Εικόνες εγκατάλειψης και θλίψης στο Αρκαλοχώρι
Εικόνες εγκατάλειψης και θλίψης στο Αρκαλοχώρι

Σχεδόν έναν χρόνο μετά από τον καταστροφικό σεισμό στο Αρκαλοχώρι και την ευρύτερη περιοχή, ο δήμος Μινώα Πεδιάδος και οι κάτοικοι του εξακολουθούν να «μετρούν πληγές» και να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.

Ο στόχος για να μην ερημοποιηθεί η περιοχή φαίνεται πως αρχίζει να χάνεται, ενώ η έντονη πτώση της παραγωγικής δραστηριότητας, αλλά και του επιχειρείν, το οποίο τα τελευταία χρόνια ανθούσε, είναι δεδομένα που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.

Ακόμα κι ένα «κλασικό Σάββατο» του καλοκαιριού, που το Αρκαλοχώρι συνήθως έσφυζε από ζωή, η εικόνα της εγκατάλειψης και της ερημοποίησης είναι ζωντανή και δείχνει πως, αν δεν υπάρξουν σοβαρές κυβερνητικές παρεμβάσεις, το σχέδιο για ανοικοδόμηση και αναγέννηση της περιοχής που σε λίγα χρόνια θα φιλοξενεί το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Κρήτης φαίνεται να ναυαγεί πριν καν υλοποιηθεί.

Κάτοικοι κι επιχειρηματίες της περιοχής βρίσκονται σε απόγνωση, ενώ δηλώνουν πως μετά από τα ωραία και μεγάλα λόγια, οι πολιτικοί τους έχουν ξεχάσει και δεν δίνουν πλέον καμία σημασία. Οι ίδιοι αναφέρουν πως οι ανακοινώσεις που γίνονται στα μέσα ενημέρωσης για πακέτα στήριξης και χρηματοδοτήσεις, δεν αφορούν το μεγάλο μέρος της κοινωνίας που βρίσκεται αντιμέτωπο με καθημερινά προβλήματα και ανεπίλυτες καταστάσεις.

Σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο των καταγραφών, αλλά και των πιστώσεων για τις αποζημιώσεις. Όπως υποστηρίζουν, υπάρχουν περισσότεροι από 12.500 δικαιούχοι, ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν αριθμούν παρά μόνο μερικούς μηχανικούς, με αποτέλεσμα καθένα στέλεχος του Υπουργείου να καλείται να διαχειριστεί εκατοντάδες υποθέσεις.

Σύμφωνα με κατοίκους επίσης, υπάρχουν αρκετοί μόνιμοι κάτοικοι και μόνιμοι επιχειρηματίες που δεν μπορούν να βρουν καμία άκρη με την Πολιτεία και αναγκάζονται να προχωρήσουν σε επισκευές με δικά τους χρήματα, αφού ένα χρόνο μετά δεν πιστεύουν πως υπάρχει κάποιος για να τους στηρίξει.

Την ίδια ώρα, κάτοικοι ισχυρίζονται πως πολλά κτίσματα που είχαν χαρακτηριστεί κίτρινα αρχικά, μετά από επανελέγχους χαρακτηρίζονται «πράσινα», αφήνοντας τους ιδιοκτήτες τους να διαχειριστούν μια πρωτοφανή κατάσταση.

Σε κάθε περίπτωση, κάτοικοι κι επιχειρηματίες εκφράζουν την τεράστια αγωνία τους για το μέλλον της περιοχής, ενώ κάνουν σαφές ότι αν η πολιτεία πραγματικά ενδιαφερόταν για να φτιάξει το νέο Δήμο Μινώα Πεδιάδος και μια νέα, σύγχρονη πόλη γύρω από ένα διεθνές αεροδρόμιο, θα είχε ενεργήσει διαφορετικά. Πολλοί είναι εκείνοι μάλιστα που ισχυρίζονται ότι πιθανά ο τρόπος προσέγγισης της πολιτείας να είναι και εσκεμμένος, ώστε να απαξιωθεί και να μηδενιστεί η επιχειρηματικότητα της περιοχής, προκειμένου σε δεύτερο χρόνο να αναλάβουν μεγάλες εταιρείες άλλων συμφερόντων.

Όπως και να έχει, η πραγματική εικόνα του Αρκαλοχωρίου ένα χρόνο μετά διαφέρει αρκετά από τη «μαγική εικόνα» που παρουσιάζεται, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει κυρίως τοπικά και απαιτούνται γρήγορες και καίριες κινήσεις για να αναχαιτιστεί η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.