Ο μικρότερος πληθυσμιακά νομός του νησιού, ο νομός Λασιθίου, μπορεί να περηφανεύεται ότι κατέβαλε τις περισσότερες προσπάθειες από πλευράς πολιτών και αστυνομικών για την αποτροπή της κακοποίησης των ζώων, σε σχέση με τους άλλους νομούς της Κρήτης.
Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσίασε χθες στους αστυνομικούς του Ηρακλείου ο αστυνομικός υποδιευθυντής Νίκος Χρυσάκης, τα οποία προκύπτουν από την προσωπική έρευνα που ο ίδιος έκανε για το θέμα και ανέλυσε στη επιμορφωτική ημερίδα που έγινε στο αστυνομικό μέγαρο και είχε ως θέμα: «Το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των ζώων. Ο ρόλος της Ελληνικής Αστυνομίας»
Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν, παρά το ότι δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση κατοίκων και Αρχών του ανατολικότερου νομού, φανερώνουν όμως και το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος για την αντιμετώπιση και την εξάλειψη αυτού του είδους εγκλήματος.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν αφορούν στην τετραετία 2014 – 2018 και παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα, οι καταγγελίες και οι ενέργειες που έγιναν είναι πολύ λιγότερες από αυτές που θα περίμενε κανείς.
Συγκεκριμένα, το διάστημα αυτό, στον νομό Ηρακλείου έγιναν 129 καταγγελίες και έγιναν μόλις 66 έλεγχοι! Ακόμα λιγότερες είναι οι συλλήψεις, 23 μέσα σε τέσσερα χρόνια, ενώ σχηματίστηκαν 115 δικογραφίες και επιβλήθηκαν 45 πρόστιμα.
Στον νομό Χανίων, την ίδια περίοδο, οι καταγγελίες ήταν 197, οι έλεγχοι που έγιναν από την Αστυνομία ήταν 175, πραγματοποιήθηκαν 27 συλλήψεις για κακοποιήσεις ζώων, σχηματίστηκαν 128 δικογραφίες και επιβλήθηκαν 29 πρόστιμα.
Στον νομό Ρεθύμνου, οι καταγγελίες που έγιναν στις Αρχές ήταν 120, οι αστυνομικοί έλεγχοι ήταν 172, οι συλλήψεις …17, οι δικογραφίες που σχηματίστηκαν ήταν 70 και τα πρόστιμα 68.
Τέλος, στον νομό Λασιθίου το διάστημα 2014- 2018 έγιναν 178 καταγγελίες, οι έλεγχοι ήταν 289 (!), οι συλλήψεις ήταν 45, οι δικογραφίες που σχηματίστηκαν ήταν 90 και «έπεσαν» τα περισσότερα πρόστιμα, συνολικά 301.
Ν. Χρυσάκης: «Οι κοινωνίες καθυστέρησαν να αντιληφθούν τη συνάφεια μεταξύ της κακοποίησης των ζώων και της βίας που εκδηλώνεται σε βάρος παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων»
Με την «κορυφή του παγόβουνου» κάτω από το οποίο κρύβονται κι άλλου είδους εγκληματικές συμπεριφορές, όπως η κακοποίηση ηλικιωμένων, παιδιών την ενδοοικογενειακή βία, παρομοίασε το φαινόμενο της κακοποίησης των ζώων, ο κ. Χρυσάκης κατά τη διάρκεια της χθεσινής εκδήλωσης.
Όπως ανέφερε ο ίδιος, η κακοποίηση των ζώων δεν αποτελεί μια εγκληματική συμπεριφορά της σύγχρονης μόνο εποχής. Είναι φαινόμενο διαχρονικό και σύνηθες, απέναντι στο οποίο οι οργανωμένες κρατικές οντότητες και οι ανθρώπινες κοινωνίες καθυστέρησαν πολύ και μάλλον αδικαιολόγητα, να αντιδράσουν.
Όπως, δυστυχώς, καθυστέρησαν να αντιληφθούν και για την υφιστάμενη συνάφεια μεταξύ της κακοποίησης των ζώων και της βίας που εκδηλώνεται σε βάρος παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων.
«Τα πρότυπα που προβάλλει η κοινωνία είναι πολλά και συχνά αντιφατικά μεταξύ τους. Στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης αυτής, αποτελεί κανόνα για την ανθρώπινη ανάπτυξη η διαδικασία της ταύτισης των μικρών με τους μεγάλους.
Προς τούτο, έχει ευρέως υποστηριχθεί ότι τα παιδιά μαθαίνουν κοινωνικούς ρόλους υιοθετώντας ό,τι βλέπουν και ακούνε. Γονείς, δηλαδή, με επιθετική συμπεριφορά διδάσκουν τα παιδιά τους ότι η επιθετικότητα είναι το εργαλείο επίλυσης διαφορών και συγκρούσεων στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Έτσι, η συμπεριφορά των μεγάλων προς τα ζώα, η αντίληψή τους γι’ αυτά, η κουλτούρα τους και τα συστήματα αξιών για τη ζωή γενικότερα, επηρεάζουν τον τρόπο που τα ίδια τα παιδιά μαθαίνουν να φέρονται απέναντι στα ζώα» επεσήμανε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι το πρότυπο που δίνει ο γονιός, χρησιμοποιώντας την κακοποίηση του ζώου ως μέσο ελέγχου και επιβολής στους άλλους ανθρώπους μέσα στο σπίτι.
«Η βία στην οικογένεια είναι το «κλειδί» που ανοίγει τις πόρτες στη βία της κοινωνίας. Τα παιδιά μεγαλώνουν παίρνοντας «μαθήματα» βίας από τη ζωή, την κοινωνία, το σπίτι, την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Μπορούν δε να «εφαρμόσουν» τα όσα κατ’ αυτόν τον τρόπο «έμαθαν» μόνο σε κάποιους πιο αδύναμους από τα ίδια, δηλαδή, τα ζώα.
Αργότερα, βέβαια, ως ενήλικες, πιθανόν θα έχουν περισσότερες δυνατότητες «εφαρμογής» και σε συνανθρώπους τους».
Σύμφωνα με τις χθεσινές επισημάνσεις του κ. Χρυσάκη, οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι η κακοποίηση ζώων δεν είναι απλά το αποτέλεσμα μιας ρωγμής στην προσωπικότητα ενός ατόμου, αλλά και σύμπτωμα μιας βαθιάς διαταραγμένης οικογένειας. «Εύκολα, λοιπόν, γίνεται ότι η κακοποίηση ζώων είναι συνήθως η κορυφή ενός παγόβουνου και η πρώτη ένδειξη ενός επικίνδυνου ατόμου που αποτελεί απειλή για το άμεσο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον».
Η παιδεία είναι η λύση
Καταλήγοντας την ομιλία του ο κ. Χρυσάκης είπε ότι υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης των αστυνομικών υπηρεσιών.
«Η αντιμετώπιση της βίας έχει ένα βασικό αντίδοτο και το γνωρίζουμε όλοι: την παιδεία. Οι δε λέξεις – κλειδιά που θα ήθελα να συγκρατήσουμε είναι “ενημέρωση”, “ευαισθητοποίηση” και “έγκαιρη αστυνομική αντίδραση”».