Πραμένει άλυτο το ζήτημα της έλλειψης εργατών
Τεράστιες στρεβλώσεις στην αγορά ελαιολάδου λόγω ελλείψεων εργατών

Τις στρεβλώσεις των ελλείψεων σε εργατικά χέρια καλείται να αντιμετωπίσει η αγορά του ελαιολάδου, η οποία και τη φετινή χρονιά έχει τρομακτικές ελλείψεις σε προσωπικό.

Όσοι ασχολούνται τη φετινή περίοδο στις ελιές ως εργάτες, αφενός είναι περιζήτητοι και αφετέρου μπορούν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να συγκεντρώσουν ένα καθόλου ευκαταφρόνητο – και σε πολλές περιπτώσεις αφορολόγητο – ποσό. Παρ’ όλα αυτά η προσφορά σε εργατικό δυναμικό παραμένει ισχνή, ενώ πολλοί παραγωγοί, ιδιαίτερα μικρότερων εκτάσεων γης, έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα πως δεν θα συλλέξουν φέτος καρπό.

Αυτές οι συνθήκες έχουν δημιουργήσει εντελώς νέα δεδομένα, αφού οι αλλοδαποί εργάτες έχουν φθάσει στο σημείο να πληρώνονται σαν… καθηγητές πανεπιστήμιου, ενώ οι ντόπιοι εργάτες συμβιβάζονται απλά με αποδοχές… αναπληρωτών καθηγητών. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως κανένας αλλοδαπός εργάτης δεν δέχεται να εργαστεί με ημερομίσθιο κάτω από 50 ευρώ, στα οποία δεν περιλαμβάνεται το … φαγητό. Ελάχιστη απαίτηση μάλιστα των αλλοδαπών εργατών για την παροχή των υπηρεσιών τους είναι η «ζαμπονοτυρόπιτα» από το φούρνο.

Οι Έλληνες εργάτες μπορούν να συμβιβαστούν με… σπιτικό φαγητό, ακόμα κι αν δεν περιλαμβάνει κρέας, ενώ οι αποδοχές του κυμαίνονται κοντά στα 40 ευρώ την ημέρα.

Δυστυχώς, αυτά τα δεδομένα, αποτελούν το μέσο όρο για την ενδοχώρα της Κρήτης και τις κατ’ εξοχή ελαιοπαραγωγικές περιοχές. Σε περιοχές που οι εκτάσεις είναι μικρότερες και οι εργάτες γης ακόμα πιο δύσκολο να βρεθούν, οι τιμές μπορούν να φθάσουν ακόμα και στο δυσθεώρητο ύψος των 70 – 75 ευρώ την ημέρα με την απαίτηση για φαγητό! Κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται αντιληπτό το γεγονός ότι η συλλογή του ελαιοκάρπου αποτελεί μια ασύμφορη γενικά διαδικασία, ειδικότερα για τους παραγωγούς που δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες και επιδιώκουν να μαζέψουν τις ελιές τους κυρίως για το λάδι της χρονιάς κι ένα μικρό επιπλέον εισόδημα.

Με βάση τα όσα ισχύουν όμως στην αγορά και τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται, ακόμα και το λάδι της χρονιάς αναδεικνύεται σε ιδιαίτερα ακριβό σπορ, στο οποίο όπως φαίνεται θα επιδοθούν ελάχιστοι, αφού αφενός δεν υπάρχουν εργάτες και αφετέρου η αγορά κορυφαίας ποιότητας τυποποιημένου ελαιολάδου προβλέπεται να κοστίζει λιγότερο σε σχέση με το κόστος συλλογής.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η φετινή χρονιά εξελίσσεται σε μία από τις καλύτερες χρονιές για την ελαιοπαραγωγή των τελευταίων δεκαετιών. Ήδη οι αποδόσεις στις ελιές κυμαίνονται στο «5 προς 1» (5 κιλά ελιές = 1 κιλό λάδι), με την προοπτική οι αποδόσεις να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο. Και οι τιμές όμως βρίσκονται σε πολύ καλά επίπεδα, αφού τα ελαιουργεία προσφέρουν ακόμα και 4.70 ευρώ ανά κιλό εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου 3 γραμμών. Η μέση τιμή για εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο 3 γραμμών βρίσκεται στο 4.40 – 4.50 ανά κιλό, ενώ από 4.10 έως και 4.30 αγοράζεται το ελαιόλαδο με περισσότερες από 3 γραμμές και όχι πάνω από επτά.