“Λεφτά υπάρχουν” στους Δήμους, αλλά δεν δημοπρατούν έργα!

Μερικά πράγματα σε αυτό τον τόπο  φαίνεται ότι είναι πραγματικά δύσκολο να συντονιστούν. Τις περισσότερες φορές οι δήμαρχοι γκρινιάζουν επειδή δεν έχουν χρήματα και οι ανάγκες τρέχουν. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα πάνε ανάποδα. Λεφτά υπάρχουν αλλά τα έργα δεν προχωρούν.

Και πώς μπορούν να προχωρήσουν άλλωστε, όταν ο νέος νόμος για τη δημοπράτηση των δημοσίων έργων μετρά μέχρι σήμερα 230 συνολικά αλλαγές.  Ωστόσο, από ό,τι φαίνεται έπεται και συνέχεια, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι υπάρχουν κρίσιμα ζητήματα στις δημοπρατήσεις των δημοσίων έργων τα οποία παραμένουν στον αέρα.

Ο δήμαρχος Χερσονήσου κ. Γιάννης Μαστοράκης με δηλώσεις του στην «Π» τονίζει ότι αυτή τη στιγμή έχει 70 εκ. «τα οποία θα πρέπει να διατεθούν για την κατασκευή μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων στη Χερσόνησο, το Αμάρι και τις Αρχάνες, και τα χρήματα κυριολεκτικά κάθονται, επειδή παραμένει ασαφές το νομοθετικό πλαίσιο για να προχωρήσουν.

Αντίστοιχα, κάνουμε διακηρύξεις έργων για τα σχολεία με μελετοκατασκευή, τα οποία επίσης δεν προχωρούν. επειδή δεν έχει ακόμα ετοιμαστεί το μητρώο αξιολογητών».

 

«Λεφτά έχουμε. αλλά τα έργα δεν προχωράνε» τονίζει ο δήμαρχος Βιάννου κ. Παύλος Μπαριτάκης. ο οποίος περιγράφει ότι με τον νέο νόμο ειδικά οι μικροί Δήμοι ζουν το μαρτύριο του Σίσυφου. «Πάνω που ετοιμάζουμε την προκήρυξη και είμαστε έτοιμοι να βγάλουμε το έργο στον αέρα, μας επιστρέφουν τα τεύχη και τη μελέτη δημοπράτησης, διότι όλο και κάτι αλλάζει.

Αφού λοιπόν διορθώνουμε και αποστέλλουμε ξανά τους φακέλους, γίνεται μια νέα τροποποίηση του νόμου, η οποία μας επιστρέφει πάλι στην αρχή.

Μέχρι σήμερα ο νόμος 4412/17 έχει αλλάξει 230 φορές και αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο θα πρέπει να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το Υπουργείο Υποδομών, καθώς  ασφυκτιούν οι Δήμοι όλης της χώρας. Και εδώ θα πρέπει κάποιος να επισημάνει ότι για έναν μεγάλο Δήμο με περισσότερο προσωπικό και τεχνική οργάνωση τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα σε ό,τι αφορά στην ευέλικτη διαχείριση του προβλήματος.

Όμως σε μικρούς Δήμους όπου το προσωπικό είναι όχι λίγο αλλά ελάχιστο, τότε τα πράγματα είναι πραγματικά δύσκολα. Είναι φανερό ότι ο νέος νόμος από την αρχή είχε προβλήματα γι΄αυτό άλλωστε έγιναν και οι 230 αλλαγές, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να διαιωνίζεται με αυτό τον τρόπο η κατάσταση».

Οι δήμαρχοι τονίζουν ότι το Υπουργείο και γνωρίζει τα προβλήματα αυτά και δεν τα λύνει. Και αυτό που κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα είναι ότι τα προβλήματα αυτά για να αντιμετωπισθούν δεν χρειάζονται ούτε χρήματα ούτε ιδιαίτερο κόπο. Πολιτική βούληση και πραγματικό ενδιαφέρον στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης χρειάζεται.

Όπως σημειώνουν, ο δρόμος για την υλοποίηση ενός τεχνικού έργου, ανεξάρτητα από το αν το κόστος του προσδιορίζεται στα 5.000 ευρώ ή στο 1 εκ. ευρώ, είναι στρωμένος με μια ασύλληπτα δαιδαλώδη γραφειοκρατία που αναλώνεται σε επαναλαμβανόμενους κύκλους εγκρίσεων. Το πρόβλημα είναι ότι  μια μικρή αλλαγή ή αμέλεια μπορεί να τινάξει όλη την εργολαβία στον αέρα μέσα από μια ένσταση που θα κατατεθεί, με αποτέλεσμα τα έργα να μπλοκάρουν και οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών να μην ικανοποιούνται.

Η διαχείριση αυτή δείχνει πόσο βαθιά θεμελιωμένη είναι η γραφειοκρατία που αποδεικνύεται σχεδόν ανίκητη, αφού καταπίνει αμάσητες τις ανάγκες της κοινωνίας για έργα. Και αυτό που πραγματικά προκαλεί είναι το γεγονός ότι το Υπουργείο Εσωτερικών, που έχει γίνει δέκτης καταιγιστικών αντιδράσεων της αυτοδιοίκησης, δεν δίνει λύση.