Ένας ξεχωριστός Ηρακλειώτης, ένας έγκριτος νομικός, αλλά και αντιστασιακός έφυγε από τη ζωή τις παραμονές των Χριστουγέννων. Ο Μανόλης Παπαϊωάννου πέθανε σε ηλικία 81 ετών. Και την Κυριακή το μεσημέρι συγγενείς και φίλοι είπαν το τελευταίο αντίο στον Μανώλη Παπαϊωάννου, η κηδεία του οποίου έγινε στο Νέο Κοιμητήριο. Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στο Νέο Κοιμητήριο παρουσία πλήθους κόσμου αλλά και συνάδελφων δικηγόρων. Συγκινημένοι τον αποχαιρέτησαν και οι εκπρόσωποι των τοπικων αρχών.
Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο δήμαρχος Ηρακλείου κ. Βασίλης Λαμπρινός και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Ροζάκης, ενώ ο κ. Πασπάτης διάβασε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου.
Ο Μανόλης Παπαϊωάννου υπηρέτησε τη δικηγορία για πάνω από 50 χρόνια, ενώ ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν το 1967 στο αντιστασιακό κίνημα και από εκείνους που συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν από το Στρατοδικείο το οποίο τον έστειλε στη φυλακή.
Ήδη από τις αρχές του Νοεμβρίου 1967, μετά από την τοποθέτηση πέντε αυτοσχέδιων βομβών στο Ηράκλειο, ακολούθησαν πολλές συλλήψεις στο Ηράκλειο, μεταξύ αυτών και του Παπαϊωάννου. Επίσης ρίχθηκαν προκηρύξεις αντιδικτατορικού περιεχομένου, που είχε τυπώσει ο ίδιος με αυτοσχέδιο τυπωτικό μηχάνημα, καθώς επίσης και πυροβολισμοί στους δρόμους της πόλης.
Όλοι παραπέμφθηκαν με σοβαρές κατηγορίες, μερικές από τις οποίες επέσυραν την ποινή του θανάτου σύμφωνα με τον Α.Ν. 509/19470. Εξαιτίας όμως της αμνηστείας που χορηγήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967 οι πιο σοβαρές κατηγορίες αμνηστεύτηκαν.
Κατόπιν τούτου το έκτακτο στρατοδικείο Χανίων ύστερα από πολυήμερη συνεδρίαση με την με αριθμ. 1/1968 απόφασή του καταδίκασε τους περισσότερους σε ποινές φυλάκισης με τριετή αναστολή. Επτά όμως από αυτούς καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις τις οποίες εξέτισαν σε διάφορες φυλακές της χώρας.
Ανάμεσα στους 7 και ο Μαν. Παπαϊωάννου που έκανε δύο χρόνια στη φυλακή. Οι άλλοι ήταν: Φοίβος Ιωαννίδης, στον οποίο επιβλήθηκε ποινή 11 ετών, Δημήτρης Ξυριτάκης (3,5 χρόνια), Παπαπέτρος Γαβαλάς (2 χρόνια), Γιώργος Ουρανός (4 χρόνια), Στράτος Μεσσίνης (4 χρόνια) Γιώργος Γιαννόπουλος (4 χρόνια).
Μετά τη μεταπολίτευση ασχολήθηκε με τα κοινά, με το Δικηγορικό Σύλλογο, ενεπλάκη και στις δημοτικές εκλογές του Ηρακλείου, ενώ σε πρώτη γραμμή ήταν η δικηγορία στην οποία και διακρίθηκε με το μοναδικό ύφος και ήθος του.
Τη δεκαετία του 2000 ανέλαβε για μικρό διάστημα την προεδρία του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου.
Αποχαιρετισμός
Ο δήμαρχος Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός έκανε την εξής δήλωση:
«Ο Μανόλης Παπαϊωάννου, που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα του τόπου μας, με μακρά και πολυσήμαντη προσφορά στη δημόσια ζωή, στον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ήταν από τους πρώτους που καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν για την αντιδικτατορική τους δράση.
Μάχιμος δικηγόρος επί δεκαετίες, διεκρίθη για τη νομική του κατάρτιση και το ήθος του ενώ διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί δημαρχίας Μανόλη Καρέλλη το 1978.
Όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του θα έχουν πάντα στη μνήμη τους την καλοσύνη, το χιούμορ, την ευθύτητα και τη μεγαθυμία του».
Ο επιστήθιος φίλος του Δ. Ξυριτάκης τον αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια:
“Αγαπημένε σύντροφε, συνάδελφε, συναγωνιστή, συγκρατούμενε στα κελιά των φυλακών, συνοδοιπόρε στους αγώνες, στις ελπίδες και τα όνειρα, αγαπημένε, μονάκριβε φίλε μου, καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση…”.
Ο Αποστόλης Λουλουδάκης τον αποχαιρέτησε με θερμά λόγια: «Ένας ακόμη Κρητικος που διακρίθηκε για το θάρρος του, την τόλμη του, το ήθος του, τη βαθειά του προσήλωση στη Δημοκρατία, φεύγει από τη ζωή αφήνοντάς μας ως παρακαταθήκη την υποχρεωση της αντίστασης σε κάθε μορφή τυραννίας αψηφώντας τον κίνδυνο και τις συνέπειες.
Από τους πρώτους που στρατεύτηκαν στον αγώνα κατά της Χούντας των συνταγματαρχών, της συμμορίας που κατέλυσε τη Δημοκρατία και επέβαλε το καθεστώς της βίας, της τρομοκρατίας, των βασανιστηρίων, των διώξεων και οδήγησε στην προδοσία της Κύπρου και στην τουρκική κατοχή μεγάλου μέρους του νησιού μέχρι και σήμερα. Βίωσε την αγριότητα, τον παραλογισμό των κατασταλτικών μηχανισμών του καθεστώτος και αντιμετώπισε με θάρρος τους στρατοδίκες που τον καταδίκασαν.
Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, πιστός στις ιδέες του και τις αρχές του δεν παρασύρθηκε από το ρεύμα της εποχής να υποταχτεί στο σύστημα που εξαργύρωνε τη συμμετοχή στην αντίσταση με τίτλους και αξιώματα. Προτίμησε την ανωνυμία, τη μάχιμη δικηγορία όπου και διέπρεψε. Ως ενεργός πολίτης προσπάθησε μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση να συμβάλει στην ανόρθωση του Ηρακλείου αλλά σε μια δύσκολη περίοδο δυστυχώς, που ο κομματισμός καθόριζε τους όρους του παιγνιδιού και στους οποίους ο Μανόλης δεν μπόρεσε να εναρμονιστεί, διότι δεν του το επέτρεπε ο πολιτικός του πολιτισμός και ο χαρακτήρας του.
Η απώλεια του Μανόλη Παπαϊωάννου θα είναι ιδιαίτερα αισθητή σε όσους τον γνωρίσαμε από κοντά στο αντιδικτατορικό κίνημα και εκτιμήσαμε τη γενναιότητά του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του».