Τη βίασαν διαδοχικά, τοποθέτησαν στον κόλπο της ένα χαρτονόμισμα και δύο κέρματα και στη συνέχεια πήγαν για… σουβλάκια.
Με βάση την ετυμηγορία περί ενοχής του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ηρακλείου (κατά πλειοψηφία 5-2), αυτό φέρεται να συνέβη στην περίπτωση του διπλού βιασμού της 19χρονης φοιτήτριας από την Ισλανδία με κατηγορούμενους δύο νεαρούς Γερμανούς, 35 και 39 ετών αντίστοιχα, οι οποίοι επέμειναν μέχρι τέλους ότι δεν είναι οι δράστες.
Πώς σχολιάζουν την ποινή οι συνήγοροι των δύο πλευρών
Ωστόσο η ποινή που επιβλήθηκε στους δύο κατηγορούμενους ήταν αρκετά «light». Μετά και την αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου σύννομου βίου οι κατηγορούμενοι έφυγαν από το δικαστήριο με 4,5 και 4 έτη φυλάκισης αντίστοιχα.
Και αν καταβάλουν μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα χρηματική εγγύηση ύψους 5.000 ευρώ -αυτός ήταν ο όρος του δικαστηρίου για την αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση- τα Χριστούγεννα θα κάνουν γιορτές στα σπίτια τους. Όμως ακόμα και αν δεν δινόταν ανασταλτικό στην έφεση, θα μετρούσαν αντίστροφα για την αποφυλάκισή τους (μετά τις γιορτές όμως), καθώς σχεδόν έχουν εκτίσει την ποινή τους αφού συμπληρώνουν 18μηνο στη φυλακή.
Για την πολιτική αγωγή η ποινή που επιβλήθηκε δεν έχει σε καμία περίπτωση το ειδικό βάρος που θα έπρεπε για ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα, για την υπεράσπιση πάλι φέρεται να είναι μία ποινή που αποτυπώνει το πόσο αμφιταλαντεύτηκε το δικαστήριο.
Εισαγγελέας: «Ηταν μία πράξη εκδίκησης»
Την ενοχή των δύο Γερμανών κατηγορουμένων είχε προτείνει νωρίτερα στην αγόρευσή της η εισαγγελέας της έδρας κ. Γεωργία Γουρνιεζάκη, η οποία μάλιστα πρότεινε να μην αναγνωριστεί ελαφρυντικό στους κατηγορούμενους, ενώ ως προτεινόμενη ποινή εισηγήθηκε τα 8 έτη.
Η εισαγγελέας υποστήριξε ότι οι κατηγορούμενοι ήταν εκείνοι που βίασαν τη 19χρονη και ότι ο 35χρονος έβαλε στον κόλπο της το χαρτονόμισμα και τα κέρματα για να την απαξιώσει και να την εκδικηθεί επειδή τον είχε απορρίψει δύο μέρες πριν στο μπαρ. «Ήταν μία πράξη εκδίκησης» είπε χαρακτηριστικά. Κατά την εισαγγελική λειτουργό, η παθούσα δεν είχε κανένα λόγο να κατηγορήσει ψευδώς τους κατηγορούμενους και να μπλέξει χωρίς λόγο σε μία τέτοια ιστορία.
Όπως είπε, μπήκε στη διαδικασία να ταξιδέψει από τόσο μακριά, ήρθε στο δικαστήριο και τους αναγνώρισε και πάλι με βεβαιότητα. Την περιέγραψε ως κορίτσι χαμηλών τόνων, ντροπαλό που με το ζόρι άκουγε τη φωνή της όσο κατέθετε. Για τη νύχτα του βιασμού υποστήριξε ότι λόγω αιφνιδιασμού και εξαιτίας των ασθενών σωματικών της δυνάμεων, θεώρησε μάταιη κάθε αντίδραση και αφέθηκε στη μοίρα της.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έγινε πολύς λόγος ως προς τους χρόνους: τι ώρα έφυγε η καταγγέλλουσα από το μπαρ, πότε την ακινητοποίησαν από τα μπράτσα οι δράστες, πόση ώρα περπατούσαν σχεδόν τρέχοντας, πόσο χρόνο διήρκεσε ο διπλός βιασμός, πόση ώρα μετά σηκώθηκε η ίδια στα πόδια της, πόση ώρα περιπλανήθηκε για να βρει ξενοδοχείο και να ζητήσει να καλέσουν ταξί προκειμένου να ζητήσει ιατρική βοήθεια, καθώς πονούσε.
Η χρονική περιγραφή των γεγονότων, σύμφωνα με την εξιστόρηση της παθούσας, ανέρχεται περίπου σε μία ώρα. Βεβαίως ξεκαθαρίστηκε με κάθε τρόπο ότι δεν φορούσε ρολόι και το κινητό της είχε κλείσει από μπαταρία, οπότε δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει με ακρίβεια χρονικά την αλληλουχία των γεγονότων. Φέρεται ωστόσο να έφυγε από το μπαρ γύρω στις 3.30, σε καμία περίπτωση μετά τις 3.45. Οι κατηγορούμενοι από την πλευρά τους υποστηρίζουν (με βάση και το βιντεοληπτικό υλικό) ότι μπήκαν στο μπαρ στις 3.28 και έφυγαν στις 3.48.50.
Κατά την εισαγγελική λειτουργό θα μπορούσε να υπάρχει κάποια χρονική απόκλιση, ενώ όλες οι αποστάσεις τριγύρω από το καταγγελλόμενο συμβάν είναι στα 300 μέτρα, οπότε είναι θέμα λεπτών. Η ίδια εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις ως προς το έγγραφο που προσκομίστηκε στο δικαστήριο από Ιατρικό Κέντρο της Χερσονήσου για την ώρα μετάβασης της 19χρονης αμέσως μετά τον βιασμό της και αυτό ήταν ένα σημείο τριβής και σύγκρουσης με τους συνηγόρους υπεράσπισης.
Το έγγραφο αυτό είχε ζητηθεί ένα χρόνο πριν από την αρμόδια ανακρίτρια Ηρακλείου, όμως δεν δόθηκε απάντηση και διαρκούσης της δίκης η υπεράσπιση επανήλθε με σχετικό αίτημά της. Χρόνος άφιξης της 19χρονης αναφέρεται «4.10». Οι επιφυλάξεις της εισαγγελέως είχαν να κάνουν περισσότερο με το γεγονός ότι δεν υπάρχει ηλεκτρονική καταχώριση και ως εκ τούτου δεν μπορεί να δεχτεί απαραίτητα ότι αυτή είναι η πραγματική ώρα μετάβασης της κοπέλας στο Ιατρικό Κέντρο.
Ωστόσο για την υπεράσπιση το επίμαχο έγγραφο είναι κορυφαίο αποδεικτικό στοιχείο, καθώς με χρονικό «τοίχο» την ώρα 4.10 προβάλλεται με σθένος ο ισχυρισμός ότι όταν η 19χρονη έπεφτε θύμα διπλού βιασμού, οι εντολείς τους ήταν ακόμα μέσα στο μπαρ με βάση το υλικό από την κάμερα ασφαλείας του μαγαζιού.
«Δεν είμαστε βιαστές…»
Στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι επέμειναν στην αθωότητά τους, ωστόσο δεν μπόρεσαν να δώσουν μία εξήγηση σχετικά με το κίνητρο της καταγγέλλουσας να τους επιλέξει και να τους εμπλέξει άδικα σε αυτήν την ιστορία. Ανέφεραν ότι στην περιοχή της Χερσονήσου κάνουν διακοπές πολλά χρόνια, έχουν φίλους και γνωστούς και ουδέποτε έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα ή έχουν διαπράξει κάτι αξιόποινο.
Υποστήριξαν ότι δεν ξύπνησαν μία μέρα και αποφάσισαν να γίνουν βιαστές. «Δεν τη βιάσαμε εμείς» επέμειναν, επαναλαμβάνοντας ότι βγήκαν από το μπαρ στις 3.48 και κατευθύνθηκαν σε σουβλατζίδικο της περιοχής. Ούτε καν είδαν την παθούσα.
Πρωτοφανές στα 30 χρόνια δικηγορίας του χαρακτήρισε το συμβάν ο συνήγορος πολιτικής αγωγής, Γιώργος Καρούτσος, ο οποίος έκανε λόγο για έναν βιασμό εξαιρετικής σκληρότητας και απόλυτης απανθρωπιάς.
Για μία δικογραφία με τεράστια προανακριτικά ελλείμματα έκαναν λόγο οι συνήγοροι υπεράσπισης, Διονύσης Βέρρας και Βάσω Πανταζή, με αποτέλεσμα, όπως είπαν, να παλεύουν οι κατηγορούμενοι για τα αποδεικτικά στοιχεία και πάλι αυτά να αμφισβητούνται.
Ακόμα η υπεράσπιση στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η εισαγγελική λειτουργός εμφανίστηκε επιφυλακτική ως προς την αξιοπιστία του εγγράφου για την ακριβή ώρα προσέλευσης της κοπέλας στο Ιατρικό Κέντρο. «Με δική σας απόφαση ήρθε αυτό το έγγραφο στη διάθεσή σας. Εμείς θα πληρώσουμε πάλι το γεγονός ότι κάποιος δεν έβαλε την υπογραφή του και δεν είναι ηλεκτρονικά καταχωρημένο;».
Γιώργος Καρούτσος: «Ποινή χωρίς την ανάλογη βαρύτητα»
«Για τέτοιου είδους ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και ειδικότερα για το έγκλημα του ομαδικού βιασμού η Δικαιοσύνη πρέπει να εξαντλεί την αυστηρότητά της όσον αφορά στις ποινές που θα επιβάλλει, δήλωσε ο συνήγορος της 19χρονης, Γιώργος Καρούτσος.
Ναι μεν σεβόμαστε τις αποφάσεις των δικαστηρίων, αλλά εν προκειμένω οι καταδικασθέντες για τον ομαδικό βιασμό αντιμετωπίστηκαν από το δικαστήριο πολύ επιεικώς αναφορικά με το ύψος των ποινών που τους επέβαλε.
Είναι μία ποινή που, κατά την κρίση μας, δεν λειτουργεί ούτε παραδειγματικά ούτε αποτρεπτικά και σε κάθε περίπτωση δεν στέλνει το σωστό μήνυμα στην κοινωνία.
Είναι μία ποινή που δεν αντικατοπτρίζει τη βαρύτητα της πράξης και δεν δικαιώνει το λαϊκό αίσθημα».
Διονύσης Βέρρας: «Ο ευσυνείδητος δικαστής ισορροπεί…»
Από την πλευρά του ο συνήγορος υπεράσπισης κ. Διονύσης Βέρρας δήλωσε σχετικά με την απόφαση: «Όταν οι αναμφισβήτητα προκύψασες από τη διαδικασία αμφιβολίες, αναφορικά με την ενοχή κατηγορουμένων, δεν οδήγησαν όπως προβλέπεται στον νόμο στην αθώωσή τους, τότε δεν απομένει στο δικαστήριο παρά μόνο η ποινική κύρωση για την πράξη που δέχθηκε ότι διέπραξαν να είναι όσο το δυνατόν ελαφρότερη.
Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η συγκεκριμένη ποινή που επιβλήθηκε στους κατηγορούμενους για μια τόσο σοβαρή κατηγορία.
Ο ευσυνείδητος δικαστής έχει πάντα τον τρόπο και ο νόμος τού τον παρέχει, να ισορροπεί ανάμεσα στην κύρωση για την προσβολή του εννόμου αγαθού που δέχθηκε ότι έλαβε χώρα και της προστασίας της ατομικής ελευθερίας του κατηγορούμενου από την άλλη».