Συνολικά 41.000 κυβικά μέτρα άμμου χωρίζουν την Αγία Πελαγία από το… θαύμα. Ένα θαύμα, το οποίο θα την φέρει πολύ δυναμικότερα στο προσκήνιο του τουριστικού αποθέματος της περιοχής και θα αναβιώσει τις παλιές καλές εποχές μιας τεράστιας και πανέμορφης παραλίας.
Το έργο για την «Προστασία της Ακτογραμμής Αγίας Πελαγίας στο Δήμο Μαλεβιζίου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου με Κύριο του Έργου το Δήμο Μαλεβιζίου» έχει ήδη δρομολογηθεί. Η Περιφέρεια Κρήτης και η αρμόδια Επιτροπή Περιβάλλοντος χθες ενέκριναν κατά πλειοψηφία τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ενός ιδιαίτερα σημαντικού έργου τόσο για την περιοχή όσο και για την Κρήτη.
Στο πλαίσιο της μελέτης έγινε διερεύνηση όλων των δυνατών εναλλακτικών λύσεων με κριτήρια την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών και την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η αρμόδια επιτροπή εξέτασε πέντε εναλλακτικές λύσεις και κατέληξε στο ότι η βέλτιστη κατασκευή για τη δημιουργία νέου μεγάλης αμμουδιάς στην περιοχή, είναι η κατασκευή υφάλου κυματοθραύστη με τεχνητή αναπλήρωση ακτής.
Με την ολοκλήρωση του έργου, η ακτή της Αγίας Πελαγίας θα είναι κατά 450 μέτρα μεγαλύτερη, αφού αναμένεται στο πλαίσιο του έργου να τοποθετηθεί κυματοθραύστης 70 μέτρων.
Γιατί όμως απαιτείται το συγκεκριμένο έργο; Αυτό συμβαίνει γιατί η ακτή της Αγίας Πελαγίας είχε αρχίσει να διαβρώνεται κυρίως λόγω της αστικοποίησης της περιοχής και την κατασκευή παράκτιων τοιχίων. Η κυματική δράση και η εμφάνιση φαινομένων ανάκλασης των κυματισμών επιπλέον, όπως προκύπτει από τη σχετική μελέτη, συνέβαλαν στη σταδιακή μείωση του εύρους της ακτής. Στο κεντρικό τμήμα της παραλίας υπήρχε η εκβολή ποταμού, ο οποίος ήταν η κύρια πηγή δημιουργίας και τροφοδοσίας της παραλίας. Ο ποταμός αυτός έχει μετατραπεί σε δρόμο, διακόπτοντας την τροφοδοσία της παραλιακής ζώνης με φερτά υλικά.
Από το Τμήμα Αιγιαλού της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας Κρήτης, επίσης, διαπιστώθηκε ότι το εύρος της ακτής είναι σήμερα κατά μέσον όρο 50% μικρότερο σε σύγκριση με το εύρος που αποτυπώθηκε σε αεροφωτογραφίες του 1945.
To 2010 τοποθετήθηκαν παράλληλα και σε απόσταση 25 μέτρων από την ακτογραμμή γεωσωλήνες από τσιμέντο και άμμο, οι οποίοι δεν συνέβαλαν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, αφού οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν επιστημονικά μη αποδεκτές. Με τη νέα μελέτη ωστόσο που εγκρίθηκε χθες ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, μπαίνουν τα θεμέλια ξανά για την αύξηση του πλάτους της ακτής. Ειδικότερα, σε μήκος περίπου 450 μέτρων, θα τοποθετηθεί πρίσμα αναπλήρωσης ύψους 1,5 μέτρου και πλάτους από 20 έως 39 μέτρων.
Η νέα ακτογραμμή τοποθετείται σε απόσταση 12 μέτρων έως και 26 μέτρων από την υφιστάμενη.