Αν τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα, είμαστε σε καλό δρόμο, καθώς έχουμε διανύσει σχεδόν τα 4/5 των ατραπών. Η «Πατρίδα» γίνεται 78 και συνεχίζει ακάθεκτη χωρίς ξόμπλια και αισθητικές επεμβάσεις, που περιορίζουν και συγχρόνως «παγώνουν» τα χαμόγελα. Βλέπετε, μπορούμε να χαμογελάμε ακόμα. Και αφού δεν είμαστε προϊόντα Τεχνητής Νοημοσύνης, το κάνουμε αβίαστα και ακομπλεξάριστα.
Γιατί είμαστε άνθρωποι και ως τέτοιοι καλούμαστε να συνεχίσουμε, έχοντας μια σημαντική παρακαταθήκη, στην οποία προσθέτουμε τον εκσυγχρονισμό- και όχι απαραίτητα του Σημίτη, χωρίς αυτό ν’ αποτελεί καμία μομφή στο πρώην πρωθυπουργό! Πριν από εμάς δούλεψαν και μόχθησαν κάποιοι άλλοι, για να μπούμε με ασφάλεια στη νέα εποχή. Κάποιοι είναι και απόψε ανάμεσά μας. Δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα. Η εποχή των «παχειών αγελάδων» είχε διακοπή. Και ήταν βίαιη, όπως και για τον περισσότερο κόσμο.
Οι κλυδωνισμοί ήταν οριζόντιοι και η ««Πατρίδα»» δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Μέσα στην οικονομική δυστοπία που δημιουργήθηκε και τσάκισε τις ψυχές και το θυμικό μας, καταφέραμε να σταθούμε όρθιοι, νικώντας ο καθένας τους δαίμονές του. Η δημοσιογραφική ομάδα, το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό, όσο και αν τρέκλιζαν, κατάφεραν να περπατήσουν στο τεντωμένο σχοινί, διατηρώντας την ποιότητα, το ύφος και το ήθος της εφημερίδας.
Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτό θα είχε καταστεί δυνατό χωρίς την παρουσία του Άκη Μυκωνιάτη και το χρόνιο δέσιμό του με τους περισσότερους συνάδελφους της ομάδας. Και την κρίσιμη στιγμή, για να μην πω την ύστατη ώρα, εμφανίστηκε ο Κώστας Ξυλούρης, που με την ανωγειανή κουζουλάδα και πνοή βάζει το τρένο σε νέες ράγες, θέλοντας να απογειώσει με ατσάλινα φτερά το νέο προϊόν που παράγουμε.
Διότι τέτοιο θεωρείται η (νέα) «ΠΑΤΡΙΣ», που άλλαξε όψη επί τα βελτίω, αλλά και το αναβαθμισμένο site μας, το patris.gr, που με τις τεράστιες δυνατότητές του σάς προσφέρει μια μοναδική δυνατότητα πλοήγησης στην ενημέρωση, τη γνώση, μα και την περιπλάνηση στον κόσμο, την εποχή του Global village, του παγκόσμιου χωριού, για να δανειστώ και να μεταφράσω τον όρο του Καναδού φιλόσοφου Μάρσαλ Μακλούαν. Τα στοιχήματα που καλούμαστε να κερδίσουμε ή να αναμετρηθούμε μαζί τους είναι πολλά.
Ένας κόσμος εκεί έξω υποφέρει πολλαπλώς κι εμείς πρέπει να τον προασπίσουμε και να τον ενημερώσουμε σωστά, διατηρώντας παράλληλα την ανθρωπιά μας και εμβαθύνοντας με την ανθρωποκεντρική ματιά μας. Όπλο μας η γραφή, είτε με τη γραφίδα είτε με το πληκτρολόγιο. Αυτή θα μας κάνει να ξεχωρίσουμε και να γίνουμε πιο ελκυστικοί. Όχι για να αρέσουμε στους άλλους, αλλά για να προσελκύσουμε πολλούς άλλους, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον τους και χτυπώντας ευαίσθητες χορδές τους.
Εξάλλου σε έναν κόσμο που κινείται σε τρελούς ρυθμούς, η γραφή είναι μια μορφή δημιουργικής και βιώσιμης σχιζοφρένειας. Η παρτίδα σώθηκε, η «Πατρίς» δικαιώθηκε και το patris.gr αναβαθμίστηκε και βγήκε με νέο πρόσωπο στην κοινωνία του διαδικτύου, ακολουθώντας τις επιταγές των καιρών και βαδίζοντας τα χνάρια της εφημερίδας, με εφόδια τη σοβαρότητα, την ακεραιότητα και την εγκυρότητα. Συνεπώς το ταξίδι συνεχίζεται. Οι άνεμοι είναι ούριοι και οι πλόες προβλέπονται καλοί, εύχομαι και για σας, συνταξιδιώτες μας.
*Ο Γιάννης Σπανάκης είναι διευθυντής σύνταξης της «Π»