Η κρίση κατατρώει σαν σαράκι και την αγορά των επίπλων.
Το επάγγελμα του επιπλοποιού ακολουθεί φθίνουσα πορεία όσον αφορά την ποιότητα και το κέρδος. Ο συγκεκριμένος κλάδος βάλλεται από δύο σημαντικούς παράγοντες: τη μείωση οικοδομικών εργασιών για την ανάγκη επίπλωσης νέων σπιτιών και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών.
Η ανανέωση των οικιακών επίπλων, μια συνήθεια που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια σχεδόν σε όλα τα νοικοκυριά, έχει μειωθεί σημαντικά. Πλέον, πριν φτάσουν στο σημείο να τα αντικαθιστίσουν, εξαντλούν όλες τις εκδοχές επισκευής ή ακόμα ανέχονται τη ζημιά και μένουν με τα φθαρμένα μέχρι όσο καιρό αντέξουν.
Αυτοί που φαίνεται να επενδύουν σε μαζικές αγορές είναι άτομα νεαρής ηλικίας, κυρίως νεόνυμφοι ή που ετοιμάζονται να παντρευτούν. Επίσης, οι γονείς συνεισφέρουν οικονομικά σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι επιλογές είναι μοιρασμένες σε υλικά πρώτης και δεύτερης ποιότητας.
Σε εγχώριο επίπεδο η αγορά χειροποίητων επίπλων είναι κατακερματισμένη, δίνοντας τα ηνία στα «εισαγόμενα έπιπλα». Η εισαγωγή εμπορευμάτων ικανοποιεί και επιχειρήσεις και καταναλωτές με κοινό άξονα το μειωμένο κόστος.
«Είμαι δεύτερης γενιάς κατασκευαστής επίπλων ειδικών παραγγελιών, τώρα τελευταία πηγαίνουμε και στο έτοιμο έπιπλο γιατί κατασκευαστικά έχουν μειωθεί οι παραγγελίες και λόγω κόστους όλοι κοιτάνε το πιο οικονομικό, οπότε αναγκαστικά ο κόσμος αγοράζει τα εισαγωγής.
Ο κόσμος έχει στραφεί στο έτοιμο που είναι οικονομικότερο», δηλώνει ο Ραδαμανθης Λουκαδάκης, ιδιοκτήτης του καταστήματος “Χειροποίητο Έπιπλο Λουκαδάκης”.
Ο ίδιος συμπληρώνει: «Οι περισσότεροι πελάτες είναι νέα ζευγάρια που θα αγοράσουν έπιπλα είτε μετά τον γάμο είτε θα τους τα αγοράσουν οι οικογένειές τους. Αυτοί που κάνουν ανανέωση του χώρου τους είναι ελάχιστοι.
Κυρίως αγοράζουν κάτι μόνο όταν έχει διαλυθεί τελείως. Η εξόφληση είναι ένα θέμα, γιατί οι οικοδομές έχουν τελειώσει και οι τράπεζες πλέον δεν δίνουν καταναλωτικά δάνεια, επομένως αυτό είναι και ένα πρόβλημα της αγοράς, δηλαδή δεν βρίσκει με κάποιο τρόπο ο κόσμος λεφτά να αγοράσει».
Ο Γιώργος Πιτσουλάκης, ιδιοκτήτης του καταστήματος “Delta Mo”, δίνει πληροφορίες για το είδος και τις προτιμήσεις των καταναλωτών: «Το 2013-14 είχαμε την μεγαλύτερη πτώση.
Έκτοτε σταθεροποιήθηκαν οι τζίροι με μικρές διαφορές μεταξύ τους.
Κίνηση υπάρχει σε έπιπλα πρώτης ποιότητας, αλλά αρκετός κόσμος ενδιαφέρεται για το προϊόν της μελαμίνης, ώστε να βγάλει ένα πακέτο οικονομικό.
Το έπιπλο είναι αγορά επιθυμίας, όχι ανάγκης.
Έτσι ο καταναλωτής είτε θα βρει τα χρήματα να τα αγοράσει ή δεν τα αγοράζει.
Πλέον, υπολογίζεις τα οικονομικά σου πριν αγοράσεις έπιπλα».
Ο Στέλιος Καψάλης, ιδιοκτήτης του καταστήματος “Ταπετσαρίες επίπλων Καψάλης”, αναφέρει ότι στις επιδιορθώσεις παρόλο που το κόστος είναι ήδη χαμηλό, κάνουν έκκληση για χαμηλότερο:
«Σίγουρα αν χαλάσει ένα έπιπλο έρχονται και το φτιάχνουν, δεν αγοράζουν καινούργιο.
Συνήθως φέρνουν παλιά έπιπλα για επισκευή, να τα λουστράρουμε, να βάλουμε άλλο ύφασμα, άλλη ταπετσαρία, οτιδήποτε αρκεί να μην αγοράζουν καινούργια.
Η κίνηση είναι ακόμα και σε εμάς πεσμένη κάτω από το 50%.
Επίσης, ενώ έχουμε ρίξει τις τιμές, κάνουν συνεχώς παζάρια».