Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Αλέξανδρος Στεφανάκης εκλέγεται πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Οικολογικής Μηχανικής (International Ecological Engineering Society -IEES, https://iees.ch) και είναι η πρώτη φορά που Έλληνας επιστήμονας τίθεται επικεφαλής τής Ένωσης.
Ο νέος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Οικολογικής Μηχανικής είναι επίκουρος καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος (ΧΗΜΗΠΕΡ) του Πολυτεχνείου Κρήτης και διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος.
Η διεθνής αυτή διάκριση είναι το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας μεταξύ των μελών της Διεθνούς Ένωσης, η οποία απαριθμεί εκατοντάδες μέλη σε περισσότερες από 50 χώρες. Πρόκειται για μια τιμητική διάκριση, όπως ανακοινώθηκε από την πρυτανεία του Πολυτεχνείου, καθώς είναι η πρώτη φορά που Έλληνας επιστήμονας εκλέγεται στο προεδρείο της διεθνούς αυτής οργάνωσης, η οποία μάλιστα συμπληρώνει φέτος 30 χρόνια από την ίδρυσή της.
«Η εκλογή του κ. Στεφανάκη, που έλκει την καταγωγή του από το Λασίθι, αποτελεί και αναγνώριση της εξαιρετικής συνεισφοράς του στην επιστήμη της οικολογικής μηχανικής με μελέτες, πρωτοποριακά έργα και περιβαλλοντική έρευνα αιχμής ανά τον κόσμο, σε ένα κλάδο της μηχανικής που σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνών οργανισμών και φορέων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη. Αποτελεί δε αναγνώριση και της επιστημονικής αριστείας και του υψηλού επιπέδου έρευνας που γίνεται στη Σχολή ΧΗΜΗΠΕΡ και το Πολυτεχνείο Κρήτης», επισημαίνει η πρυτανική Αρχή.
Γνωστοποιείται μάλιστα η διοργάνωση του συνεδρίου της IEES φέτος τον Οκτώβρη στα Χανιά από το εργαστήριο του κ. Στεφανάκη.
Όπως διευκρινίζεται, «η Διεθνής Ένωση Οικολογικής Μηχανικής πρεσβεύει ένα νέο πρότυπο σχεδιασμό για τη μηχανική που εμπνέεται από την οικολογία ώστε να παρέχει απαντήσεις στις σύγχρονες παγκόσμιες προκλήσεις και να υποστηρίξει τη διαπιστωμένη πλέον διεθνώς αναγκαιότητα μετάβασης σε μια πραγματικά βιώσιμη κοινωνία. Η οικολογική μηχανική ενσωματώνει οικολογικές αρχές, διεργασίες και οργανισμούς στην υπάρχουσα μηχανική πρακτική, διαμορφώνοντας μια νέα, ολιστική προσέγγιση για την επίλυση προβλημάτων.
Η επιστήμη της οικολογικής μηχανικής βλέπει τη φύση ως έμπνευση και μοντέλο για την ανάπτυξη και επέκταση της εργαλειοθήκης που βασίζεται στη φύση, χρησιμοποιώντας υπηρεσίες οικοσυστημάτων και ανανεώσιμες πηγές και υιοθετώντας την κυκλικότητα στη μεθοδολογία επίλυσης προβλημάτων».