Ο 19χρονος Μιχάλης Ρερεράκης είχε… τρέλα με τις μηχανές, εργαζόταν ως βοηθός μάγειρα, έκανε όνειρα για τη ζωή του, λάτρευε την οικογένειά του, αγαπούσε τους φίλους του. Το νήμα της ζωής του κόπηκε άδικα και βίαια χθες τα ξημερώματα στη λεωφόρο 62 Μαρτύρων. Ήταν παρέα με φίλους, όλοι με τα μηχανάκια τους. Ο Μιχάλης που σύμφωνα με την Τροχαία είχε αναπτύξει ταχύτητα, έχασε τον έλεγχο της μηχανής με αποτέλεσμα το όχημα να βρει στην διαχωριστική νησίδα. Το 19χρονο αγόρι εξετράπη της μηχανής και σύρθηκε στο οδόστρωμα. Δεν φορούσε προστατευτικό κράνος και υπέστη τη μεγαλύτερη ζημιά στο κεφάλι. «Είναι αλήθεια ότι το κράνος δεν προστατεύει πάντα. Είναι όμως από τις περιπτώσεις εκείνες που θα τον είχε σώσει» ανέφερε στην «Π» αξιωματικός της Τροχαίας Ηρακλείου, ο οποίος δεν έκρυψε τη θλίψη του για τον άδικο χαμό ενός ακόμα νέου ανθρώπου.
Και είναι πραγματικά συγκλονιστικές οι πληροφορίες της ΕΛΑΣ ότι στον άτυχο Μιχάλη είχαν επιβληθεί πρόστιμα για κράνος, όμως παρ’ όλα αυτά, ίσως παρασυρμένος από την ορμή των νιάτων και της άγνοιας κινδύνου, η οδηγική του συμπεριφορά δεν άλλαξε. Και ήταν κάτι που δυστυχώς το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή. Ο Μιχάλης είχε σχολάσει από την εργασία του και βγήκε μία βόλτα με φίλους. Και το κακό δεν θέλει πολύ να συμβεί. Μία στιγμή είναι αρκετή για να συντρίψει ζωές και να βυθίσει στο πένθος οικογένειες.
Πώς να παρηγορήσει κανείς τους τραγικούς γονείς που μέσα στη νύχτα ειδοποιήθηκαν για τον χαμό του παιδιού τους. Με τον θάνατο του Μιχάλη η μαύρη λίστα των νεκρών από τροχαία στην Κρήτη εκτοξεύεται στους 43 από τις αρχές του έτους. Αριθμοί που εμπεριέχουν όμως αβάσταχτο πόνο… Οι περισσότεροι, νέοι άνθρωποι, με όνειρα για τις ζωές τους. Ξεψύχησαν στην άσφαλτο ή σε κάποιο νοσοκομείο πριν προλάβουν να ανοίξουν τα φτερά τους. Κάποιοι άλλοι στο ξεκίνημα της δικής τους οικογένειας. Και όλοι οι υπόλοιποι στο ίδιο έργο θεατές… Η «σφαγή» στους δρόμους της Κρήτης καλά κρατεί.
Παρά τις συνεχείς ενημερώσεις, παρά το κυνηγητό της Τροχαίας, παρά το αίμα που έχει χυθεί, το ξεκλήρισμα συνεχίζεται. Ξεχνάμε να φορέσουμε κράνος ή ζώνη ασφαλείας, πίνουμε και πιάνουμε τιμόνι, οδηγούμε με τσίτα τα γκάζια, προσπερνάμε σαν να είναι οι δρόμοι δικοί μας, δεν σεβόμαστε προτεραιότητες, δεν υπάρχουν “στοπ”. Οδηγούμε σαν να μην υπάρχει αύριο, σχεδόν αυτοκτονικά.
Τι άλλο πια πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή η ανθρωποθυσία στην άσφαλτο;
Η είδηση του χαμού του 19χρονου Μιχάλη έχει συγκλονίσει συγγενείς και φίλους που αδυνατούν να πιστέψουν ότι το χαμογελαστό αγόρι δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Στην προσωπική του σελίδα στο Facebook δεκάδες είναι τα συλλυπητήρια μηνύματα. «Καλό παράδεισο Μιχαλιώ. Κουράγιο στην οικογένειά σου».