Για τις 2 Οκτωβρίου αναβλή- θηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης η εκδίκαση της υπόθεσης που αφορά σε μία ακόμα τραγωδία που γράφτηκε στα νερά της Μεσογείου με θύματα πρόσφυγες και μετανάστες. Ανάμεσα σε αυτούς και η 4χρονη Λοζίν Νασέφ, το κοριτσάκι που μας… στοιχειώνει με τα εκφραστικά μάτια και τις μαύρες πλεξούδες του. Βρήκε βασανιστικό θάνατο από αφυδάτωση στην αγκαλιά της μητέρας του όσο βρίσκονταν μαζί με δεκάδες άλλους πρόσφυγες και μετανάστες σε μία καταραμένη βάρκα, στη Μεσόγειο, τον Σεπτέμβριο του 2022.
Έσβησε πριν προλάβει να ζήσει. Η Ευρώπη έγινε η γη που την υποδέχθηκε νεκρή. Η Λοζίν από την Συρία κηδεύτηκε στο κοιμητήριο του Αγίου Λουκά, στα Χανιά. Εκεί ενταφιάστηκε και το αγέννητο μωρό μιας 23χρονης Παλαιστίνιας που βρισκόταν στο ίδιο καταραμένο πλοιάριο. Ήταν έγκυος 8 μηνών. Από την πείνα, τη δίψα και τις κακουχίες, σταμάτησε να νιώθει το μωρό της. Και δεν ήταν οι μόνες ζωές που χάθηκαν σε αυτό το ταξίδι.
Στο εδώλιο παραπέμπονται επτά κατηγορούμενοι, Λιβανέζοι και Σύροι, για αδικήματα όπως:
-παράνομη μεταφορά μεταναστών από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόων τρίτης χώρας κατά συναυτουργία εκ κερδοσκοπίας από δύο ή περισσότερους που ενήργησαν από κοινού, από την οποία μπορεί να προκύψει κίνδυνος για ανθρώπους και από την οποία προέκυψε θάνατος κατά συρροή
-διακοπή της κύησης χωρίς συναίνεση της εγκύου κατά συναυτουργία δια παραλείψεως
-σύσταση συμμορίας για την τέλεση των κακουργημάτων
Εκτός των επτά, κατηγορούμενοι ήταν και τρεις ανήλικοι, οι οποίοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι και είχαν μεταφερθεί τότε σε δομή.
Οι καταθέσεις για τη διαδρομή της… κολάσεως στα νερά της Μεσογείου, τις οποίες είχε παρουσιάσει η «Π», σφίγγουν το στομάχι. Όσοι επέβαιναν στη βάρκα, αισθάνθηκαν ότι ταξίδευαν ολοταχώς προς το θάνατο. Τον ένιωσαν, τους ακουμπούσε, τον είδαν… Στοιβαγμένοι όλοι, άνδρες και γυναικόπαιδα, σε ένα μικρό κατάστρωμα, εξαθλιωμένοι, εκτεθειμένοι στον καυτό ήλιο και στο διαξιφιστικό κρύο. Τις μέρες έλιωναν από τη ζέστη, τις νύχτες κοβόταν η ανάσα τους από το κρύο. Σταματούσε η καρδιά τους.
Τους σκέπαζαν τα κύματα και βρέχονταν μέχρι το κόκαλο. Δεκατέσσερις ημέρες στη θάλασσα, τις περισσότερες χωρίς τροφή και κυρίως χωρίς νερό. Διψούσαν και τους υποχρέωναν να πίνουν θαλασσινό νερό. Έκλαιγαν τα παιδιά, εκλιπαρούσαν οι μανάδες. Υπό αυτές τις μαρτυρικές συνθήκες χάθηκε το 4χρονο κοριτσάκι.
Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε λόγω της συνεχιζόμενης αποχής των δικηγόρων για την τροποποίηση του 187 ΠΚ ενώ συνήγοροι έθεσαν και ζήτημα μη δικαιοδοσίας των Ελληνικών δικαστηρίων.