Είναι ένας καλλιτέχνης που ξεχωρίζει για το πάθος του, την αρτιότητα της δουλειάς του αλλά και την αγάπη του για την Κρήτη, αφού τη θεωρεί πνευματική του πατρίδα!
Ο συνθέτης, Δημήτρης Μαραμής, ανέλαβε ένα δύσκολο εγχείρημα που ίσως είναι και ο μόνος που θα μπορούσε να το φέρει εις πέρας, υπογράφει την πρωτοποριακή και ιστορική όπερα Ελευθέριος Βενιζέλος, τη νέα παραγωγή του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου.
Ανεβαίνει σε παγκόσμια πρώτη την ερχόμενη Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ στην Αίθουσα «Ανδρέας και Μαρία Καλοκαιρινού», υπό τη μουσική διεύθυνση του κορυφαίου αρχιμουσικού Μύρωνα Μιχαηλίδη και σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Ελβετού σκηνοθέτη Guy Montavon.
Ο Δ. Μαραμής, σε συνέντευξή του στην «Π», τονίζει πως «στη συγκεκριμένη όπερα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο θεατής ταυτίζεται με την ανθρώπινη και ψυχολογική πλευρά ενός ηγέτη οραματιστή που επαναστάτησε, πολέμησε, πήρε τολμηρές αποφάσεις και διαπραγματεύτηκε με τεράστια δεινότητα και ταλέντο».
Το κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όπερα. Είναι ένα εγχείρημα που προκαλεί το ενδιαφέρον αλλά και ξενίζει. Πώς αποφασίσατε να παρουσιάσετε αυτό το έργο και τι διαφορετικό βλέπει ο θεατής για τον μεγάλο πολιτικό;
«Γιατί όπερα λοιπόν ο Βενιζέλος; Επειδή είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο έχει καθορίσει τη μοίρα όλων μας που ζούμε σε αυτή τη χώρα. Η όπερα γεννήθηκε στην αναγεννησιακή Ιταλία, ως προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας αττικής τραγωδίας, κι έπειτα πήρε το δικό της δρόμο, ως ένα ανθρώπινο καλλιτεχνικό επίτευγμα μίας σπουδαίας μουσικής φόρμας που βασίζεται σε ένα θεατρικό ποιητικό κείμενο-λιμπρέτο κι έχει ανάγκη από θέματα μεγάλα.
Η όπερα ήταν ένα λαϊκό είδος θεάματος όπου κυριαρχούσαν μεγάλες δραματικές εντάσεις και κορυφώσεις, το πάθος και τα αισθήματα σε δυνατές εξάρσεις.
Οι λυρικοί τραγουδιστές ερμηνεύουν σε μεγάλες εκτάσεις της ανθρώπινης φωνής με συγκεκριμένη τοποθέτηση και με αυτό πετυχαίνουν την αισθηματική έκφραση στο απόγειό της. Στη συγκεκριμένη όπερα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο θεατής ταυτίζεται με την ανθρώπινη και ψυχολογική πλευρά ενός ηγέτη οραματιστή που επαναστάτησε, πολέμησε, πήρε τολμηρές αποφάσεις και διαπραγματεύτηκε με τεράστια δεινότητα και ταλέντο.
Ο Βενιζέλος πήρε έναν ηττημένο και σκλαβωμένο λαό (πόλεμος του 1897) και τον έκανε να πιστέψει πως μπορεί να μεγαλουργήσει, και μεγαλούργησε στους Βαλκανικούς πολέμους και στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο αλλά και στο μέλλον μετά το θάνατο του Βενιζέλου».
Η σχέση σας με την Κρήτη είναι ιδιαίτερη. Συστήνετε, παράλληλα, στους Κρητικούς και μία μορφή τέχνης που δε μας είναι τόσο οικεία. Η ερώτηση είναι αυθόρμητη: Γιατί Κρήτη;
«Ο πνευματικός κόσμος και πολιτισμός της Κρήτης είναι ξεκάθαρο πως αποτελεί για εμένα μία ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, ξεκινώντας από την αναγεννησιακή κρητική λογοτεχνία, το Νίκο Καζαντζάκη και τώρα την ίδια την ιστορία.
Η Κρήτη πέραν από ένας ελκυστικός τουριστικός προορισμός είναι ένας πνευματικός πυλώνας της χώρας μαζί με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Ειδικά με το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του, τον διεθνούς πορείας μαέστρο Μύρωνα Μιχαηλίδη, πρωταγωνιστεί σιγά σιγά στο χάρτη της πανελλήνιας καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Ζούμε ιστορικές στιγμές με το ΠΣΚΗ αλλά ίσως να μην τις κατανοούμε στο μέγεθός τους. Πέραν αυτού, με την περιοδεία του σύγχρονου Ερωτόκριτού μου σε όλη την Κρήτη (2017-2020), με την παραγωγή της λαϊκής μου όπερας Καπετάν Μιχάλης και πάλι σε όλη την Κρήτη (2021), και τώρα… με την παραγωγή μίας αμιγώς σύγχρονης όπερας από την Κρήτη και πάλι και μάλιστα με θέμα έναν αληθινό, ιστορικό, μεγάλο ηγέτη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δε συμφωνείτε πως γίνεται κάτι πρωτόγνωρο;
Κάτι που γίνεται σε αυτό το μοναδικό τόπο, σε αυτό το μεγάλο νησί; Όλη η πνευματικότητα που προκύπτει από όλους τους παραδοσιακούς μουσικούς του νησιού, τις μαντινάδες, την κρητική γραμματεία, τις δράσεις των συλλόγων, των δήμων, της περιφέρειας, το Πανεπιστήμιο, όλους τους ανήσυχους πνευματικούς Κρητικούς δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες για τέχνη και πρωτότυπη δημιουργία.
Όσον αφορά το ερώτημα, πως συστήνω στους Κρητικούς μία τέχνη που δεν τους είναι οικεία, η απάντησή μου είναι μία και ξεκάθαρη: ο δημιουργός οδηγεί τον κόσμο, όχι ο κόσμος το δημιουργό».
Η πίστη νικάει στο τέλος!
Έχετε αναφέρει πως με τον Βενιζέλο κλείνει η τριλογία της Κρήτης. Περιγράψτε μας λίγο αυτό το ταξίδι στην ιστορία και την παράδοση του νησιού.
«Τα τρία έργα Ερωτόκριτος, Καπετάν Μιχάλης, Ελευθέριος Βενιζέλος αποτελούν με τη διαφορετικότητά τους τη ροή στις έννοιες που με απασχολούν από την παιδική μου ηλικία: έρωτας, εφηβικό όνειρο, επιθυμία και πόθος (Ερωτόκριτος), αγώνας για την ελευθερία ύλης και πνεύματος (Καπετάν Μιχάλης), όραμα, ηγεσία, κατάρριψη του ανέφικτου (Ελευθέριος Βενιζέλος).
Με το νησί συνδέομαι πνευματικά από το βιβλίο της κρητικής γραμματείας έως το καφενείο που θα κάτσω και θα ακούω να μιλούν με την κρητική λαλιά που τόσο πολύ μου αρέσει. Είναι πνευματική μου πατρίδα η Κρήτη!».
Ο Βενιζέλος είναι ένας Ευρωπαίος με τη φλόγα του Κρητικού να καίει μέσα του, όπως περιγράψατε κι εσείς. Τι σας παρακίνησε να αφιερώσετε ένα έργο σας σε εκείνον;
Διαπιστώνετε πως όσο περνάνε τα χρόνια και ανεβαίνουν έργα όπως τα δικά σας, ότι ο κόσμος τα ζητάει ολοένα και περισσότερο;
«Όπως ανέφερα και πριν, ο δημιουργός οδηγεί τον κόσμο. Όταν λοιπόν παρουσιάζεις στον κόσμο αληθινά καλό έργο, για το οποίο έχεις κοπιάσει πολύ και εμπεριέχει την αλήθεια σου, ο κόσμος το ζητάει και το τιμάει.
Έχω δοκιμαστεί πλέον στο χρόνο και όχι με ένα έργο, όχι με μία επιτυχία πυροτέχνημα, αλλά με συνεχή δράση και καλλιτεχνική δημιουργία. Ο κόσμος το αντιλαμβάνεται αυτό, και έχει εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα των πονημάτων μου. Για αυτό πιστεύω πως με ακολουθεί… επίσης, δυστυχώς παράγονται και προβάλλονται και πολλά κακά έργα, τα οποία ενισχύουν στο τέλος τη διαφορά τους με το έργο που έχει ποιότητα και αλήθεια μέσα σου και δεν είναι κενό ταλέντου».
![«Αξίζει να ζεις για μεγάλες ιδέες», τονίζει στην «Π» ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής]()
Κουρουπάκης
Να ταξιδέψει ο «Βενιζέλος» εκτός Κρήτης
Τα επόμενα βήματά σας είναι εκτός Κρήτης; Τι να περιμένουμε από εσάς;
«Αυτό που θέλω κι εύχομαι τώρα είναι να ταξιδέψει ο Βενιζέλος κι εκτός Κρήτης και να μην έχει την άδικη μοίρα του Καπετάν Μιχάλη που με πλήγωσε, που αν και είχε τόση επιτυχία και θερμή υποδοχή στην Κρήτη, δεν ταξίδεψε.
Ξέρετε αυτά τα έργα παράγονται με τεράστιο κόπο, άπειρες ώρες αϋπνίας, θυσίες, εξάντληση, ψυχολογικό στρες κι ένταση και καμιά φορά κι επιπτώσεις στην υγεία του δημιουργού από τη μεγάλη πίεση. Συνεπώς ο δημιουργός θέλει το έργο του να φτάσει όσο γίνεται σε περισσότερους αποδέκτες, να επικοινωνηθεί, να παρουσιαστεί, να παίξει! Αυτό θέλω με το Βενιζέλο, να ταξιδέψει, όπως ταξίδεψε ο Ερωτόκριτος!».