Εσωτερικό σπιτιού στο Χουμέρι θυμίζει... βομβαρδισμένο τοπίο
Εσωτερικό σπιτιού στο Χουμέρι θυμίζει... βομβαρδισμένο τοπίο

Πόλεμο, έχουμε πόλεμο!» αναφωνούν όσοι περιδιαβαίνουν τα τελευταία 24ωρα την κωμόπολη του Αρκαλοχωρίου και κυρίως τα δεκάδες χωριά του δήμου Μινώα. Στην συντριπτική τους πλειονότητα οι οικισμοί έχουν υποστεί εκτεταμένες καταστροφές, ενώ κάποιοι άλλοι κινδυνεύουν να αφανιστούν από το χάρτη. Η καταστροφή είναι ισοπεδωτική. Υπάρχουν χωριά στα οποία παραμένουν όρθια και ακέραια δύο-τρία σπίτια. Είναι σαν να τα βομβάρδισαν εν καιρώ ειρήνης. Εκκλησάκια-ορόσημο για τους ντόπιους αφανίστηκαν κυριολεκτικά.

Από τον Σαμπά και τον Θραψανό μέχρι το Χουμέρι, την Ζίντα και τον Πατσίδερο, την Βόνη, τον Γαλατά, το Αρχοντικό, το Ίνι, την Μαχαιρά, το Μοναστηράκι, τις Κάτω Πουλιές, το Λευκοχώρι, τα Ρουσσοχώρια και τόσα άλλα χωριουδάκια του τόπου και της ιστορίας μας (υπερβαίνουν τα 40 υποστηρίζουν οι αρμόδιοι) έχουν υποστεί ολέθρια καταστροφή.

Ο χθεσινός σεισμός ολοκλήρωσε την καταστροφή στον Σαμπά
Πτώση της θερμοκρασίας προβλέπουν οι μετεωρολόγοι τις επόμενες ημέρες

Αυτοδιοικητικοί και τοπικοί φορείς υπολογίζουν σε χιλιάδες τους άστεγους στο Αρκαλοχώρι και στα χωριά του δήμου Μινώα, όπως επίσης και σε χωριά του όμορου δήμου Αρχανών-Αστερουσίων. Μέχρι και χθες οι αρμόδιοι δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τον ακριβή αριθμό.

Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει συγκεκριμένα. Το βέβαιο είναι ότι ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε μετά και τον χθεσινό σεισμό των 5,3 Ρίχτερ που δυστυχώς έδωσε το τελειωτικό χτύπημα.

Σπίτια, επιχειρήσεις, εκκλησίες που εμφανίζονταν να αντέχουν, με μικρές «πληγές», τον φονικό σεισμό, σήμερα πια έχουν τρωθεί ανεπανόρθωτα. Θεωρούνται κτίσματα είτε επικίνδυνα είτε παντελώς ακατάλληλα για κατοίκηση.

Χιλιάδες συνάνθρωποι μας βρίσκονται πλέον στο δρόμο, καταπονημένοι και απελπισμένοι. Αρνούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια στα οποία μεγάλωσαν, τα σπίτια που έκτισαν με τους κόπους μιας ζωής. Ακόμα περισσότερο χθες είδαμε πολλούς, ακόμα και γέροντες, να βρίσκονται κάτω από δένδρα, στους δρόμους, σε μικρές πλατείες, σε αυλές, μόνο και μόνο για να νιώθουν τη «ρίζα» τους, το σπιτικό τους.

Η κυρία Κούλα και οι άλλοι συγχωριανοί της έβγαλαν τη νύχτα στην αίθουσα φιλοξενίας της εκκλησίας

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι άραγε τι θα απογίνουν; Πόσο θα αντέξουν να ζουν έξω από τα σπίτια τους, μέσα στα αυτοκίνητα τους ή σε σκηνές; Τι θα γίνει όταν ο καιρός αρχίσει να κρυώνει και να βρέχει; Είναι χιλιάδες άνθρωποι που από τη μία μέρα στην άλλη βρέθηκαν ξεσπιτωμένοι, πρόσφυγες στον ίδιο τους τον τόπο.

Ο Νεκτάριος Κοκολάκης, πρόεδρος της κοινότητας Ινίου-από τα χωριά που έχουν πληγεί σημαντικά-τόνισε στην «Π» ότι το 70% των σπιτιών της κοινότητας, όπως και σε άλλες, είναι παλαιά, με πολλές ζημιές και οι πολίτες κοιμούνται έξω. Όπως περιγράφει, έχουν καταρρεύσει σπίτια και έχουν υποστεί σοβαρές καταστροφές κατοικίες και ναοί σε Ίνι, Μαχαιρά, Μοναστηράκι.

Ισοπέδωσε το Χουμέρι

Το Χουμέρι, λίγα χιλιόμετρα από το Αρκαλοχώρι, σχεδόν ισοπεδώθηκε. Κάτοικοι στέκουν αποσβολωμένοι έξω από τα χαλάσματα. Άλλοι βουβοί, άλλοι με κλάματα. Μεγάλο το κακό. Μισό αιώνα έζησε σε αυτό το σπίτι η κ. Μορφούλα και τώρα πάει, το έχασε. Ο τοίχος κατέρρευσε και σκέπασε ακόμα και το αγροτικό τους. Λίγο πιο πάνω, ένα ζευγάρι γειτόνων, δεν έχουν λόγια να περιγράψουν την καταστροφή και στο δικό τους σπιτικό.

 Η ηλικιωμένη γυναίκα δεν φανταζόταν τη ζωή στη σκηνή ­
Ο χθεσινός σεισμός ολοκλήρωσε την καταστροφή στον Σαμπά

Ευτυχώς και πρόλαβαν να απομακρύνουν τον γέροντα πατέρα. Ο τοίχος της κουζίνας είχε καταρρεύσει παντελώς. Το πλυντήριο μετακινήθηκε 1,5 μέτρο από τις δονήσεις. Δούλευε μια ζωή για να κτίσει αυτό το σπίτι και να ζήσει, όπως ονειρευόταν, μετά την συνταξιοδότηση, ο κ. Χρήστος. Ήταν στην Αθήνα και μετά τον πρώτο σεισμό, πήρε το πλοίο και κατέβηκε στο χωριό του. Ο δεύτερος μεγάλος σεισμός τον «έπιασε» μέσα στο σπίτι. Στάθηκε τυχερός για τη ζωή του.

Η εκκλησία της Παναγίας στο Χουμέρι καταστράφηκε, όμως η εκκλησιαστική αίθουσα παραμένει αλώβητη και σε αυτήν διανυκτέρευσαν αρκετοί συγχωριανοί.

Η κ. Κούλα, μία δυναμική κυρία, της οποίας επίσης καταστράφηκε το σπίτι, τονίζει ότι στο χωριό παραμένουν ακόμα αρκετοί γέροντες που χρειάζονται βοήθεια και απηύθυνε σχετική έκκληση.

Και αυτό ήταν ένα παράπονο που  εισπράξαμε σε αρκετά  «λαβωμένα» χωριά. Πολλοί άνθρωποι, κυρίως μεγάλης ηλικίας, ακόμα χθες δήλωναν ότι δεν υπήρχε μέριμνα για φαγητό, σκηνές, στρώματα και ράντζα.

Η αλήθεια είναι, με βάση τις μαρτυρίες, ότι το πρώτο 24ωρο υπήρξαν αρκετά προβλήματα οργάνωσης και συντονισμού, όμως η Περιφέρεια είχε ενεργό ρόλο σε στενή συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση ώστε να ξεπεραστούν κάποια πρακτικά ζητήματα.

Πόνος ψυχής στον «καταυλισμό»

Αποκαρδιωτική η εικόνα  στον «καταυλισμό» των αστέγων στο Εκθεσιακό Κέντρο του Αρκαλοχωρίου. Οι στρατιωτικές σκηνές στην σειρά, άνθρωποι στην ουρά για το συσσίτιο. Μικρά παιδιά έπαιζαν με τις πόρτες στις χημικές τουαλέτες.

Μαυροντυμένες γιαγιάδες κρατούσαν απελπισμένες το κεφάλι τους. Οι περισσότεροι δεν μπόρεσαν να κλείσουν μάτι. Από τη μία οι μετασεισμοί, από την άλλη οι έγνοιες και η καταστροφή.  Κάποιοι λίγοι που ξαπόστασαν, το μετάνιωσαν αφού ξάπλωσαν κατάχαμα, πάνω σε νάιλον. Όμως και κάποιοι που μεταφέρθηκαν σε ξενοδοχεία, δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση ψυχολογικά. «Το ξενοδοχείο μια χαρά ήταν, όμως δεν είμαστε σε διακοπές. Χάσαμε τα σπίτια μας» μάς είπε μία νεαρή μητέρα.

Το κέντρο του Αρκαλοχωρίου μοιάζει με… φάντασμα. Όλα κλειστά. Παντού χαλάσματα, σπασμένα τζάμια, αναποδογυρισμένα ράφια. Ο χρόνος έχει «παγώσει» το σκηνικό του τρόμου σε ολόκληρη την κωμόπολη. Είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε πολλούς νεκρούς. Κάποια ψηλά κτίρια μοιάζουν με τον Πύργο της Πίζας, έχουν γύρει κυριολεκτικά. Ένα άλλο Αρκαλοχώρι που χρειάζεται ανοικοδόμηση.

 

Διαβάστε επίσης σχετικα: