Έζησε μόνος και «έφυγε» μόνος ο κύριος Αντώνης, επί δεκαετίες κάτοικος της οδού Αναλήψεως.
Δεν είχε κάνει δική του οικογένεια, δεν είχε πολλούς φίλους, δεν ήταν κοινωνικός δεν ήθελε σχέσεις με τους συγγενείς του.
Ποιος ξέρει γιατί, δεν ήθελε πολλά -πολλά με τους ανθρώπους.
Πριν επιβαρυνθεί η υγεία του, γιατί αντιμετώπιζε χρόνιο κινητικό πρόβλημα που τον δυσκόλευε στο βάδισμα, του άρεσε να πηγαίνει στο καφενείο για να πίνει τον καφέ του. Αυτό που πραγματικά τον «έβγαζε» από τα ρούχα του, ήταν όταν κάποιος πάρκαρε μπροστά από το σπίτι του και ήταν πολλοί, με αποτέλεσμα να ξεσπούν σχεδόν καθημερινά ομηρικοί καυγάδες με φωνές και φασαρίες που συχνότατα έληγαν με την παρέμβαση της δημοτικής αστυνομίας.
Τον κύριο Αντώνη αναζήτησε φίλος του, γιατί είχε μέρες να φανεί στην Ανάληψη, πήγε χθες το μεσημέρι μέχρι το σπίτι του, άνοιξε την εξώπορτα που ήταν ξεκλείδωτη και τον βρήκε νεκρό σε ένα καναπέ. Πεθάνε 3-4 μέρες πριν, είπε η αστυνομία.
Όλοι στην γειτονιά, που γνώριζαν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του λυπηθήκαν για τον χαμό του.
«Σε κανένα δεν αξίζει να φεύγει έτσι, χωρίς ένα άλλο χέρι να κρατάει το δικό του, ίσως και τη νύχτα που άλλαζε ο χρόνος».