Η συμπλοκή των μαθητών Λυκείου στο Λίντο στο περιθώριο αγώνα του σχολικού πρωταθλήματος στο Ηράκλειο την περασμένη Τετάρτη (15/01), έφερε ξανά στο προσκήνιο σε τοπικό επίπεδο την βία των ανηλίκων.
Μπορεί το θέμα να μην είναι εδώ και λίγο καιρό στην κορυφογραμμή της επικαιρότητας, αλλά αυτό προφανώς δεν σημαίνει ότι λύθηκε με κάποιο μαγικό τρόπο.
Ο γραμματέας της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Λευτέρης Κουγιουμουτζής σχολίασε το περιστατικό στο Λίντο στο patris.gr, λέγοντας: «Αν το δούμε σαν μεμονωμένο περιστατικό, θα πούμε ότι πάντα γίνονταν αυτά. Δεν πρέπει να το δούμε σαν μεμονωμένο περιστατικό, καθότι θα χάσουμε την γενική εικόνα που είναι ότι η βία βαίνει αυξανόμενη στα σχολεία. Η κατάσταση αυτή μπορεί να εξηγηθεί, αν δούμε ότι η κοινωνία πιέζεται σταθερά εδώ και 15 χρόνια και παραπάνω. Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν μέσα σε δύσκολες συνθήκες και οικονομικά και κοινωνικά, μέσα σε οικογένειες που πιέστηκαν πολύ από την εργασιακή επισφάλεια, από το φάσμα της ανεργίας, από το ότι δεν βγαίνει ο μήνας».
«Συζητάμε» λέει ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής, «για μια γενιά που μεγαλώνει με όνειρο να φύγει από την χώρα. Με όνειρα να περάσει σε κάποια σχολή είτε ελληνική και να φύγει στο εξωτερικό είτε να φύγει απευθείας στο εξωτερικό. Αυτή η γενιά έχει δεχτεί ένα είδος βίας, ψυχολογικής, οικονομικής, έχει νιώσει ότι ματαιώνονται οι προσδοκίες και οι ελπίδες της. Όλο αυτό κάπου θα ξεσπάσει. Είναι ένα σύστημα που πιέζεται και τότε αντιδρά με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι και η βία».
Σχετικά με τον ρόλο του σχολείου ο κ. Κουγιουμουτζής ανέφερε ότι «τα σχολεία δεν λειτουργούν αποσυμπιεστικά όπως θα έπρεπε, έχοντας μηχανισμούς αποφόρτισης». «Αντίθετα» λέει ο γραμματέας της ΕΛΜΕ Ηρακλείου «οι εκπαιδευτικοί τρέχουμε σαν τρελοί να βγάλουμε την ύλη ειδικά στο Λύκειο και ο παιδαγωγικός ρόλος του σχολείου αφήνεται σε δεύτερη μοίρα. Το λύκειο έχει εξελιχθεί σε ένα μεγάλο φροντιστήριο που κυνηγάει την ύλη για να την διεκπεραιώσει. Καταφέρνουμε τελικά όχι να αποφορτίσουμε την κατάσταση, αλλά να ασκούμε έξτρα πίεση σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία».
Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει και γύρω από τους ψυχολόγους στα σχολεία και ο κ. Κουγιουμουτζής ανέφερε ότι από τους ψυχολόγους που έχουν προσληφθεί στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε επίπεδο Ηρακλείου, ο καθένας από αυτούς πηγαίνει κάθε μέρα και σε άλλο σχολείο.
«Οι ψυχολόγοι συνεργάζονται εβδομαδιαίως με 1,500 έως 2,000 παιδιά στα σχολεία της πόλης. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, δεν μπορεί να έχει το αποτύπωμα και την επίδραση που θα έπρεπε και φυσικά αυτή που θα ήθελε και ο ίδιος να έχει» λέει ο κ. Κουγιουμουτζής.
Όλη αυτή η διαδικασία «γίνεται προσχηματικά για να πούμε ότι βάλαμε και έναν ψυχολόγο και ότι κάναμε το χρέος μας. Το ζητούμενο είναι πώς θα λειτουργήσει πιο σωστά όλο αυτό το σύστημα» σχολιάζει ο γραμματέας της ΕΛΜΕ Ηρακλείου.
Στην ερώτηση για το αν θα μπορούσε να λειτουργήσει ο αθλητισμός σαν μηχανισμός αποσυμπίεσης, ο κ. Κουγιουμουτζής έφερε ως παράδειγμα την Ημέρα Αθλητισμού, η οποία έχει θεσμοθετηθεί τα τελευταία χρόνια. Με έναν σοβαρό αστερίσκο όμως: «Τα πιο πολλά σχολεία έχουν τόσο μεγάλη πίεση χρόνου, και τόση στενότητα χώρου και στο προαύλιο χώρο, και στους αθλητικούς χώρους της πόλης που ακόμα και αυτή η μέρα που θα μπορούσε να λειτουργήσει ευεργετικά και να τα φέρει σε μια επαφή με το φίλαθλο πνεύμα, με την ευγενή άμιλλα δυστυχώς εκ των πραγμάτων έχει θαφτεί».
«Αγελοποιούμε τα παιδιά μέσα στα προαύλια, είναι εκατοντάδες παιδιά μέσα σε πολύ περιορισμένο χώρο» καταλήγει ο γραμματέας της ΕΛΜΕ Ηρακλείου για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Στην ερώτηση του ενός εκατομμυρίου, δηλαδή τι χρειάζεται να γίνει ώστε τόσο βραχυπρόθεσμα, αλλά κυρίως μακροπρόθεσμα ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση με την βία των ανηλίκων η ΕΛΜΕ Ηρακλείου προτείνει τρεις βασικές λύσεις:
- Αποφόρτιση των σχολείων του Ηρακλείου. από τον υφιστάμενο υπερπληθυσμό. Είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να χτιστούν καινούργια σχολεία με αθλητικές υποδομές, με σωστές προδιαγραφές. στην πόλη του Ηρακλείου.
«Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατάρρευση ενός κομματιού του πρανούς στο ΕΝΕΕΓΥΛ και ΕΕΕΕΚ. Το κράτος έχει εγκαταλείψει τα σχολεία και τα έχει παραπετάξει στους δήμους» σχολίασε σχετικά ο κ. Κουγιουμουτζής.
- Να γίνουν μόνιμες προσλήψεις. Ένας ψυχολόγος σε κάθε σχολείο. Τουλάχιστον ένας δεδομένου του υπερπληθυσμού στα σχολεία.
«Υπάρχουν σχολεία που έχουν 500 και 700 παιδιά. Οι ψυχολόγοι χρειάζεται να είναι εκεί καθημερινά και να γίνουν παρεμβατικοί. Να γνωρίζουν την μικροκοινωνία του σχολείου, ώστε να μπορούν να προσφέρουν» είναι η σχετική αναφορά του γραμματέα της ΕΛΜΕ Ηρακλείου.
- Να δοθεί ένα πρόγραμμα σπουδών και ένα πλαίσιο ώστε να επανακτήσει το σχολείο τον παιδαγωγικό του ρόλο.
Τι ισχύει αυτή τη στιγμή; Περιγράφει ο κ. Κουγιουμουτζής: «Έχουμε αφήσει αυτόν τον ρόλο στο έλεος του θεού. Το σχολείο, ειδικά το λύκειο λειτουργεί σαν ένας διεκπεραιωτής ύλης. Δεν έχουμε προσωπικό στα σχολεία αυτή τη στιγμή. Οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές κάνουν τους μαθητευόμενους μάγους κάνουν ότι μπορούν, κάνουν τους ψυχολόγους, κάνουν την “μάνα του λόχου”. Αναλαμβάνουν πράγματα για τα οποία δεν έχουν εκπαιδευτεί, η κατάσταση έχει αφεθεί στον “πατριωτισμό των Ελλήνων”».
Κλείνοντας ο κ. Κουγιουμουτζής σχολίασε και ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της βίας των ανηλίκων: «Η τιμωρία ως εκπαιδευτικό μέτρο θα σε πάει μέχρι ένα σημείο. Δεν απαξιώνω την σημασία της ως εκπαιδευτικού μέτρου αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνη της. Αν μείνεις μόνο στην τιμωρία κάποια στιγμή θα έρθει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δεν λύνονται τα πάντα με καταστολή ειδικά σε αυτές τις ηλικίες».