Υπό άκρα μυστικότητα και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας μεταφέρθηκε προχθές το πρωί από την Αθήνα στη φυλακή της Νέας Αλικαρνασσού νεαρός αντεξουσιαστής, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας».
Στην ειδική μεταγωγή από την Αθήνα στο Ηράκλειο συμμετείχαν δυνάμεις της Αντιτρομοκρατικής και ειδικών δυνάμεων της τοπικής ΕΛ.ΑΣ., ενώ λόγω της αργίας της χθεσινής ημέρας ζητήθηκε ειδική άδεια ώστε να ανοίξουν οι πόρτες του σωφρονιστικού καταστήματος.
Ο συγκεκριμένος κρατούμενος, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες από τη φυλακή Αλικαρνασσού, δε θα βρίσκεται σε ειδικό καθεστώς κράτησης, ενώ χαρακτηρίζεται ως άτομο το οποίο δεν έχει προκαλέσει προβλήματα όπου κι αν βρισκόταν.
Στο site του αντεξουσιαστικού χώρου indymedia γίνεται λόγος για εκδικητική μεταγωγή. «Στις 24 Οκτώβρη ολοκληρώθηκε το εφετείο της πρώτης δίκης για την επαναστατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Οι σύντροφοι που ανέλαβαν την ευθύνη για την οργάνωση καταδικάστηκαν σε 46 (Μαζιώτης και Γουρνάς) και 49 χρόνια αντίστοιχα (Ρούπα). Ακολούθως, οι σύντροφοι Κ. και Στ. έλαβαν ποινή κάθειρξης έξι ετών και κρατήθηκαν, ώστε να εκτίσουν το υπόλοιπο των ποινών τους. Σήμερα, 26 Οκτώβρη, ο εισαγγελέας εφετών αποφάσισε τη μεταγωγή τους στις φυλακές Κέρκυρας για τον πρώτο και Αλικαρνασσού (για τον δεύτερο).
Πρόκειται ουσιαστικά για μια νέα ποινή, εντός και πέραν της ποινής που επέβαλε το δικαστήριο, με τους συντρόφους να καλούνται να την εκτίσουν, σε φυλακές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους. Ακόμη μια πλευρά του καθεστώτος εξαίρεσης που τιμωρεί και έμμεσα τα αγωνιζόμενα υποκείμενα, μετατρέποντας τα επισκεπτήρια σε απαγορευτική συνθήκη (με όρους απόστασης/κόστους).
Το εφετείο του Επαναστατικού Αγώνα απέδειξε για ακόμη μία φορά ότι η δράση των επαναστατικών οργανώσεων και η αξιοπρεπής στάση των συντρόφων που είτε συμμετέχουν είτε κατηγορούνται για υποθέσεις, όπως η προαναφερθείσα, ενοχλεί τις δικαστικές αρχές και την πολιτική τους ηγεσία. Η απόφαση για τον Ε.Α. έρχεται σε μία χρονική συγκυρία, όπου οι πολιτικές οικονομικής λιτότητας θίγουν θεμελιώδη κοινωνικά κεκτημένα, σε μία περίοδο που η κοινωνία φτωχοποιείται βίαια και όπου κάθε μορφή αντίστασης ποινικοποιείται και καταστέλλεται.