Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας
Με την ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες, μια σπάνια ασθένεια, η θεραπεία της οποίας γίνεται μόνο σε εξειδικευμένο νοσοκομείο της Αμερικής, «παλεύει» ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Θωμάς Μπισκίτζης, ο οποίος χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας. Ο ίδιος δημοσιοποίησε το πρόβλημά τoυ με ένα συγκλονιστικό βίντεο που ανέβασε στο facebook.
Η ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες (Rosai-Dorfman) τού προκαλεί αφόρητους πόνους. Μέχρι στιγμής μάλιστα έχει κάνει επτά βιοψίες κι όπως είναι φυσικό έχει υποστεί τεράστια ταλαιπωρία, ενώ όπως υποστηρίζει τα ελληνικά νοσοκομεία τού έδειξαν την πόρτα της εξόδου.
Την ιστορία του γνωστοποίησε ο ίδιος μέσα από ένα συγκλονιστικό βίντεο που ανάρτησε στο Facebook. Ο Μπισκιτζής δεν αντέχει και βάζει τα κλάματα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Χρειάζομαι να ζήσω, θέλω να ζήσω, φτάνει πια, φτάνει να κλαίω και να πονάω». Για να αντιμετωπίσει ωστόσο το πρόβλημά του πρέπει να μεταφερθεί στο Memorial Hospital της Νέας Υόρκης, αλλά δεν έχει την οικονομική δυνατότητα και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας.
Ο Θωμάς είναι πατέρας δύο παιδιών και μιλώντας στο sport -fm τόνισε μεταξύ άλλων πως «τα βράδια μου είναι εξαιρετικά δύσκολα με αφόρητους πόνους» και αποκάλυψε πως ζήτησε τη βοήθεια μίας γιατρού, η οποία ουσιαστικά του έδειξε την πόρτα της εξόδου λόγω της κατάστασης που επικρατεί στα ελληνικά νοσοκομεία. Από εκεί και πέρα, συγκλόνισε με την αποκάλυψη πως το παιδί της πρώην συζύγου του πάσχει και εκείνο από καρκίνο στον εγκέφαλο και έχει κάνει εννιά επεμβάσεις μέχρι σήμερα και ζήτησε την βοήθεια του Κράτους, πρώτα από όλα στα μικρά παιδιά!
Στη συνέντευξή του είπε μεταξύ άλλων:
«Το να ζεις με μία νόσο, πρέπει να το δεχθείς ότι έχεις κάποια νόσο και την οποία πρέπει να την παλέψεις και να θεραπευτείς, από μόνος σου και την ψυχή σου, πρέπει τον εαυτό σου να βοηθήσεις πρώτα. Όποια αρρώστια και αν είναι… Η ιστορία μου ξεκίνησε το 2014 από αιμόπτυση, νοσηλεύτηκα στο Παπανικολάου για κάποιο καιρό.
Επειδή ήμουν μόνος μου, δεν είχα την ψυχική δύναμη να μείνω. Ξαναέγινε το 2015, δούλευα σε κάποια επιχείρηση που είχε να κάνει με φάρμακα και ψεκάσματα που ρίχναμε. Το 2015 η μόλυνση επανήλθε. Έκανα την απόλυσή μου και έφυγα. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη, ενώ κατάγομαι από την Κρήτη, τότε που είχα ξανά την αιμόπτυση κατέβηκα ξανά στην Αθήνα, είχα πόνους στη βουβωνική χώρα.
Έκαναν λάθος στη συνταγή στο ΚΑΤ και έπαθα αλλεργικό σοκ, έκανα βρογχοσκοπήσεις και το 2016 ξεκίνησαν οι επεμβάσεις στους λεμφαδένες και κάναμε την πρώτη αφαίρεση τον Ιούνιο του 2016 και διαπιστώθηκε ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες (Rosai-Dorfman), η οποία μου προκαλεί αφόρητους πόνους.
Έκανα βιοψία ξανά για να δούμε σε τι στάδιο είναι οι πνεύμονες και φέτος ήρθα στην Αθήνα, έκανα ξανά βιοψία, η οποία δείχνει αλλοιώσεις και μετά από ένα διάστημα 7-8 μηνών από διάφορες εξετάσεις για να διαπιστωθούν κάποια πράγματα.
Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε πάλι, έχω πρόβλημα βγάλει στη μασχάλη, στο στήθος και σε κάποια άλλα σημεία. Έχω δύο παιδιά, είμαι χωρισμένος και έχω πάρα πολύ καλή σχέση με την πρώην γυναίκα μου, η οποία έχει φτιάξει τη ζωή της και έχει κάνει άλλο ένα παιδάκι. Υπάρχει σοβαρότερο πρόβλημα υγείας από το δικό μου, το οποίο διαπιστώθηκε με επιθετικό όγκο στον εγκέφαλο στο παιδί της.
Το είχαν ένα μήνα στην εντατική στο Νοσοκομείο Παίδων. Αυτή τη στιγμή το παιδί έχει κάνει εννιά χειρουργεία, παλεύουν μόνοι τους, πάνω από όλα να σωθούν οι αθώες ψυχές. Εγώ πατάω στα πόδια μου γερά, θέλω να ζήσω και θα ζήσω. Έκανα ένα live, ένα ξέσπασμα και είπα όσα ένιωθα μέσα μου.
Τα βράδια μου είναι δύσκολα, οι πόνοι μου είναι αφόρητοι, ζήτησα να μείνω στο νοσοκομείο να μην πηγαίνω σπίτι μου, λόγω έλλειψης χρημάτων. Δεν έχω πού να μείνω και δεν θέλω να υποχρεώνομαι σε μία φίλη μου εδώ στην Αθήνα».