Από τις φλόγες της φρίκης του πολέμου τρεις Ουκρανές και δύο μικρά παιδάκια βρέθηκαν να φιλοξενούνται στο Μοχό, φωλιάζοντας στη φιλοξενία μιας ολόκληρης κοινωνίας που εντελώς αθόρυβα αλλά τόσο μαζικά έσπευσε να τους περιθάλψει με το περίσσευμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης της. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οι νεαρές γυναίκες μαζί με τα δύο αγοράκια, προσπαθούν να ξαναστήσουν τις ζωές τους από την αρχή, χωρίς όμως να ξεχνούν ούτε λεπτό τους ανθρώπους που άφησαν πίσω τους και την προοπτική να επιστρέψουν ξανά σε αυτούς.
Γέφυρα σωτηρίας για τις τρεις Ουκρανές και τα δύο μικρά παιδάκια αποδείχτηκε η σχέση που είχε μια από αυτές με παλιά συντοπίτισσά της που τώρα ζει στην Κρήτη και έχει παντρευτεί με Κρητικό. Πρόκειται για τη γυναίκα που με τον σύζυγό της επέστρεψε μόλις πριν από ένα μήνα -από την Ουκρανία -λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος- για να μεταφέρουν στην Ελλάδα συγγενικό τους άτομο. Αμέσως μετά την εισβολή, η νεαρή Ουκρανή που ζει στην Κρήτη μαζί με τον σύζυγο της κ. Τυράκη αναζητούσε τρόπο να βοηθήσει φιλικό της πρόσωπο που προσπαθούσε να βρει διέξοδο από την κόλαση του πολέμου, με σκοπό να τη φιλοξενήσουν σε σπίτι που διαθέτουν στον Μοχό. Όπως μας περιγράφει ο ίδιος ο κ. Τυράκης, στην αγωνιώδη περιπέτειά της η φίλη τους η Ουκρανή να ξεφύγει, συνάντησε άλλες δύο γυναίκες με δύο παιδιά που προσπαθούσαν να φύγουν. Συμφώνησαν να έρθουν όλοι μαζί, πράγμα που τελικά κατάφεραν αφού πέρασαν πρώτα απερίγραπτες δυσκολίες.
Ο κ. Τυράκης δεν κρύβει την χαρά και τη συγκίνηση του για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η άφιξη των προσφύγων από ολόκληρη την τοπική κοινωνία «που μέσα σε χρόνο μηδέν κατάφερε να συγκεντρώσει τόσα πολλά πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να κρατήσουμε και αναγκαστικά τα επιστρέφουμε» όπως είπε. Τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια γέμισαν το σπίτι, προκαλώντας δάκρυα χαράς και συγκίνησης στους πρόσφυγες, που απολαμβάνουν τη θαλπωρή της αλληλεγγύης.
Η μία από τις πρόσφυγες είναι καρδιοχειρουργός και τα παιδάκια της ήδη έχουν πάει στο σχολείο με τη συνοδεία της αδελφής της που είναι δασκάλα και μιλάει Ελληνικά. Όπως τονίζει ο κ. Τυράκης, ήταν απίστευτα συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο τα παιδιά του σχολείου υποδέχτηκαν τα προσφυγόπουλα και μέσα σε χρόνο μηδέν έγιναν μια παρέα αποδεικνύοντας ότι οι πανανθρώπινες αξίες ενώνουν με πανίσχυρους δεσμούς τους λαούς της γης.