Ανοικτή επιστολή προς τα ΜΜΕ και κάθε αρμόδιο έστειλε ο ιδιοκτήτης του οικοτουριστικού χωριού “Έναγρον” Γιάννης Παπαδάκης καταγράφοντας τι έχει συμβεί, όπως υποστηρίζει, με την κατασκευή του αγωγού λυμάτων στον βασικό δρόμο που συνδέει την Αξό με τον “Έναγρον”.
Γράφει ότι πλέον έχει φθάσει σε απόγνωση και εξηγεί:
“Η επιχείρησή μας βιώνει εδώ και 9 μήνες μια πολύ δύσκολη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την κατασκευή του αγωγού λυμάτων στον βασικό δρόμο που συνδέει την Αξό με το Έναγρον. Το έργο ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2022 κλείνοντας ή δυσχεραίνοντας σε σημαντικό βαθμό την πρόσβαση προς την επιχείρηση μας με ορίζοντα να έχει περατωθεί μέσα σε 4 μήνες. Ενώ η κατασκευή του αγωγού τελείωσε στις 10 Απριλίου ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που χάλασε λόγω του έργου ακόμα δεν έχει κατασκευαστεί και βρίσκεται σε κατάσταση εργοταξίου.
Μετά από αλλεπάλληλες επισκέψεις μας στο Δημαρχείο και τις δημοτικές υπηρεσίες, μετά από αρκετές επιστολές μας προς τον Δήμο, μία εκ των οποίων κοινοποιήσαμε στον Εισαγγελέα Ρεθύμνης και προφανώς κατόπιν παρέμβασής του στον δήμαρχο τον Ιούνιο έστειλαν πέντε φορτηγά χαλίκι για να κλείσουν τις μεγάλες λακκούβες πράγμα που σημαίνει ότι με την πρώτη βροχή θα δημιουργηθούν στο έδαφος επικίνδυνες κατακρημνίσεις.
Ακόμα και σήμερα ο εργολάβος του Δήμου κλείνει και ανοίγει την πρόσβαση ξαφνικά χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς να έχουμε κάποιο χρονικό ορίζοντα περάτωσης του έργου βάζοντας σημαντικά εμπόδια στην προσέλευση τον οχημάτων και δυσχεραίνοντας την λειτουργία μας.
Τον τελευταίο μήνα και με πρόσχημα κάποια μπαλώματα που γίνονται, ο δρόμος έχει κλείσει 5 φορές χωρίς καμία προειδοποίηση, πολλές φορές χωρίς καμία σήμανση ή πινακίδα. Πότε με κάποιο παλιό πλυντήριο στη μέση του δρόμου, πότε με κάποιες κορδέλες όχι πάντα στην αρχή του δρόμου αλλά λίγα μέτρα πριν τα έργα με αποτέλεσμα όσοι φτάνουν μέχρι εκεί να προσπαθούν να γυρίσουν πίσω σε κακό και στενό δρόμο και κάποιες φορές μέσα από χωράφια. Έχουμε φτάσει σε σημείο να έχουμε σε μόνιμη βάση άνθρωπο και αυτοκίνητο σε επιφυλακή στην Αξό για να οδηγήσουμε από παρακάμψεις τους επισκέπτες προς το “Έναγρον”.
Εδώ να σημειώσουμε ότι έχουμε πολλές βραδινές αφίξεις από πελάτες που έρχονται από χώρες της βόρειας Ευρώπης φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου ή των Χανίων οδηγώντας νύχτα με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα σε άγνωστους και δύσκολους για αυτούς δρόμους και το τελευταίο πράγμα που περιμένουν να δουν είναι ένας δρόμος εργοτάξιο. Έχουμε καλεστεί δύο φορές να απεγκλωβίσουμε αργά το βράδυ επισκέπτες μας με αυτοκίνητα, ο ένας εκ των οποίων είχε πέσει σε αφύλακτο και χωρίς σήμανση χαντάκι και φυσικά το σύνολο των πελατών μας διαμαρτύρονται για την κατάσταση του δρόμου”.
Ο ιδιοκτήτης της Μονάδας καταλήγει: “Δεν απευθύνω αυτή την επιστολή στον Δήμο Μυλοποτάμου – καθ’ ύλην αρμόδιο – γιατί πιστεύω πια ότι δεν έχει κανένα νόημα.
Απευθυνόμαστε όμως σε όποιον άλλον αρμόδιο ή αρχή ζητώντας απεγνωσμένα να μας υποδείξουν έναν τρόπο που
- Να μας διασφαλίζει την επιβίωση της επιχείρησής μας
- Να διασφαλίζει την εργασία στους 25 εργαζόμενους
- Να διασφαλιστεί η επιβίωση της μεγαλύτερης μη αγροτο-κτηνοτροφικής επιχείρησης του ορεινού Μυλοποτάμου.
Εύλογα δε, γεννιέται το ερώτημα
Μήπως κάποιοι δεν θέλουν την ανάπτυξη του Τουρισμού στον Ορεινό Μυλοπόταμο;”.