Μάθημα ανατομίας μέσα από το Μουντιάλ; Οι φοιτητές Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης βρήκαν τον τρόπο.
Όπως λέει στην «Π» ο καθηγητής Γιάννης Τσιαούσης, «πες σε έναν σκύλο, ένα μικρό παιδί που δεν ξέρει ακόμα να μιλάει, ή σε έναν ξένο… την λέξη ληστής, καθώς χαμογελάς ευγενικά ή κάνοντας στοργικές εκφράσεις,˙αυτά τα τρία πλάσματα, πολύ διαφορετικά στη φύση τους… θα αποκριθούν με μια τρυφερή έκφραση. Πες τους, αντίθετα, τη λέξη αγαπημένος με μια έκφραση μίσους ή με απειλητική έκφραση. Θα τα δείτε να συρρικνώνονται με τρόμο, να προσπαθούν να αποδράσουν ή να εκφράζουν παράπονα».
Με αφορμή το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό γεγονός του Mουντιάλ 2022 η «Ελληνική Διαδικτυακή Ομάδα Ανατομίας – Γεώργιος Σκλαβούνος», μια ομάδα του Facebook εκπορευόμενη από το Εργαστήριο Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, σε πρόσφατη ανάρτησή της έκανε αφιέρωμα στις συναισθηματικές εκφράσεις διάσημων παικτών. Συγκεκριμένα παρουσιάστηκε η ανατομική βάση της αντίθεσης στην έκφραση του προσώπου μεταξύ του Lionel Messi και του Luka Modricć στην εκπνοή του ημιτελικού Αργεντινής- Κροατίας ο οποίος έληξε με 3-0 υπέρ της “La Albiceleste”.
Οι συναισθηματικές εκφράσεις της αυλαίας του προσώπου μας σκηνοθετούνται από τους προσωπικούς μύες, καλά κρυμμένοι στο λιπώδες παρασκήνιο του δέρματος του προσώπου.
Αυτά τα 20 ζεύγη επιφανειακών μυών αποτυπώνουν τα διάφορα συναισθήματα μέσω κίνησης του δέρματος του μετώπου, των φρυδιών, της μύτης, του άνω και κάτω χείλους, και του πηγουνιού.
Στη φωτογραφία το πρόσωπο του Messi είναι εύθυμο και ενθουσιώδες με ένα πλατύ χαμόγελο το οποίο σχηματίζεται κυρίως με έλξη της γωνίας του στόματος προς τα έξω και άνω από την δράση του μείζονος ζυγωματικού μυός. Αντίθετα το πρόσωπο του Modricć παρουσιάζεται ξαφνιασμένο και έκπληκτο από το σκορ, έκφραση η οποία σχηματίζεται κυρίως από τη δράση του μετωποϊνιακού μυός ανυψώνοντας τα φρύδια και ρυτιδώνοντας το δέρμα του μετώπου.
Φυσικά οι ενέργειες και άλλων μυών μπορεί να είναι παρούσες, καθώς σχεδόν κανείς προσωπικός μυς δεν δρα μεμονωμένα ως απόκριση στο συναίσθημα, ωστόσο αυτές δρουν επικουρικά των κύριων μυών που αναφέρθηκαν. Μέσω παρόμοιων παραδειγμάτων, πέρα από την κατανόηση κι εμπέδωση της ανατομικής γνώσης, αναδεικνύεται η συσχέτισή της με πτυχές της καθημερινότητάς μας.