Πριν από μήνες, όταν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σώθηκαν από ναυάγιο, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ελλάδα, ίσως να ένιωθαν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στην γη και ας είχαν ξεριζωθεί από την πατρίδα τους. Εγκατέλειψαν το Αφρίν της Συρίας με ένα παιδί στο χέρι και ένα μωρό στην κοιλιά. Πέρασαν στην Τουρκία όπου έζησαν για λίγο μέχρι να έρθει στον κόσμο και το δεύτερο παιδί τους. Δεν έπαψαν ποτέ να αναζητούν τρόπο να περάσουν στη χώρα μας. Με πολλές δυσκολίες και βάσανα, τα κατάφεραν και ας κινδύνευσαν να πνιγούν. Βρέθηκαν τετ-α-τετ με τον θάνατο αλλά τον ξεγέλασαν. Έστω για λίγο… Είχαν σταθεί τυχεροί μέσα στην ατυχία τους. Δεν τους «κατάπιε» το Αιγαίο όπως εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες.
Η τετραμελής οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Κρήτη πριν λίγους μήνες με τη βοήθεια του προγράμματος που «τρέχει» η Αναπτυξιακή Ηρακλείου, υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας. Πολύ γρήγορα κέρδισαν την εκτίμηση και τον σεβασμό όχι μόνο των ανθρώπων του προγράμματος αλλά και των Ελλήνων γειτόνων τους, στην περιοχή του Μασταμπά όπου διαμένουν. Δύο νέοι γονείς με όνειρα για τα παιδιά τους.
Ήταν τη νύχτα της Ανάστασης όταν σε κατάσταση σοκ μετέφεραν εσπευσμένα το μόλις 8 μηνών κοριτσάκι τους στα επείγοντα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, κρατώντας από το χέρι το μεγαλύτερο αδελφάκι του. Η κατάσταση του βρέφους ήταν εξαιρετικά κρίσιμη με τους γιατρούς να πέφτουν πάνω του. Στο νοσοκομείο βρισκόταν για προσωπική του υπόθεση ένας Σύρος, ο οποίος διαμένει χρόνια στο Ηράκλειο, και βοήθησε στην επικοινωνία γιατρών και γονιών. Έδειχναν σαστισμένοι, χαμένοι…Τα νέα δεν ήταν καλά για το παιδί…Έπασχε από μία σπάνια μορφή λευχαιμίας, εξαιρετικά επιθετική. Πώς θα τους έλεγε την αλήθεια; Ότι το παιδί τους σβήνει και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη… Σιώπησε, όμως η θλίψη στα μάτια του καθρέφτιζε την τραγική πραγματικότητα…
Το τελευταίο αντίο στον «άγγελο» της προσφυγιάς
«Θέλω να ταφεί όπως εσείς κηδεύετε τα παιδιά σας» ήταν η επιθυμία του νεαρού πατέρα. Το μικρό αγγελούδι που έζησε τον ξεριζωμό της προσφυγιάς από την κοιλιά της μάνας του βρίσκεται από χθες στην αγκαλιά της κρητικής γης. Η σεμνή τελετή του στερνού αποχαιρετισμού έγινε στο νέο κοιμητήριο Ηρακλείου όπου διαβάστηκαν ευχές και στα αραβικά.
Εκεί ήταν σχεδόν όλα τα στελέχη της Αναπτυξιακής Εταιρείας Ηρακλείου, Κούρδοι που διαμένουν στο Ηράκλειο, Έλληνες γείτονες του ζευγαριού αλλά και ο σπιτονοικοκύρης της οικογένειας. Συγκλονισμένοι προσπάθησαν να συμπαρασταθούν στους γονείς, να τους σφίξουν το χέρι, να απαλύνουν λίγο τον πόνο τους… Να τους δείξουν ότι τους συμπονούν και τους νοιάζονται, να μην νιώθουν μόνοι σε μία ξένη χώρα.