Έφυγε από την ζωή το μεσημέρι του Σαββάτου, ο δημοσιογράφος και πολυβραβευμένος συγγραφέας Νίκος Ψιλάκης, μετά από μια γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Η «Π» στέλνει τα θερμότερα της συλλυπητήρια στην σύζυγο του Μαρία και την κόρη του Έφη.
Η παρουσίαση του τελευταίου του βιβλίου είχε προγραμματιστεί για τις 27 Νοεμβρίου στην Αίθουσα Ανδρόγεω, σε συνεργασία με την ΕΣΗΕΠΗΝ. Ωστόσο, η σημερινή απώλεια του Νίκου Ψιλάκη αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, υπενθυμίζοντάς μας την κληρονομιά του και το κενό που αφήνει πίσω του.
Η ζωή και το έργο του μέσα από τα γράμματα
O Νίκος Ψιλάκης είχε τιμηθεί δυο φορές από την Ακαδημία Αθηνών, για το έργο του «Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης», με το βραβείο των δημοσιογραφικών ενώσεων της Ελλάδας και με το βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» για την προσφορά του στα Γράμματα.
Είχε επιμεληθεί το σενάριο και την έρευνα σε περισσότερα από 80 ντοκιμαντέρ στην κρατική τηλεόραση (1986-1993) με λαογραφικό ή και γενικότερο πολιτιστικό περιεχόμενο. Είχε διατελέσει συντάκτης και συνεργάτης εφημερίδων, εκδότης περιοδικού, διευθυντής σύνταξης καθημερινής εφημερίδας, σύμβουλος έκδοσης περιοδικών, επιμελητής επιστημονικών εκδόσεων και τα τελευταία 25 χρόνια είχε επιμεληθεί και παρουσίαζε τρίωρη καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή.
Είχε πραγματοποιήσει δώδεκα εκθέσεις φωτογραφίας σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ.
Είχε διδάξει Ιστορία και Μοναστηριολογία σε Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα Φιλολόγων, σε σεμινάρια Ξεναγών και είχε πραγματοποιήσει διαλέξεις για θέματα των ερευνητικών ενδιαφερόντων του σε Πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Υπήρξε επιστημονικός υπεύθυνος Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης με θέμα την ανάδειξη της τοπικής γαστρονομίας.
Είχε λάβει μέρος ως εισηγητής σε περισσότερα από 200 συνέδρια και εκδηλώσεις. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται εισηγήσεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Φιλανδία, Βέλγιο κ.α.), στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στην Ιαπωνία, σχετικά με το κρητικό – μεσογειακό διατροφικό πρότυπο, το ελαιόλαδο και άλλα θέματα πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Επίσης, υπήρξε εισηγητής σε ημερίδα για το Ελαιόλαδο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Είχε γράψει περισσότερα από 25 βιβλία ανάμεσα στα οποία είναι: Ο πολιτισμός της ελιάς. Το ελαιόλαδο (σε συνεργασία με τους Μαρία Ψιλάκη και Ηλία Καστανά), Το ψωμί των Ελλήνων, Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα, Ελαίας στέφανος. Η ελιά και τα στεφάνια της στον πολιτισμό των Ελλήνων, Τα βότανα στην κουζίνα, Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης, Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη – Έθιμα στον κύκλο του χρόνου, Κρητική Μυθολογία, Οίνοψ Πόντος, Ταξίδια και έρευνες στην Κρήτη του 1850 (σχολιασμός της ελληνικής μετάφρασης του έργου του περιηγητή T.A.B. Spratt). Τα βιβλία «Ελαιόλαδο», «Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα», «Το ψωμί και τα γλυκίσματα των Ελλήνων» και τα «Βότανα στην Κουζίνα» έχουν γραφτεί σε συνεργασία με την κ. Μαρία Ψιλάκη.
Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ολλανδική, ρωσική, κινέζικη και γιαπωνέζικη γλώσσα.
Ήταν μέλος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και υπήρξε για σειρά ετών Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Γεύσης (1997-2007). Υπήρξε μέλος της επιτροπής του ΕΟΤ για την καθιέρωση της ελληνικής γαστρονομίας.
Μυθιστορήματα
- Δυο φεγγάρια δρόμο (2013), Καρμάνωρ
- Πολυφίλητη (2015), Καρμάνωρ
- Κι οι θάλασσες σωπαίνουν (2018), Καρμάνωρ
Μυθολογία
- Κρήτες θεοί
- Μίνως ο βασιλιάς της Κρήτης
- The Gods of Ancient Crete (1997), Καρμάνωρ
- Minos the King of Crete (1997), Καρμάνωρ
Τέχνη-Βυζαντινή-Ταξίδια
- Μοναστήρια και ερημητήρια της Κρήτης (1993), Ιδιωτική Έκδοση
- Βυζαντινές μνήμες της Κρήτης (1994), Καρμάνωρ
- Βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια της Κρήτης (1995), Καρμάνωρ
- Monasteries and Byzantine Memories of Crete (1995), Καρμάνωρ
- klöster und Zeugnisse byzantinischer Zeit auf Kreta (1995), Καρμάνωρ
Λαογραφία
Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη (2005), Καρμάνωρ
Ποίηση
Οίνοψ πόντος (2004), Καρμάνωρ
Συλλογικά έργα
- Cretan Cooking (1995), Καρμάνωρ
- La cuidine Crétoise (1995), Καρμάνωρ
- Το ελαιόλαδο (1999), Καρμάνωρ
- Die Kretische Kochkunst (2000), Καρμάνωρ
- Huile d’olive (2000), Καρμάνωρ
- L’olio d’ oliva (2000), Καρμάνωρ
- Κρητική παραδοσιακή κουζίνα (2001), Καρμάνωρ
- Το ψωμί των Ελλήνων και τα γλυκίσματα της λαϊκής μας παράδοσης (2001), Καρμάνωρ
- L’olio d’ oliva (2002), Καρμάνωρ
- Olijfolie (2002), Καρμάνωρ
- Olive Oil (2002), Καρμάνωρ
- Olivenöl (2002), Καρμάνωρ
- ΟЛИBКOBOE MAGЛO (2002), Καρμάνωρ
- Τα βότανα στην κουζίνα (2002), Καρμάνωρ
- Heilkräuter in der Küche (2002), Καρμάνωρ
- Herbs in Cooking (2002), Καρμάνωρ
- Huile d’olive (2002), Καρμάνωρ
- Les herbes et plantes aromatiques dans la cuisine (2002), Καρμάνωρ
- Η ελιά και το λάδι στον χώρο και τον χρόνο (2004), Ακαδημία Αθηνών
- Kretens koken (2006), Καρμάνωρ
- Olive Oil (2007), Καρμάνωρ