ένα γνήσιο φίλο. Που με τίμησε με τη φιλία του και την αγάπη του. Στρατηγέ, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.»
«Είχα την τύχη να μου εκμυστηρευθεί πολλά από την 90χρονη πορεία του.
Βίωσε την φτώχια όπως την έχουμε δει στο σινεμά, είδε τον πόλεμο με τα θλιμμένα μάτια ενός μικρομέγαλου παιδιού .Βγήκε από την κατοχή κοιτάζοντας τον ήλιο. Δεν τον καθήλωσαν οι δυσκολίες, ήθελε να σπουδάσει,να προσφέρει,κάθε μέρα για αυτόν ήταν ένας αγώνας για το καλύτερο», είπε ο γιατρός του Νίκος Τσακουντάκης .
Με ένα λόγο ανθρώπινο που συγκίνησε η κόρη του Μαρία Ζωζωνάκη, μίλησε για τον αγαπημένο της πατέρα, δίνοντας το στίγμα του ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος: «Πριν από μερικά χρόνια και ενώ περπατούσαμε με τον πατέρα μου στην οδό 1821 στο Ηράκλειο, σταμάτησε ένας αρκετά εύσωμος άνθρωπος και τον χαιρέτησε με εγκαρδιότητα. Φεύγοντας τον ρώτησα ποιος ήταν ο κύριος και μου απάντησε ότι ήταν ένας από τους πολιτικούς κρατουμένους ,επί δικτατορίας. Λόγω των δημοκρατικών φρονημάτων του πατέρα μου και το σεβασμό που τους έδειξε τα σκληρά εκείνα χρόνια, εξακολουθούσαν να τον εκτιμούν ακόμη και σε απόσταση πολλών δεκαετιών και να αναγνωρίζουν την ποιότητά του.
Μάλιστα μου τόνισε ότι αμέσως μετά την δικτατορία, ενώ υπήρχε δικαιολογημένη εχθρότητα από τους πολίτες απέναντι στο στρατό, ο πατέρας μου αποτελούσε εξαίρεση καθώς έχαιρε του σεβασμού και της εκτίμησης των συμπολιτών του οι οποίοι αναγνώριζαν το ακέραιο και αδιάφθορο του χαρακτήρα του, που ούτε η ίδια η δικτατορία δεν κατάφερε να λυγίσει.
Βαθιά δημοκρατικός, αμερόληπτος, φιλάνθρωπος, βοηθούσε όποιον του το ζητούσε παρότι συχνά επαναλάμβανε τη γνωστή φράση «Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος.» Η φήμη που είχε στο στρατό ήταν αυστηρός, αλλά δίκαιος.
Δεν έκανε εκπτώσεις στην τήρηση των νόμων ούτε ως στρατιωτικός ούτε ως δήμαρχος, κοίταζε το συμφέρον των δημοτών και όχι το προσωπικό συμφέρον ή μικροσυμφέροντα.
Ήθελε να προσφέρει στο δήμο του και να αφήσει έργο όπως και τα κατάφερε.
Η μικροπολιτική δεν ταίριαζε στον χαρακτήρα του. Ήταν άνθρωπος της προσφοράς και φρόντιζε με κάθε κόστος για το κοινό καλό.
Είχε δυνατή πένα και ήταν δεινός ρήτορας. Θυμάμαι ότι στην παρότρυνσή μου να καταγράψει τα γεγονότα εκείνα στα οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας κατά την κατοχική περίοδο, μου απαντούσε ότι πρωταρχικός του στόχος ήταν η μη αναβίωση αναμνήσεων που θα μπορούσαν ακολούθως να προκαλέσουν νέες βεντέτες.
Προείχε πάντα για εκείνον το καλό του τόπου και των ανθρώπων του.
Το να πω ότι αισθάνομαι υπερήφανη που είμαι κόρη του, είναι λίγο. Το να είσαι κόρη του Γιάννη του Ζωζωνάκη είναι πραγματικά ευλογία.»
«Δεν γνώρισα τον πατέρα σου, αλλά από τον καρπό γνωρίζεις το δέντρο..» της είπε ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ.Ευγένιος.
Παρουσία τιμητικού αγήματος του Στρατού, που έψαλε τον Εθνικό Ύμνο, τα οστά του αντιστράτηγου που έφυγε από την ζωή στις 13 Σεπτεμβρίου του 2020,μεταφέρθηκαν από το νέο κοιμητήριο Ηρακλείου στο κοιμητήριο των Αποστόλων Πεδιάδος στον οικογενειακό τάφο, όπου βρίσκονται τα οστά του οπλαρχηγού Κρήτης, Βασιλείου Καρουζάκη.
