Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ.1 του Συντάγματος, επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που γνωρίζει Κεφαλή της τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό.
Είναι γεγονός πως οι σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας δεν υπήρξαν πάντα αγαστές. Έχουν περάσει αρκετές διακυμάνσεις και δοκιμάσθηκαν πολύ, ιδίως τα τελευταία 35 χρόνια. Μια μικρή αναδρομή επιβάλλεται, για να φρεσκάρει μνήμες αρχόντων και αρχομένων:
α. Η θέσπιση του πολιτικού γάμου με τον Ν. 1329/1983, που συζητήθηκε πολύ τη δεκαετία τού ‘80 και που, παρά την ψήφισή του, ο Πρωθυπουργός που τον επέβαλε τέλεσε ο ίδιος γάμο θρησκευτικό!
β. Η απαλοιφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, που ξεσήκωσε πανελλαδικά θύελλες αντιδράσεων κληρικών και λαϊκών το έτος 2000, με μπροστάρη πάντα τον άοκνο και αδάμαστο μαχητή κάθε αδικούμενου, μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη!
γ. Η προαναγγελία, το 2001, από τον τότε Πρωθυπουργό ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην Αττική, για να ικανοποιήσουμε τη “φίλη” μας Τουρκία και τα καραβάνια των κάθε φυλής και προελεύσεως μωαμεθανών μεταναστών, που κατά εκατομμύρια πλημμυρίζουν την Ελλάδα!
Η μόλις πρόσφατα, όμως, προαναγγελθείσα από τον Πρωθυπουργό, παρουσία και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, συμφωνία για την Αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος και τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας πλήττει καίρια την ίδια την Εκκλησία και τους κληρικούς αλλά και τη μέγιστη πλειοψηφία των φιλόθρησκων και χριστεπώνυμων Ελλήνων, με άγνωστες, ακόμη, τις αντιδράσεις τους, που, τουλάχιστον για τους κληρικούς, προαναγγέλθηκαν και θα είναι αρκετά δυναμικές!
Ο χωρισμός αυτός (Πολιτείας – Εκκλησίας) με τη “θρησκευτική ουδετερότητα” του Κράτους, που επιθυμούν να επιβάλουν η Κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ και, ενδεχομένως, και το κόμμα των ΑΝΕΛ, προκαλούν έντονα το λαϊκό αίσθημα. Οι κίνδυνοι αφαίρεσης του ονόματος του Ιησού Χριστού ως Κεφαλής της Ορθοδοξίας, κατάργησης του Σταυρού από τη Σημαία και του όρκου στα Δικαστήρια, τον Στρατό και τις δημόσιες υπηρεσίες, και αποκαθήλωσης των εικόνων από τις αίθουσες των σχολείων, των Δικαστηρίων και των δημόσιων αρχών είναι πάντα υπαρκτοί! Ενώ, παράλληλα, δημιουργείται ανασφάλεια και στους χιλιάδες κληρικούς, που βλέπουν να τίθεται σε κίνδυνο το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους, με τη συμφωνία χωρισμού, αν -και όταν- αυτή λάβει σάρκα και οστά!
Ο πρωθυπουργός φαίνεται να παίζει το πολιτικό παιχνίδι του με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Φαίνεται να θέλει να κάνει παζάρι με την ηγεσία της Εκκλησίας. Το αν θα τα καταφέρει ή όχι, θα εξαρτηθεί από τη στάση που θα κρατήσει η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Η ίδια αυτή Ιεραρχία, που, μαζί με σύσσωμο τον κλήρο, σε όλες τις δύσκολες για το Γένος στιγμές έδωσαν διαχρονικά το δικό τους δυναμικό παρόν και στάθηκαν έμπρακτα, με θάρρος και αυταπάρνηση κι όχι με ψεύτικες υποσχέσεις ή υποκρισία, δίπλα στον χειμαζόμενο λαό και, κυρίως, στους απελευθερωτικούς μας αγώνες, κάθε φορά που η ανάγκη το επέβαλλε.
Δεν υπήρξε ποτέ στη μακραίωνη πορεία μας ιστορική στιγμή, που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας να μην έπαιξε αποφασιστικό ρόλο, θετικό και σωτήριο στην ίδρυση, την εδραίωση και την αρραγή συνοχή τού Γένους των Ελλήνων! Η Ιεραρχία, λοιπόν, της Εκκλησίας της Ελλάδας οφείλει και σήμερα να πράξει το καθήκον της. Να απορρίψει τις σοκαριστικές προτάσεις της Κυβέρνησης, που διαλύουν τον ιστό της Εκκλησίας και αποκηρύσσουν τον Χριστό και την Ορθοδοξία.
Οι Έλληνες, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, υπήρξαν πάντα – και είναι- Ορθόδοξος λαός. Γεννήθηκαν, γαλουχήθηκαν και μεγάλωσαν με τα ιδανικά αυτής της πίστης. Γιατί, από συστάσεως του Έθνους, Ελληνισμός και Ορθοδοξία, στη συνείδηση του κόσμου, ήταν και είναι έννοιες συναφείς και αλληλένδετες. Στην Ελλάδα, χώρα του Ξενίου Διός, σεβόμαστε και προστατεύουμε τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου και φυλής, και, βεβαίως, αποδεχόμαστε την ανεξιθρησκία.
Όμως, στη μέγιστη πλειοψηφία μας, οι Έλληνες τιμάμε και πιστεύουμε στο τρίπτυχο Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια. Και μη σπεύσουν ορισμένοι, κατ’ επίφαση δημοκράτες, να μας αποκαλέσουν φασίστες, ακραίους ή σκοταδιστές, γιατί μάλλον εαυτούς θα αδικήσουν. Θα αποδείξουν, δηλαδή, πως μάλλον δε γνωρίζουν από Εθνική, Ηθική και Κοινωνική συνείδηση και ευθύνη!
Γιατί η πίστη και η αφοσίωση στο παραπάνω τρίπτυχο είναι η φύση, τα “πιστεύω” και οι ακατάλυτες αξίες και αρχές, είναι η ίδια η “πρεπειά” του Έλληνα! Γι’ αυτό η Ιεραρχία μας θα τις προστατεύσει σθεναρά! Το οφείλει, άλλωστε, στους Έλληνες της παρούσας και των επομένων γενεών. Το οφείλει και στους χιλιάδες ιερείς και τις οικογένειές τους, το μέλλον των οποίων διαγράφεται δυσοίωνο και ζοφερό, μετά την τροποποίηση του άρθρου 3 του Συντάγματος!
Οφείλουμε, όμως, να υπενθυμίσουμε ΚΑΙ στους κυβερνητικούς ταγούς μας πως, πρώτοι αυτοί, υποχρεούνται να σέβονται και να τιμούν ευλαβικά τις παραπάνω αξίες, τις αρχές και τα “πιστεύω” της μέγιστης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Και πως αυτή η πλειοψηφία, τμήμα της οποίας πρόσκειται ιδεολογικά στον ΣΥΡΙΖΑ -και στηρίζει τις επιλογές του Πρωθυπουργού-, είναι πιστοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι που, εκκλησιάζονται, τελούν γάμους θρησκευτικούς, τιμούν και αγαπούν την Πατρίδα και θυσιάζονται γι’ αυτήν, για να παραμείνει ΑΚΕΡΑΙΑ κι ΑΛΩΒΗΤΗ, και, τέλος, τιμούν και σέβονται τον θεσμό της Οικογένειας!
ΚΑΤΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΞΕΘΕΜΕΛΙΩΝΟΝΤΑΙ !
* Ο Μιχ. Κ. Δερμιτζάκης είναι δικηγόρος ε.τ.