Στην αναμονή για χειρουργείο βρίσκονται ακόμη και ασθενείς με νεοπλασίες στο Βενιζέλειο, ελλείψει αναισθησιολόγων. Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι δραματικές, τμήματα όπως η παιδιατρική λειτουργούν με εντέλεσθε, ενώ η χειρουργική κλινική δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στον μεγάλο όγκο των περιστατικών που υπάρχουν, αφού ο αριθμός των αναισθησιολόγων, δεν επαρκεί.
Το μέλος της τριμελούς επιτροπής των γιατρών του νοσοκομείου, διευθυντής χειρουργικής Γιώργος Κωστάκης είπε στην «Π» ότι η κατάσταση είναι δραματική και ότι ο ίδιος, εκτός των άλλων, έχει σε εκκρεμότητα 5 περιστατικά ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου και του παγκρέατος, αφού ο χειρουργικός χρόνος που του διατίθεται, περιορίζεται σε μια μέρα το μήνα.
Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν όλοι οι χειρουργοί.
«Υπό αυτές τις συνθήκες είναι αδύνατον να δουλέψουμε» είπε ο ίδιος υπογραμμίζοντας ότι στα 30 χρόνια που υπηρετεί στο νοσοκομείο, οι συνθήκες είναι χειρότερες από ποτέ.
Σήμερα στο Βενιζέλειο εργάζονται 7 μόνιμοι αναισθησιολόγοι και ένας με μπλοκάκι, ωστόσο δυο από αυτούς φεύγουν λόγω συνταξιοδότησης και αναρρωτικών αδειών, εντός του έτους.
Ο κ. Βαγγέλης Θαλασσινός, επίσης μέλος της τριμελούς επιτροπής των γιατρών επεσήμανε ότι στο νοσοκομείο έπρεπε να λειτουργούν 8 χειρουργικά τραπέζια, στο παρελθόν είχαν ανοίξει τα επτά, ενώ σήμερα λειτουργούν μόλις 3, συν ένα που χρησιμοποιείται για τοπική αναισθησία, την ώρα που περισσότεροι απο 1500 ασθενείς βρίσκονται σε λίστα για να υποβληθούν σε κάθε είδους επέμβαση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ασθενείς με κατάγματα, περιμένουν έως και δυο εβδομάδες μέχρι να χειρουργηθούν.Όσον αφορά στις θέσεις που προκηρύσσονται, πάντα καθυστερημένα, οι εκπρόσωποι των γιατρών λένε ότι δεν καλύπτουν ούτε το ¼ των αναγκών, που έχει το νοσοκομείο.
«Στο νοσοκομείο που είχε κορυφαία τμήματα και κλινικές με πανελλήνιες διακρίσεις, έχει μείνει η «σκιά» του εαυτού του, βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών και οι ευθύνες είναι διαχρονικές» υπογράμμισε ο κ. Κωστάκης προσθέτοντας ότι «όλοι θεωρούν τη δημόσια υγεία βαρίδι για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δεν τολμούν να βγουν να το πουν δημόσια».