Το ιπτάμενο ρομπότ είναι μόλις 25 εκατοστά έχει βάρος 260 γραμμάρια και ονομάζεται «Morphy» και το σημαντικότερο όλων είναι ότι λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου!
Δημιουργός του είναι ο κρητικής καταγωγής καθηγητής στο τμήμα Κυβερνητική Μηχανικής (Engineering Cybernetics) του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας Κώστας Αλέξης. Η ονομασία που δόθηκε στο ρομπότ δεν είναι τυχαία, καθώς αντικατοπτρίζει την ικανότητά του να αλλάζει μορφή.
Το ρομπότ έχει ελαστικές αρθρώσεις και μπορεί να αλλάζει παθητικά το σχήμα του όταν συμπιέζεται για να περάσει με μεγάλη ταχύτητα μέσα από ανοίγματα μικρότερα από το μέγεθός του, τόσο σε οριζόντια όσο και σε κατακόρυφη κατεύθυνση.
Επίσης αντέχει σε πολλαπλές συγκρούσεις με ταχύτητες πάνω από 7.5 m/s. «Για την ακρίβεια, η εργασία αυτή επεξεργάζεται το πως το ελαστικό σώμα ενός εναέριου ρομπότ επιτρέπει νέες και πιο προηγμένες μορφές αυτονομίας», σχολιάζει στο dnews, ο Έλληνας μηχανικός, ο οποίος συμπληρώνει πως το Morphy αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του έργου με τίτλο «SPEAR: Spatial Perception & Embodied Autonomy Research», που στοχεύει να φέρει ‘επανάσταση’ στην ιπτάμενη ρομποτική, προσαρμοσμένη στις εκάστοτε αποστολές και περιβάλλοντα μέσω μιας ενιαίας άποψης σχεδιασμού του «σώματος» και του «εγκεφάλου» των ρομπότ.
Στη σθεναρή και πολυμήχανη ρομποτική αυτονομία σε πολύπλοκα περιβάλλοντα που παρουσιάζουν δυσχερή ορατότητα και που δεν επιτρέπουν την χρήση GPS ή άλλων εξωτερικών μεθόδων εντοπισμού, επικεντρώνεται ερευνητικά η ομάδα του δρα Αλέξη.
Πιο απλά, στην ανθεκτικότητα και αυτονομία ρομποτικών συστημάτων σε άγνωστα περιβάλλοντα, μια δυνατότητα την οποία όπως λέει ο ίδιος κατ’ επιλογή μαζί με την ομάδα του «τραβούν στα άκρα», τονίζοντας ότι εστιάζουν σε ρομπότ που δεν χρειάζονται καμία επικοινωνία με τον άνθρωπο.
Διάκριση στις ΗΠΑ
Ο δρ Αλέξης πριν δύο χρόνια απέσπασε μια σημαντική διάκριση, με την απονομή του πρώτου βραβείου από την αμυντική υπηρεσία των ΗΠΑ .Ο δρ Αλέξης με την ερευνητική ομάδα της Cerberus δημιούργησαν ρομποτικά μηχανήματα που χαρτογραφούν υπόγεια σπήλαια που χρησιμοποιούνται σε βιομηχανικές εφαρμογές και διασώζουν ζωές.
Το ρομποτικό μηχάνημα, σε μέγεθος σκύλου, που κατασκεύασε η ομάδα του κ. Αλέξη κέρδισε στον διαγωνισμό της DARPA. Η ομάδα CERBERUS, μια διεθνής κοινοπραξία που περιλαμβάνει το Πανεπιστήμιο της Νεβάδα Ρένο (UNR), το ETH Zurich, το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU), το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Berkeley, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, το Flyability και τη Sierra Nevada Corporation, ανέπτυξε ένα σύνολο ρομπότ που λειτουργεί αυτόνομα, με τα κύρια συστήματα να είναι τέσσερα συστήματα ANYmal C με πόδια.
Η ομάδα κέρδισε στον τελικό τον διαγωνισμό και σημείωσε 23 πόντους ανιχνεύοντας και εντοπίζοντας σωστά 23 από τα 40 αντικείμενα που είχε τοποθετήσει η DARPA στο περιβάλλον. Το έπαθλο για την 1η θέση ήταν 2.000.000 δολάρια.
Από την Κρήτη
Ο Κωνσταντίνος Αλέξης, είναι γεννημένος (1984) και μεγαλωμένος στην Κρήτη και σπούδασε στην Πάτρα. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικής Κυβερνοεπίθεσης του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU) στο Τρόντχαϊμ.
Ο καθηγητής Κ. Αλέξης διεξάγει έρευνα στον τομέα της ανθεκτικής ρομποτικής αυτονομίας. Μέσα από τις σπουδές του έχει εξετάσει τις δυνατότητες των αυτόνομων συστημάτων να πλοηγούνται σε ακραία περιβάλλοντα παρουσιάζοντας επινοητικότητα, ευρωστία και πλεονασμό.
Οι ερευνητικοί του τομείς περιλαμβάνουν τους τομείς του ελέγχου των ρομπότ, του σχεδιασμού μονοπατιών και της ταυτόχρονης τοπικής προσαρμογής και χαρτογράφησης, ενώ σε αυτούς τους κλάδους λαμβάνεται μια ολιστική προσέγγιση για τη διευκόλυνση της ενισχυμένης ανθεκτικότητας, όπως αποδεικνύεται μέσω της ρομποτικής πεδίου.
Έχει διατελέσει pi σε μεγάλες διεθνείς επιχορηγήσεις όπως το DARPA Subterranean Challenge και το χαρτοφυλάκιο χρηματοδότησής του περιλαμβάνει επιχορηγήσεις από αμερικανικές πηγές (π.χ. DARPA, NSF, DOE, USDA), EU (π.χ. προγράμματα Horizon 2020), καθώς και το Νορβηγικό Συμβούλιο Έρευνας.
‘’Γεννήθηκα στην Κρήτη το 1984, -λέει ο ίδιος στο βιογραφικό του- όπου μεγάλωσα μέχρι που μετακόμισα στην Πάτρα για να συνεχίσω τις σπουδές μου στη μηχανική. Πιστεύω στην ομαδική εργασία και τη συνεργασία, την καινοτομία, τη σκληρή δουλειά και την ανοιχτή ανταλλαγή ιδεών, την πολυπειθαρχία της ερευνητικής συνεργασίας και την ανάγκη να θέσουμε τις προσπάθειές μας στην υπηρεσία της κοινωνίας.
Ο ερευνητικός μου στόχος -είναι να συμβάλω στην καθιέρωση πραγματικής αυτονομίας πλοήγησης και λειτουργίας για τη ρομποτική και ιδιαίτερα για τα εναέρια sytems.
Επικεντρώνομαι ιδιαίτερα στους τομείς ελέγχου και βελτιστοποίησης, σχεδιασμού μονοπατιών και αυτόνομης πλοήγησης. Στο πλαίσιο της ερευνητικής μου προσπάθειας είχα την ευκαιρία να δω τις προσπάθειες και τις συνεισφορές μου να γίνονται βασικό συστατικό αρκετών σημαντικών ερευνητικών projets.
Απολαμβάνω επίσης πραγματικά το σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων ρομπότ και έχω προσωπική προτίμηση σε εναέρια συστήματα με προηγμένες δυναμικές ιδιότητες.»