ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ: Το πρώτο δεκαήμερο των έξι μέσα στο καταμαράν

Οι μικρές καθυστερήσεις της προετοιμασίας, η τελευταία νύχτα στην Ελλάδα, η πρώτη επαφή με την ανοιχτή θάλασσα, η στάση στο νησάκι της Ιταλίας λόγω κακοκαιρίας, η ζωή των έξι μέσα στο σκάφος.

Την πρώτη του… ανταπόκριση από το καταμαράν που άρχισε στις 5 Νοεμβρίου το ταξίδι του από το λιμάνι του Ηρακλείου με προορισμό το νησί Μπαρμπάντος της Καραϊβικής, έστειλε στην «Π» ο καπετάνιος Γιώργος Νικολαΐδης.

Ο σκίπερ επέλεξε 5 άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους που έχουν γίνει ήδη φίλοι, για να ταξιδέψουν παρέα και να μοιραστούν μαζί του τα μυστικά και τη χαρά της ιστιοπλοΐας.

Το πρώτο δεκαήμερο των έξι μέσα στο καταμαράν
Οι έξι άγνωστοι είναι πλέον μία παρέα

Υπενθυμίζεται ότι μέλη του πληρώματος είναι:

Ο 32χρονος Ηρακλειώτης φαρμακοποιός Παναγιώτης Κρέμης, η 43χρονη δικαστική επιμελήτρια Κυριακή Μαραζάκη, επίσης από το Ηράκλειο, ο 38χρονος ιδιοκτήτης εστιατορίου Γιάννης Δεικτάκης, από την Καλυβιανή Κισσάμου στα Χανιά, ο 30χρονος Γιώργος Ιωαννίδης, δύτης, και ο 19χρονος Γερμανός Nicholas Buttermilch από το Μόναχο.

Ημερολόγιο  καταστρώματος…

Ο Γιώργος Νικολαΐδης μάς γράφει:

“Αν και οι καθυστερήσεις είναι δυστυχώς μέρος κάθε σοβαρής προετοιμασίας, εμείς το παρακάναμε λίγο… Ένα διήμερο επιπλέον στην Αθήνα και μία ημέρα λόγω καιρού στο νησί Λίπαρι της Ιταλίας είναι το μέχρι στιγμής σύνολο του επιπλέον χρόνου μας. Αλήθεια όμως, είναι παράπονο να περιμένεις έναν ευνοϊκό καιρό σ’ ένα γραφικό ηφαιστειογενές νησί της γειτονικής μας μεσογειακής χώρας;

Το πρώτο δεκαήμερο των έξι μέσα στο καταμαράν
Ο Γιάννης Δεικτάκης και ο Γιώργος Ιωαννίδης έχουν γίνει ήδη φίλοι

Στις 10 Νοεμβρίου νωρίς το μεσημέρι αφήσαμε την Αθήνα με προορισμό την Πάλμα, στο νησί Μαγιόρκα. Η Ελλάδα δεν μας έδωσε ανέμους και κινηθήκαμε στον ζωντανό χάρτη μόνο με μηχανή.

Αυτό όμως έδωσε και το πλεονέκτημα μίας πιο άνετης εξοικείωσης του πληρώματος με το σκάφος, τις βάρδιες αλλά και το κούνημα που στην αρχή μπορεί εύκολα να δημιουργήσει αδιαθεσίες.

Ούτως ή άλλως, η διαδρομή μάς έδωσε την ευκαιρία να δούμε την Ελλάδα από άλλη οπτική γωνία.

Το απόγευμα της 10ης διασχίσαμε το κανάλι της Κορίνθου, μία εμπειρία αξέχαστη για όλο το πλήρωμα.

Με ήπιο καιρό, η συνέχεια μάς έφερε πριν τα ξημερώματα της επομένης, να περνάμε κάτω από την εντυπωσιακή γέφυρα του Ρίου.

Όλη η νύχτα μεταξύ των φώτων της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας μάς χάρισε ένα γλυκό αποχαιρετισμό.

Ήταν και η τελευταία νύχτα στην Ελλάδα”.

Η ανοικτή θάλασσα  και η ναυτία

“Αφήνοντας την Κεφαλονιά στα δεξιά μας, ανοιχτήκαμε στο Ιόνιο με ρότα για το στενό της Μεσσίνας, το υδάτινο πέρασμα που χωρίζει την Ιταλία από το νησί της Σικελίας. Χρειαστήκαμε μιάμιση μέρα με πανιά, αρμενίζοντας πάνω στα φουσκωμένα κύματα του Ιονίου.

Ας λάβουμε υπ όψη μας ότι το Ιόνιο δεν είναι μόνο η προστατευμένη θάλασσα μεταξύ ηπειρωτικής Ελλάδας και νησιών. Εκτείνεται ως τα ιταλικά παράλια και αποτελεί την πρώτη επαφή με αυτό που ονομάζουμε «ανοικτή θάλασσα».

Όπως ήταν φυσικό, υπήρξαν και οι πρώτες ναυτίες και αδιαθεσίες… Κάτι που ο οργανισμός του καθενός βρίσκει τον τρόπο να ξεπεράσει σύντομα. Όλοι πλέον αρχίζουν να καταλαβαίνουν με τι θα πρέπει να εναρμονιστούνε τον προσεχή μήνα.

Το “Safari” έκανε στάση στο νησάκι Λίπαρι της Ιταλίας λόγω κακοκαιρίας

Στις 13 του μήνα, πριν ξημερώσει, φτάσαμε στο νησάκι Λίπαρι. Ο καιρός βροχερός μέχρι και σήμερα, ξημερώματα της 15ης, που αφήνουμε το άκρο της βόρειας Σικελίας στ’ αριστερά μας.  Το Λίπαρι ήταν ένας σταθμός ανάγκης λόγω κακών καιρικών συνθηκών στη ρότα μας που επιτρέψαμε να περάσουν.

Το “Safari” έκανε στάση στο νησάκι Λίπαρι της Ιταλίας λόγω κακοκαιρίας
στην κουζίνα του ιστιοπλοϊκού

Υπήρξε όμως και η ιδανική συγκυρία, ώστε όλοι μας να περπατήσουμε και να συζητήσουμε στη στεριά το πώς μας φάνηκε η πρώτη εμπειρία. Με τον καιρό αποδεικνύεται πως όλοι είναι συνειδητοποιημένοι και θέλουν πολύ να φέρουν εις πέρας αυτό το ταξίδι.

Ηθικό υψηλό λοιπόν και μία ημέρα αργότερα ρότα για την Πάλμα. Με φόντο τα χνώτα του ηφαιστείου από το νησάκι Βουλκάνο, προχωράμε δυτικά συναντώντας αλλεπάλληλες αλλά και μη επικίνδυνες μικρές καταιγίδες”.

Τρεις οι σεφ

Ο Παναγιώτης Κρέμης  στην κουζίνα του ιστιοπλοϊκού
Ο Παναγιώτης Κρέμης

“Η ζωή στο σκάφος κυλάει με πολλά, μικρά ατομικά γεύματα μορφής κολατσιού θα έλεγα, αλλά και με ένα κυρίως γεύμα ημερησίως που καταναλώνεται όταν υπάρχει η διάθεση.

Πρέπει να συνηθίσουν τα στομάχια όλων ασφαλώς τις νέες συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά μαγειρεύτηκε κοτόπουλο με λαχανικά και σόγια, μεξικάνικο «φαγίτας» με λαχανικά και μοσχαράκι, κλασική συνταγή μακαρόνια με κιμά, μοσχαράκι κοκκινιστό με πουρέ πατάτας κ.α.

Σε μεγάλα ταξίδια, επειδή το κρέας διατηρείται λίγες ημέρες, είναι αυτό που καταναλώνεται πρώτο…

Στο εξής περιμένουμε τις εναλλακτικές των τριών σεφ!

Ξεκινήσαμε να βλέπουμε και ταινίες σήμερα…

Καλός οιωνός γιατί σημαίνει ότι συνηθίζεται η ζωή μέσα στο σκάφος, ένα σκάφος που σήμερα κουνάει αρκετά…”.