Άρθρο

Όσο περνάει ο καιρός παρατηρείται μία σταδιακή αποχαύνωση του λαού.

Γεγονότα όπως αυτό της Βορείου Ηπείρου, των γεγονότων που συμβαίνουν με την Βαρδάσκα (σήμερα Βόρεια Μακεδονία), τα γεγονότα που συμβαίνουν με τους Οσμανλήδες (σημερινοί  Τούρκοι), γεγονότα όπως την προώθηση της μη αγάπης προς την πατρίδα, γεγονότα όπως τα  φορολογικά, που τα περισσότερα δεν έχουν λογική, συνταξιοδοτικά κλπ., δίνουν την εντύπωση πως κάτι συμβαίνει.

Κάτι συμβαίνει και μάλιστα πολύ επικίνδυνο. Η απάθεια του λαού, σε όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν μπορεί να εξηγηθεί. Αυτή η ηττοπάθεια, η έλλειψη ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον για τους πολίτες γενικότερα, προβληματίζει.

Ο συνεχόμενος βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ και η  έλλειψη κυβέρνησης, μάλλον σωστής κυβέρνησης, μπορούμε να πούμε πως  είναι 2 από τους λόγους που συμβαίνουν όλα αυτά.

Τα περισσότερα όμως, δεν  μπορούν  να εξηγηθούν. Σταδιακά, ο λαός αρχίζει και παραδίδει τα όπλα, αν δεν το έχει ήδη κάνει, και δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει δίπλα του. Έχει παραδοθεί πλήρως με καταστροφικές επιπτώσεις όχι μόνο για  τώρα, αλλά και για τις μελλοντικές γενιές (αν υπάρξουν).

Η πλειοψηφία του λαού ενδιαφέρεται μόνο για την εικονική οικονομική “κρίση”, ενώ αδιαφορεί πλήρως για την  πραγματική κρίση: πολιτική κρίση, κοινωνική κρίση αξιών, θεσμών, συμβόλων π.χ. σημαία, πλήρης έλλειψη γνώσης για το παρελθόν ή και το παρόν καθώς επίσης και έλλειψη  γνώμης.

Δεν είναι επικίνδυνο το να μην γνωρίζει κάποιος την ιστορία του π.χ.  τι έγινε στις 25 Μαρτίου 1821 ή πότε έγινε η ναυμαχία της Σαλαμίνας ή ποιος έγραψε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν.

Το επικίνδυνο είναι να γνωρίζει ποιος είναι ο τάδε τραγουδιστής, ο τάδε ποδοσφαιριστής, ποιες είναι οι νέες τάσεις της μόδας, ποιος χώρισε ή παντρεύτηκε ή να κάθεται  με τις ώρες και να βλέπει τούρκικα! Αυτό πιστεύω πως είναι το κερασάκι στην τούρτα. Ή ποιος θα γράψει τα περισσότερα γκρίγκλις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αδιαφορώντας για την γλώσσα με την οποία  έγραφαν οι θεμελιωτές της σκέψης και των  επιστημών.

Υπάρχουν αμέτρητα άλλα παραδείγματα που δεν χρειάζεται, πιστεύω, να ειπωθούν.

Όπως είχε πει και ο Ισπανός φιλόσοφος (Τζορτζ Σανταγιάνα): «Όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει».

 

* Ο Γεώργιος Εμμ. Καβρος είναι οικονομολόγος (απόφοιτος Πανεπιστημίου Κρήτης).