Το Ηράκλειο τίμησε τη μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην εκδήλωση που διοργάνωσε χθες βράδυ η ΝΟΔΕ για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Ατλαντίς», όπου μεταξύ άλλων το “παρών” έδωσαν ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης, οι δήμαρχοι Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός, Βιάννου Παύλος Μπαριτάκης και Αρκαλοχωρίου Ζαχαρίας Καλογεράκης, βουλευτές και στελέχη της ΝΔ αλλά και πλήθος κόσμου.
Στην έναρξη της εκδήλωσης ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ, Βαγγέλης Καρκανάκης, επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι αποτελεί “ελάχιστο φόρο τιμής στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος διαμόρφωσε την πολιτική ιστορία του τόπου”.
Σύμφωνα με τον ίδιο: “Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης λείπει. Μας λείπει η σοφία του, η αισιοδοξία του και η μαχητικότητά του”.
Μακροχρόνιο και επίπονο πολιτικό οδοιπορικό μέσα από τους δύσβατους και ανηφορικούς δρόμους της μεταπολεμικής, μετεμφυλιακής ελληνικής ιστορίας, ήταν η πορεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σύμφωνα με τον γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Αυγενάκη.
«Η παραποίηση της ιστορίας αργά ή γρήγορα εκδικείται εκείνους που επιχειρούν να τη φέρουν στα μέτρα τους» είπε ο κ. Αυγενάκης τονίζοντας στην ομιλία του πως «σπάνια Έλληνας πολιτικός κτυπήθηκε τόσο σκληρά και τόσο συστηματικά. Παρόλα αυτά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφθασε στην κορυφή διανύοντας έναν προσωπικό ανήφορο χωρίς προηγούμενο, με χαρακτηριστικό του τη συνεχή συμμετοχή του στα συντελούμενα και την αδιάλειπτη ενεργητική παρουσία του».
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όπως αναφέρθηκε, υπήρξε σπουδαίος Κρητικός, μεγάλος πολιτικός άνδρας και γνήσιος πατριώτης, που ανέπτυξε, για περισσότερα από 60 χρόνια, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας, έντονη και πολύπλευρη πολιτική δραστηριότητα και συνδύασε το όραμα με τον ρεαλισμό, πίστεψε στις δυνατότητες αυτού του λαού και πέτυχε σε μέγιστο βαθμό την εθνική συμφιλίωση, ως ένας πολιτικός που γνώριζε ότι η δουλειά του πολιτικού δεν είναι να είναι πρόσκαιρα ευχάριστος, αλλά μακροπρόθεσμα χρήσιμος».
Μήνυμα του προέδρου της ΝΔ
Σε μήνυμά του ο προέδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε στοιχεία του χαρακτήρα και των προσωπικών πολιτικών αρχών του πατέρα του: «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έλεγε ότι ο πολιτικός κρίνεται στο τέλος της πορείας του. Από το τι άφησε πίσω του και από το τι εξακολουθεί να συμβολίζει… Είχε μια περπατησιά περήφανη, αισιόδοξη και γενναία, και μπαίνει χωρίς αμφιβολία ανάμεσα στους μεγάλους αυτού του τόπου, ανάμεσα σε εκείνους που θέλησαν η Ελλάδα να βαδίσει στον δρόμο της ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της προόδου».
Για τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, όπως ειπώθηκε στην εκδήλωση, είναι δύσκολο να ξεπεράσει τις μνήμες και τα συναισθήματα μιας και όπως ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισημαίνει: «…Όσο και αν ένα μέγεθος όπως εκείνος κρίνεται αποκλειστικά από την πολιτική διαδρομή του, για μένα είναι πάντα ο πατέρας μου».
Ο ευρωβουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης ανέφερε:
“Ευτύχησε να δικαιωθεί όταν ήταν εν ζωή, από πολιτικούς φίλους και εχθρούς. Ήταν εμβληματική προσωπικότητα και τίμησε την παράταξή μας. Δεν δίστασε να πει την αλήθεια, όσο πικρή κι αν ήταν, κόντρα στο ρεύμα. Έδινε ευκαιρίες στους νέους, είχα την τιμή να τον υπηρετήσω όταν ήταν πρωθυπουργός. Του είμαι ευτυχής και ευγνώμων για τις ευκαιρίες που μου έδωσε. Ειναι ο δεύτερος πολιτικός ηγέτης που τιμάται μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα ήταν ευτυχής σήμερα γιατί θα μας έβλεπε ενωμένους. Πλήρωσε με βαρύ φόρο αίματος την εθνική συνεννόηση για την οποία αγωνίστηκε”. Κι έκλεισε με την αγαπημένη φράση του Μητσοτάκη “να αγαπάς την ευθύνη…”
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης Οδυσσέας Ζώρας επεσήμανε στην ομιλία του:
“Από τις πλέον εμβληματικές μορφές της σύγχρονης μας ιστορίας ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ξεκίνησε τη διαδρομή του ως φιλελεύθερος, πορεύθηκε σαν φιλελεύθερος και έφυγε σαν φιλελεύθερος. Ήταν παρών σε ολα τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα. Εξαιτίας του αποφεύχθηκε η εμφύλια διαμάχη στην Κρήτη”.
Όπως σημείωσε ο κ. Ζώρας: “Η τόλμη του τον οδηγούσε να αντιτίθεται στις επικυριαρχικές αντιλήψεις. Πότε δεν αποσύρθηκε από την πολιτική δράση. Ήταν ενεργός πολίτης μέχρι το τέλος του, μεριμνούσε για τα κοινά. Γνήσιος ευρωπαϊστής, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οπτική του επικαθοριζόταν από το κοινό καλό. Ήταν ένα γνήσιο παράδειγμα αντίθεσης στον λαϊκισμό, που είναι ένα σαράκι που τρώει τις κοινωνίες”.