Αν οι αστυνομικοί δεν μπλόφαραν για την έξοδο διαφυγής από το Δικαστικό Μέγαρο του 51χρονου δράστη της δολοφονίας στις Μοίρες, ακόμα θα τον κρατούσαν στα χέρια τους οι μαινόμενοι συγγενείς και φίλοι της οικογένειας του αδικοχαμένου Κώστα Χατζάκη αλλά και των οικογενειών των ανήλικων που ένιωθαν τις σφαίρες να περνούν ξυστά από τα σώματά τους. Οι… μισές Μοίρες ήταν στα δικαστήρια.
Είχαν ακροβολιστεί σε κάθε είσοδο-έξοδο για να είναι σίγουροι ότι δεν θα γλιτώσει από τα χέρια τους. Οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που επιστρατεύτηκαν δεν θα μπορούσαν να διασφαλίσουν τη σωματική ακεραιότητα του κατηγορούμενου, εάν επιχειρούσαν να τον περάσουν έστω και τροχάδην μέσα από το πλήθος.
Ο… αντιπερισπασμός ήταν επιβεβλημένος για την προστασία του 51χρονου αλλά και την αποφυγή γενικευμένης σύρραξης μεταξύ συγγενών και αστυνομικών της διμοιρίας. Και εν προκειμένω επέτυχε απόλυτα. Το σκηνικό που είχε στηθεί από τους αστυνομικούς της Ασφάλειας ήταν «δόλωμα» στο οποίο τσίμπησαν αρκετοί συγκεντρωμένοι αλλά και τηλεοπτικά συνεργεία.
Ενώ όλοι περίμεναν ότι ο δράστης θα οδηγηθεί προς την έξοδο από την ανατολική πόρτα των δικαστηρίων (χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις όπως αυτή), τελικά εξήλθε από την κεντρική είσοδο της λεωφόρου Δικαιοσύνης με τους αστυνομικούς να γκαζώνουν για να απομακρυνθούν το συντομότερο δυνατόν.
Αυτό προκάλεσε φοβερό εκνευρισμό και πανδαιμόνιο στους συγγενείς (γιος του θύματος χτυπιόταν σύγκορμος), όμως τα χειρότερα αποφεύχθηκαν. Ο 51χρονος επέμεινε στον ισχυρισμό ότι δεν θυμάται τι συνέβη λόγω της μέθης και εμφανίστηκε συντετριμμένος.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης, Γιώργος Κοκοσάλης και Νίκος Παπαδαντωνάκης, υπέβαλαν αίτημα να εισαχθεί σε κατάστημα κράτησης που διαθέτει ψυχιατρική κλινική ώστε να μπορεί να γίνει πραγματογνωμοσύνη για την κατάστασή του και να απαντηθεί το κρίσιμο ερώτημα αν κατά την τέλεση της πράξης είχε την ικανότητα να αντιληφθεί και να διακρίνει το άδικο της πράξης που προκάλεσε. «Πράγματι δεν υπάρχει λογική σε αυτό το έγκλημα. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι ο ισχυρισμός του είναι ειλικρινής».
Από την πλευρά τους, οι συνήγοροι της οικογένειας του θύματος, Γιώργος Στειακάκης και Φραγκίσκος Λαμπρινός, τόνισαν ότι ο κατηγορούμενος είχε απόλυτη επίγνωση αυτού που έπραξε και ας παριστάνει ότι δεν θυμάται τίποτα. «Ήξερε πολύ καλά τι ζητούσε στο σημείο εκείνο. Αντέδρασε με ένα μένος ακατανόητο. Δεν έχει ξανασυμβεί να στραφεί εναντίον ανθρώπων που δεν του έκαναν τίποτα».
Και κατέληξαν: « η οπλοφορία στην Κρήτη δεν είναι μία απλή υπόθεση. Όταν αντιμετωπίζεται με επιείκεια, θα είναι πάντα ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο άνθρωπος αυτός είναι επικίνδυνος και το απέδειξε. Σκότωσε συμπτωματικά έναν άνθρωπο. Και λέμε συμπτωματικά γιατί τα θύματα θα ήταν υπό φυσιολογικές περιστάσεις πολύ περισσότερα».
Τα παιδιά και τα εγγόνια του άτυχου ηλικιωμένου βράζουν από οργή.
Ο 17χρονος εγγονός του, ο οποίος έσωσε την τραυματισμένη γιαγιά του όταν την έσυρε μέσα στο σπίτι και κλείδωσε την πόρτα, επανέλαβε στους δημοσιογράφους όσα είχε περιγράψει και στην κατάθεσή του.
Περιέγραψε καρέ-καρέ πώς ενώ έπαιζε με τους φίλους του playstation βρέθηκε σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό με έναν άγνωστο να πυροβολεί και να σκοτώνει τον παππού του μπροστά στα μάτια του, να τραυματίζει τη γιαγιά του, να τον κοιτάει κατάματα με το όπλο στο χέρι και να πυροβολεί κατά των φίλων του που προσπαθούσαν να προστατευθούν πανικόβλητοι.