Έζησαν μαζί περισσότερο από μισό αιώνα, γνωρίστηκαν στα αμφιθέατρα του Harvard και τα τελευταία τρία χρόνια, όταν εκείνος όδευε προς το τέλος, πέρασαν πλάι- πλάι τις δυσκολίες της αρρώστιας.
Η κ. Σάρρα Καφάτου, χήρα του κορυφαίου επιστήμονα, Φώτη, μιλά στην «Π» για την κοινή τους διαδρομή και το πώς ο σύζυγός της κράτησε μέχρι την τελευταία στιγμή την αισιοδοξία και τον αυτοσεβασμό του.
Με τα μάτια της ψυχής της…
Χθες το βράδυ έγιναν στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της με τίτλο «Ηράκλειο και Ηρακλειώτες: με τα μάτια της ψυχής μου».
Η έκθεση περιλαμβάνει 50 συνολικά έργα της, λάδι σε καμβά, που δημιούργησε τα τελευταία πέντε χρόνια στο Ηράκλειο καθώς και πέντε έργα παλαιότερων ετών.
Απεικονίζουν σημεία του Ηρακλείου και της Κρήτης, γενικότερα, ενώ ορισμένα αποτυπώνουν ανθρώπινες φιγούρες.
Τα χρώματα και τα θέματα που επιλέγει είναι χαρούμενα, «στόχος μου είναι να ανεβάσω το κέφι του επισκέπτη της έκθεσης, να τον κάνω να αισθανθεί μία αισιοδοξία και χαρά», αναφέρει η ίδια.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή ως τις 15 Φεβρουαρίου.
Συμφοιτητές και συνοδοιπόροι
Με το σύζυγό της, με τον οποίο παντρεύτηκαν το 1967, έμεναν μόνιμα στο Ηράκλειο από το 2004 ενώ παλιότερα έρχονταν συχνά στην Κρήτη.
Εξάλλου, ο αείμνηστος Φώτης Καφάτος ήταν συνιδρυτής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και ο θεμελιωτής του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας έφυγε από τη ζωή το 2017 και τα τελευταία τρία χρόνια τα πέρασε σε μία μονάδα φροντίδας στις Γούβες. Είχε «χτυπηθεί» από τη νόσο Alzheimer, την οποία αντιμετώπισε με γενναιότητα.
Η σύζυγός του τον επισκεπτόταν καθημερινά και κρατούσε ένα ημερολόγιο από όσα ζούσε στο πλευρό του και όσα περνούσαν από το μυαλό της εκείνη την κρίσιμη εποχή.
Όλα περιγράφονται στο βιβλίο της που παρουσιάστηκε χθες με τίτλο «Pomegranate Years», που εκδόθηκε πριν από τέσσερις μήνες στην Αμερική.
Ένας τρόπος να ξεφεύγει λίγο από την καθημερινότητα, ήταν η συμμετοχή της στις Κυριακάτικες εξορμήσεις του Πεζοπορικού Ομίλου Ηρακλείου.
Από τις ζωγραφιές μου φαίνεται ότι δεν υπέφερε ούτε εκείνος ούτε εγώ
«Θέλω να τονίσω ότι η κατάστασή μας δεν ήταν ποτέ πολύ δύσκολη. Είχαμε αρκετή υποστήριξη από τον κόσμο γύρω μας και μία καλή φιλοξενία από τη δομή στις Γούβες. Δεν υπέφερε ούτε εκείνος ούτε εγώ. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι οι ζωγραφιές μου είναι χαρούμενες», αναφέρει η κ. Καφάτου.
Κατά την παραμονή του στη μονάδα, δεχόταν επισκέψεις από παλιούς συμμαθητές του, ακόμα και από το Δημοτικό «Ο Κοραής», με τους οποίους διατηρούσε θερμές και ουσιαστικές σχέσεις. Άνθρωποι του ΙΤΕ, επιστήμονες από τις Βρυξέλλες και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας του κρατούσαν συντροφιά.
Ο Φώτης Καφάτος θεωρούσε το ERC το σημαντικότερο κατόρθωμα του ίδιου και της ομάδας των συνεργατών του.
Η κ. Καφάτου αναφέρει πως θεωρείται ότι ένας άνθρωπος ενεργός με θετικές κοινωνικές σχέσεις και έναν υγιεινό τρόπο ζωής μπορεί να αποσοβήσει την έναρξη μίας αρρώστιας, όπως είναι το Alzheimer. «Όμως, αν έρθει, τότε θα καταστραφούν τα νεύρα του εγκεφάλου σου σιγά- σιγά. Δεν μπορείς να γλιτώσεις», αναφέρει.
Σε ερώτηση, πώς ο κορυφαίος ερευνητής αντιμετώπιζε την αρρώστια του, απαντά πως «δεν έδινε πολλή σημασία, δεν ενδιαφερόταν για την αρρώστια, ζούσε τη ζωή του όσο καλύτερα μπορούσε, με αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό». Η κ. Καφάτου αναφέρει πως μετά το θάνατό του, οι συνεργάτες του τίμησαν τη μνήμη του.
Είναι γνωστό ότι το κτήριο του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης φέρει το όνομά του, όπως έχει ονομαστεί και ένα κτήριο στις Βρυξέλλες ενώ εκδήλωση για τη ζωή και το έργο του έγινε στη Χαϊδελβέργη.