Στα χέρια του Δήμου Ηρακλείου περνά και με τη βούλα της υπουργού Πολιτισμού, Λυδίας Κονιόρδου, το σημαντικότερο νεοκλασικό του Ηρακλείου, που αποτελεί έναν από τους πιο εκλεκτούς μάρτυρες της σπουδαίας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πόλης.
Πρόκειται για το μέγαρο Κοθρή, που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών 25ης Αυγούστου και Επιμενίδου και φέρει τη σφραγίδα του κορυφαίου αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού. Η παραχώρηση του σημαντικού αυτού κτιρίου αποτελεί δικαίωση της προσπάθειας του Δήμου Ηρακλείου να διεκδικεί όλα τα δημόσια κτίρια της πόλης που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα, με σκοπό να τα ενσωματώσει λειτουργικά στον ιστορικό ιστό.
Το μέγαρο Κοθρή σχεδιάζεται να λειτουργήσει ως Δημοτική Πινακοθήκη, αλλά και ως πολυχώρος έκφρασης της καλλιτεχνικής δημιουργίας και ανάδειξης των εικαστικών τεχνών. Το τριώροφο διατηρητέο κτίριο βρίσκεται εδώ και χρόνια σε μια κατάσταση απαράδεκτης εγκατάλειψης, η οποία προκάλεσε βαρύτατα πλήγματα στη στατική του επάρκεια. Η αποκατάστασή του θα δρομολογηθεί μέσα από το πρόγραμμα της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης και στη συνέχεια η χρήση του θα δοθεί στον Δήμο Ηρακλείου με σκοπό να στεγάσει πολιτιστικές δραστηριότητες με πιθανότερη εκδοχή την εγκατάσταση Δημοτικής Πινακοθήκης.
Το ιστορικό του κτιρίου
Στους ισόγειους χώρους του κτιρίου λειτουργούν καταστήματα, ενώ ο πρώτος και δεύτερος όροφος παλαιότερα είχαν αξιοποιηθεί ως κατοικίες.
Αρχικά ζούσε εκεί η οικογένεια των γνωστών Ηρακλειωτών Λιοπυράκη και στη συνέχεια η οικογένεια των επίσης γνωστών επιχειρηματιών Τζωρτζάκη και του βουλευτή του νομού Λασιθίου Κοθρή. Στα τέλη της 10ετίας του ‘70 το κτίριο στέγαζε την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Η υπηρεσία παρέμεινε εκεί αρκετά χρόνια, ώσπου μετακόμισε στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, στο σημαντικό κτίριο του καπνοκοπτηρίου (το μοναδικό βιομηχανικό κτίριο της πόλης που αποκαταστάθηκε).
Η απομάκρυνση της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων σηματοδότησε και το άδειασμα των ορόφων του μεγάρου Λιοπυράκη που από τότε ερήμωσαν και δεν χρησιμοποιήθηκαν ξανά. Το κτίριο είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Πολιτισμού, του οποίου τα κεντρικά στελέχη ποτέ δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με τις προτάσεις αποκατάστασης και ανάδειξης του που είχαν κατατεθεί σε τοπικό επίπεδο.