Ένας μήνας πέρασε από το τροχαίο ατύχημα που είχε στην λεωφόρο Θερίσου η αρχισυντάκτρια της «Π», Μαρία Καλλέργη.
Ένας μήνας μέσα στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς του Βενιζελείου να δίνουν μάχη για να «σώσουν» το αριστερό χέρι της που βρέθηκε κάτω από τις ρόδες τράκτορα.
Η Μαρία Καλλέργη, η δική μας Μαρία, δεν το έβαλε κάτω και όλες αυτές τις ημέρες εμψυχώνει ακόμα και τους ίδιους τους γιατρούς.
Η ίδια με ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ευχαριστεί όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό της όλες αυτές τις ημέρες και πρωτίστως τους γιατρούς που συνέβαλαν στο «να βρίσκομαι στη ζωή αλλά και να έχω διασώσει, έστω και με σοβαρά προβλήματα προς το παρόν, το αριστερό μου χέρι», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση της Μαρίας Καλλέργη
Ένα σοβαρό τροχαίο κι ένα οφειλόμενο ευχαριστώ
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις το χρόνο να «παγώνει». Σε μία τέτοια στιγμή βρέθηκα και εγώ το απόγευμα της 17ης Οκτωβρίου 2024 όταν έπεσα θύμα σοβαρού τροχαίου.
Έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο της θεραπείας μου ο νους μοιραία γυρίζει σε όλα όσα συνέβησαν. θα ήθελα ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους και ήταν πολλοί που στάθηκαν δίπλα μου ως σήμερα και συνέβαλαν στο να βρίσκομαι στη ζωή αλλά και να έχω διασώσει, έστω και με σοβαρά προβλήματα προς το παρόν, το αριστερό μου χέρι.
Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ορθοπεδικό γιατρό επιμελητή Α της ορθοπεδικής κλινικής του Βενιζελείου Ιωάννη Σταυρακάκη και την ομάδα του για την άρτια επιστημονική επέμβαση στο αποτελεσματικό πολύωρο χειρουργείο της πρώτης βραδιάς που έσωσε το χέρι μου αλλά και για όλα όλα όσα χρειάστηκαν στη συνέχεια.
Η αμέριστη στήριξη και το ουσιαστικό νοιάξιμο σε επιστημονικό και ανθρώπινο επίπεδο από ανθρώπους που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη κάνουν πάντα τη διαφορά στον ευαίσθητο τομέα της υγείας. Ιδιαίτερες ευχαριστίες αξίζουν επίσης σε όλους τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και το βοηθητικό προσωπικό της ορθοπεδικής κλινικής του Βενιζελείου που στάθηκαν δίπλα μου στις 22 μέρες της νοσηλείας μου με πραγματικό ενδιαφέρον αποδεικνύοντας πως σε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας με πολλά προβλήματα, ραχοκοκαλιά αλλά και κινητήριος δύναμη είναι οι άνθρωποι του, που ανεξάρτητα από αποδοχές και συνθήκες δίνουν καθημερινές μικρές και μεγάλες μάχες.
θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω τη διοίκηση του νοσοκομείου που από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα μου και έκανε ευκολότερη την νοσηλεία μου.
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του ΕΚΑΒ που έσπευσαν εκείνο το απόγευμα στην οδό Θερίσου και με επαγγελματισμό και ενσυναίσθηση με μετέφεραν τάχιστα στο Βενιζέλειο νοσοκομείο, στους γιατρούς, το νοσηλευτικό και το υπόλοιπο προσωπικό των ΤΕΠ και των χειρουργείων.
θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου του συγγενείς, τους φίλους, του συναδέλφους μου από όλα τα ΜΜΕ και τις περιοχές της Ελλάδας και την εργοδοσία της εφημερίδας Πατρίς που όλες αυτές τις μέρες με τρόπο συγκινητικό και υποστηρικτικό στέκονται δίπλα μου.