«Ναι» στα αντικαταθλιπτικά και στις καλές διαπροσωπικές σχέσεις, λέει ο καθηγητής Ψυχιατρικής Αλέξανδρος Βγόντζας για να αντιμετωπίσουμε τις αγχώδεις διαταραχές, “όχι” όμως στα αγχολυτικά γιατί όπως αναφέρει είναι εξαρτησιογόνα. Ένα σημαντικό ποσοστό του γενικού πληθυσμού, περίπου 3 στους 10, υποφέρει από κατάθλιψη, άγχος, αϋπνίες, συχνές κρίσεις πανικού και πάρα πολλοί απευθύνονται στους ειδικούς, για να αντιμετωπίσουν τις αγχώδεις διαταραχές τους, φεύγοντας με μια συνταγή για αντικαταθλιπτικά ή αγχολυτικά στην τσέπη.
«Το γεγονός ότι πλέον ο κόσμος ζητάει βοήθεια, είναι σίγουρα θετικό. Το αρνητικό είναι ότι οι γιατροί συνταγογραφούν τα αγχολυτικά σαν «καραμέλες» και αυτό δεν είναι καλό, γιατί προκαλούν εξάρτηση» είπε στην «Π» ο κ. Αλέξανδρος Βγόντζας καθηγητής Ψυχιατρικής στα Πανεπιστήμια της Κρήτης και της Πενσυλβάνια και διευθυντής Έρευνας του Κέντρου Ύπνου του Αμερικάνικου Πανεπιστημίου. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο, τα αγχολυτικά δρουν άμεσα σε περίπτωση για παράδειγμα μιας έντονης κρίσης πανικού, αλλά με τον καιρό χάνουν την δραστικότητά τους και ο ασθενής χρειάζεται μεγαλύτερη δοσολογία.
Αν μάλιστα τα διακόψει απότομα, το πρόβλημα, για το οποίο τα πήρε, επιστρέφει με πολύ μεγαλύτερη ένταση. Για το λόγο αυτό η χρήση τους πρέπει να γίνεται περιορισμένα και για μικρό χρονικό διάστημα. Αντίθετα, τα αντικαταθλιπτικά δρουν πιο αργά μέσα σε 1 εβδομάδα ή και σε ένα μήνα, αλλά δεν είναι εξαρτησιογόνα και μπορούμε να τα παίρνουμε χωρίς τον φόβο ότι θα μας προκαλέσουν άλλα προβλήματα υγείας.
Όπως εξήγησε ο κ.Βγόντζας, ο χρόνος που θα χρειαστεί να παίρνουμε αντικαταθλιπτικά, εξαρτάται από το πρόβλημά μας και είναι κάτι που θα συζητήσουμε με τον γιατρό. Μπορεί να τα χρειαστούμε για λίγες εβδομάδες ή μήνες, για λίγα χρόνια ή και εφ’ όρου ζωής. Στις περιπτώσεις μάλιστα της αϋπνίας και με το δεδομένο ότι ο 1 στους 3 αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον ύπνο του, δεν συστήνονται υπνωτικά χάπια αλλά αντικαταθλιπτικά.
Μακριά από όσα μας την “βαράνε”
Ο καθηγητής επισημαίνει ότι την καλή ψυχολογία ενισχύει η καθημερινή άσκηση, η σωστή διατροφή, ο καλός ύπνος, η άντληση ευχαρίστησης από τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε, την οικογένειά μας, τους φίλους, την εργασία μας.
Όπως σχολίασε «αν μας την «βαράνε» ο σύζυγος, η δουλειά, οι παρέες μας, σίγουρα αυτό δεν βοηθάει» τονίζοντας ότι οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ψυχική μας υγεία.