Είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης και πρόσφατα μία από τις βασικές πύλες εισόδου, μετά την έναρξη των έργων ανάπλασης στο Ηράκλειο. Κι όμως, μοιάζει σαν να έχει αφεθεί στο έλεός του. Ο λόγος για το τμήμα της οδού Μινωταύρου που δεν έχει πεζοδρομηθεί και θυμίζει πόλη ξεχασμένη στη δεκαετία του ’80.
Με αφορμή το χθεσινό δημοσίευμα της «Π» αναφορικά με στρατηγικές κινήσεις που πραγματοποιούνται στο κέντρο της πόλης και την ιδιωτική πρωτοβουλία, κάτοικοι κι επαγγελματίες της περιοχήςέρχονται να θυμίσουν πως πέρα από την ιδιωτική πρωτοβουλία, απαιτείται και η υποστήριξη της δημοτικής αρχής, αλλά και των συναρμόδιων υπηρεσιών, προκειμένου κάποια πράγματα να προχωρήσουν.
«Είναι σαν να σταμάτησε η κοσμογονία, κυριολεκτικά μόλις ένα μέτρο πριν από εμάς» σχολιάζουν επιχειρηματίες του δρόμου. Οι ίδιοι τονίζουν ότι επιχειρούν με κάθε τρόπο να συμβάλουν στην αναβάθμιση ενός σημείου, που πρόσφατα άρχισε να δέχεται υπερπολλαπλάσιο φόρτο οχημάτων λόγω έργων. Κι είναι αλήθεια πως αν κάποιος βρεθεί στην «άτυπη πλατεία» της Μινωταύρου, θα διαπιστώσει πως πρόκειται για ένα κεντρικό σημείο, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει.
Η πλατεία δεν θυμίζει σε τίποτα πλατεία, αφού δεν μπορεί κανείς να τη διακρίνει, λόγω παράνομων σταθμεύσεων. Ο οριοθετημένος χώρος φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων είναι μόνιμα κατειλημμένος από επιβατηγά οχήματα. Τα διπλά παρκαρίσματα και οι γενικότερες παράνομες σταθμεύσεις είναι καθημερινότητα.
Και μέσα σε αυτές τις εικόνες που θυμίζουν χάος, τα πεζοδρόμια είναι σχεδόν ανύπαρκτα, με ανισομεγέθη πλάτη και ύψη, αλλά και καμία δυνατότητα πρόσβασης από άτομα με αναπηρία ή παιδικά καρότσια. Είναι χαρακτηριστικό πως αν ένας ενήλικας θέλει να οδεύσει σε όλο το μήκος της οδού νόμιμα κινούμενος πάνω σε πεζοδρόμιο, θα διαπιστώσει ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Σύμφωνα με κατοίκους και επιχειρηματίες της περιοχής, μάλιστα, οι εικόνες ανθρώπων με μωρά που προσπαθούν να κινηθούν στον δρόμο είναι τραγικές, τονίζοντας παράλληλα πως οι επισκέπτες της πόλης που διαμένουν σε παρακείμενα ξενοδοχεία περπατούν με απορία στην περιοχή.
«Μέχρι και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια έχουν ξεχαστεί κρεμασμένα μεταξύ των στύλων εδώ και χρόνια» επισημαίνουν, για να τονίσουν πως ενώ τα στολίδια υπάρχουν, πολλές λάμπες φωτισμού που θα βελτίωναν την κατάσταση κάπως τις νυχτερινές ώρες δεν λειτουργούν καν.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται κατανοητό πως ένα σημείο, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλει στην επέκταση της επιχειρηματικότητας, έχει μετατραπεί σε ένα σημείο – φάντασμα, που μένει απλά στο έλεος του. Κάτοικοι κι επιχειρηματίες, ωστόσο δεν τρέφουν φρούδες ελπίδες ούτε και ζητούν κάτι ανεδαφικό. Τονίζουν, όμως, πως θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να διασφαλιστεί η τήρηση των σημάνσεων απαγορεύσεων και με μικρές παρεμβάσεις να επιτευχθεί μια πιο ανθρώπινη εικόνα.
«Σχεδόν καθημερινά σφυρίζουν οι αστυνομικοί» αναφέρουν κάτοικοι της περιοχής σε σχέση με τις παράνομες σταθμεύσεις, διευκρινίζοντας, ωστόσο, πως μόλις οι αστυνομικοί φύγουν, η κατάσταση επανέρχεται στην αρχική μορφή της αναρχίας.
Έτσι, λοιπόν, η περίπτωση της Μινωταύρου αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός δίπολου «κοσμογονίας – εγκατάλειψης», το οποίο χωρίζει μια λεπτή γραμμή πεζόδρομου, αλλά και χαρακτηριστικό παράδειγμα της παντελούς έλλειψης παιδείας που κυριαρχεί.