Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη
Δάκρυα οργής για την τραγική οικογένεια – Θα κάνουν έφεση
Δάκρυα οργής για την οικογένεια της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη αλλά και δάκρυα ανακούφισης για την κατηγορούμενη αναισθησιολόγο έφερε η λέξη «αθώα» από τα χείλη του προέδρου της έδρας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου ενώπιον του οποίου εκδικάστηκε η πολύκροτη υπόθεση.
Πέντε και πλέον χρόνια από την τραγωδία και σχεδόν έξι μήνες από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας (μίας ομολογουμένως επεισοδιακής ακροαματικής διαδικασίας με εντάσεις, αντεγκλήσεις, ενστάσεις, εξαιρέσεις και διακοπές) οι γονείς της 4χρονης Μελίνας δεν πήραν τη δικαίωση που ζητούσαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Στο άκουσμα της απόφασης ο πατέρας, Μάνος Παρασκάκης, πετάχτηκε σαν ελατήριο και απευθυνόμενος στην έδρα φώναξε οργισμένος: «Συγχαρητήρια! Γιατί δεν την αθωώνατε κατευθείαν. Δεν έχετε παιδιά εσείς; Ντροπή!» και αποχώρησε εκνευρισμένος από τη δικαστική αίθουσα. Με βουρκωμένα μάτια τον ακολούθησαν η τραγική μητέρα αλλά και στενοί συγγενείς που βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα, αποδοκιμάζοντας την απόφαση.
Την ίδια ώρα η αναισθησιολόγος που παρέμενε καθισμένη στο εδώλιο ξεσπούσε σε κλάματα. Στο πλευρό της ήταν ο γιατρός σύζυγός της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος όταν επανήλθε η έδρα για την ανακοίνωση της ετυμηγορίας αντί να περιοριστεί στην εκφώνηση της απόφασης θέλησε επί τόπου να αναλύσει διεξοδικά το σκεπτικό του δικαστηρίου. Πριν δηλαδή ανακοινώσει την αθώωση της κατηγορούμενης, προέβη σε μία εκτενή ανάλυση όλων των ζητημάτων που είτε αναφέρονταν εξ αρχής στο κατηγορητήριο είτε ανέκυψαν διαρκούσης της ακροαματικής διαδικασίας, προκειμένου να τεκμηριώσει σημείο προς σημείο γιατί η έδρα απορρίπτει τα όσα περί πλημμελειών αποδίδονται στην κατηγορούμενη. Εξήγησε ακόμα ότι το δικαστήριο διέταξε συμπληρωματική πραγματογνωμοσύνη στις 16 Δεκεμβρίου και όχι νωρίτερα γιατί τότε ανέκυψαν νέα ζητήματα (ακόμα και μέσα από την απολογία της κατηγορούμενης) τα οποία έχρηζαν περαιτέρω διερεύνησης.
Καταλυτικό ρόλο στην τελική κρίση του δικαστηρίου διαδραμάτισαν και οι θέσεις των τριών πραγματογνωμόνων τους οποίους είχε διορίσει, προκειμένου να δώσουν απαντήσεις-διευκρινίσεις επί συγκεκριμένων ζητημάτων-ερωτημάτων της έδρας. Οι τρεις πραγματογνώμονες εξετάστηκαν χθες ενδελεχώς από το δικαστήριο πριν εκδώσει την απόφασή του. Οι θέσεις τους, τόσο οι προφορικές όσο και οι γραπτές στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης «συντάσσονται» με τη θέση και τους ισχυρισμούς της αναισθησιολόγου. 
Πολιτική αγωγή: «Θα ασκήσουμε έφεση- Και οι κρίνοντες κρίνονται»
Στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας η πλευρά των συνηγόρων πολιτικής αγωγής θα κινήσουν τη διαδικασία της έφεσης, ελπίζοντας, όπως αναφέρθηκε, ότι η δικαίωση θα έρθει για την οικογένεια έστω και από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
«Ούτως ή άλλως και οι κρίνοντες κρίνονται. Τη Δευτέρα ή την Τρίτη το πρωί θα καταθέσουμε μία αίτηση στον εισαγγελέα, προκειμένου να ασκήσει έφεση στη συγκεκριμένη απόφαση ώστε να επανακριθεί και από ένα δευτεροβάθμιο δικαστήριο, από ανθρώπους που θα έχουν μεγαλύτερη εμπειρία» τόνισε ο εκ των συνηγόρων κ. Γιώργος Κοκοσάλης που εκπροσωπεί την οικογένεια με τον συνάδελφό του κ. Αντώνη Δαμανάκη. «Έγινε μία τιτάνια μάχη προκειμένου να υποστηρίξουμε αυτό που ειδικοί επιστήμονες με περισσή πολυτέλεια και πάρα πολύ ψάξιμο στη προδικασία έφτιαξαν. Δηλαδή ήμασταν στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο με μία κατηγορία που δεν ανακαλύφθηκε ούτε την εμπνεύστηκε ο εισαγγελέας από μόνος του. Έγινε μία πολυτελέστατη έρευνα από καθηγητές Πανεπιστημίων της Αθήνας και όχι μόνο, οι οποίοι κατέληξαν σε συγκεκριμένες πλημμέλειες επί τη βάσει των οποίων κατέληξε ένα παιδί. Ένα παιδί γερό και δυνατό που μπήκε στο χειρουργείο και που δυστυχώς το πήραμε μέσα στο κοφίνι, δηλαδή πεθαμένο. Από ‘κει και μετά η απόφαση του δικαστηρίου είναι απόλυτα αποδεκτή, διότι έτσι έχουμε μάθει να είμαστε στη ζωή μας, είμαστε επαγγελματίες, πλην όμως θα ζητήσουμε να επανακριθεί η υπόθεση. Και ευχόμαστε η δικαίωση των θέσεων της υποστήριξης κατηγορίας να είναι νομική και όχι κοινωνική. Ο νοών νοείτο» υπογράμμισε.
Υπεράσπιση: «Συχνά η αλήθεια είναι αμείλικτη…»
Οι συνήγοροι υπεράσπισης της αναισθησιολόγου κ. Αλεξάνδρα Σπανάκη και Γιώργος Στειακάκης δήλωσαν μετά την αθώωση της εντολέως τους: «Το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα αθώα τη Νεκταρία Πολάκη. Η αλήθεια δεν κρύβεται όταν στηρίζεται σε καταγεγραμμένα ιατρικά δεδομένα. Συχνά η αλήθεια είναι αμείλικτη, ακόμη κι όταν χάνεται η ζωή ενός μικρού παιδιού. Η δίκη διεξάγεται μέσα στη δικαστική αίθουσα και όχι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στις τηλεοπτικές εκπομπές που επικρατεί το θυμικό, το συναίσθημα, η συμπάθεια και η ατεκμηρίωτη γνώμη του καθένα. Είχαμε πει από την πρώτη στιγμή ότι η υπόθεση δικάζεται από το πιο σχολαστικό δικαστήριο που έχουμε συναντήσει και τελικά είχαμε δίκιο. Εξετάστηκαν από το δικαστήριο όλες οι πιθανές και απίθανες εκδοχές για τον εντοπισμό σφάλματος, όμως αποδείχθηκε ότι σφάλμα δεν υπήρξε εκ μέρους της κατηγορουμένης. Μάλιστα ακόμη και την ύστατη στιγμή, χωρίς να είναι απαραίτητο κατά τη γνώμη μας, το δικαστήριο διέταξε συμπληρωματική πραγματογνωμοσύνη για να εξαντλήσει όλα τα αποδεικτικά μέσα. Σημαντικό επίσης είναι ότι κατά την απαγγελία της απόφασης ο πρόεδρος δεν εκφώνησε μόνο τη λέξη αθώα, όπως συνηθίζεται πριν καθαρογραφεί η απόφαση, αλλά ανέπτυξε συνοπτικά το σκεπτικό της απόφασης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον κ. Εισαγγελέα, που προσπάθησε να αναπτύξει καταδικαστικό λόγο, να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης μέσα στη νόμιμη προθεσμία. Έτσι λειτουργεί η Δικαιοσύνη και όχι με κραυγές, εντυπώσεις και ανθρωποφαγία. Η κατηγορούμενη που άδικα είχε σταυρωθεί και κατακρεουργηθεί τόσα χρόνια, δε νιώθει ούτε δικαιωμένη ούτε ευχαριστημένη από την αθώωση, ελπίζει να νιώσει γαλήνη στη ζωή της. Είναι κρίμα και άδικο αυτό που συνέβη και στις δύο πλευρές, εκφράζουμε ξανά τη λύπη μας προς την οικογένεια της Μελίνας για τη συμφορά που τους έτυχε».