Όταν ήταν παιδί του άρεσε να παίζει επιτραπέζια παιχνίδια, όπως στην πλειοψηφία των παιδιών. Αλλά όπως η ζωή έδειξε, ο Ηρακλειώτης Δημόκριτος Σαλούστρος αγαπούσε τα επιτραπέζια παιχνίδια πολύ παραπάνω από ένα χόμπι. Έτσι, παρέμειναν χόμπι και μεράκι, αλλά ο Δημόκριτος Σαλούστρος το πήγε ένα βήμα παρακάτω, αφού πλέον δεν παίζει μόνο επιτραπέζια αλλά τα δημιουργεί κιόλας. Όχι για τα παιδιά του και τους φίλους του μόνο, ούτε καν για τους συντοπίτες του αλλά για όλο τον πλανήτη ή τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας με τα εκατομμύρια χρήστες.
Τελευταίο του επίτευγμα δύο παιχνίδια του που μεταφράστηκαν στην κινέζικη γλώσσα. Προηγήθηκαν αρκετά άλλα, όπως η αναγνωσιμότητα της δουλειάς του από την Ασία ως την Αμερική και φυσικά στην Ελλάδα και τα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και οι διακρίσεις και συμμετοχές σε σημαντικές δράσεις με επίκεντρο το επιτραπέζιο παιχνίδι, καθώς και τα παιχνίδια ρόλων, σε μια παγκόσμια κοινότητα απαιτητική και ανταγωνιστική.
Αλλά τελικά, με αφετηρία την Κρήτη, ο δημιουργός επιτραπέζιων παιχνιδιών και παιχνιδιών ρόλων, με γνώση, πίστη, επιμονή και πολλή δουλειά καταφέρνει να «ρίχνει» τα σύνορα και να φέρνει κοντά ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα.
Ο κ. Σαλούστρος έχει δημιουργήσει τέσσερα παιχνίδια, μια υπόθεση όχι και τόσο εύκολη, αφού ένα μόνο παιχνίδι χρειάστηκε δύο χρόνια μελέτης και δημιουργίας. Αν σκεφτεί κανείς ότι το ένα από τα δύο παιχνίδια που μεταφράστηκαν στην Κίνα περιλαμβάνει στην πλοκή της σχεδόν όλους τους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, το «άνοιγμα» του Κάτω Κόσμου, και μια Τιτανομαχία στην οποία επιδίδονται οι παίχτες για να κερδίσουν την αθανασία, είναι εύκολο να αντιληφθεί ότι πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο έργο.
Και όπως επισημαίνει ο κ. Σαλούστρος, ο δημιουργός θα χρειαστεί να εργαστεί πολύ σκληρά για τη δημιουργία του, αλλάζοντας πολλές φορές σχέδια και πορεία, αλλά σίγουρα δεν είναι ένα έργο που μπορεί να ολοκληρώσει μόνος του. Όπως θα πει: «οι σχεδιαστές μου μπορεί να είναι στην Αμερική, η εκτύπωση να γίνεται στην Κίνα και οι πελάτες του παιχνιδιού στον Καναδά».
Όλα αυτά που φαντάζουν περίεργα για τους αμύητους ανθρώπους, δεν ήρθαν τυχαία και προφανώς όχι ξαφνικά. Κυρίως όμως, δεν ήταν πάντα η κύρια δουλειά του δημιουργού. Ο Δημόκριτος Σαλούστρος τελείωσε το Λύκειο Γαζίου, σπούδασε Multimedia 3D Animation και στη συνέχεια εργάστηκε για αρκετά χρόνια στον κλάδο της πληροφορικής και του e-commerce ασχολούμενος με το ηλεκτρονικό εμπόριο σε γνωστή εταιρεία πληροφορικής.
Όταν όμως κατάφερε να πείσει την παγκόσμια κοινότητα που ασχολείται με επιτραπέζια παιχνίδια και παιχνίδια ρόλων να χρηματοδοτήσουν τη δουλειά του παρουσιάζοντας την ιδέα του “Soulmist”, παραιτήθηκε από τη δουλειά που έκανε ως τότε και έφτιαξε τη δική του εταιρεία κάνοντας το χόμπι του επάγγελμα.
Τον «πλήρωσαν» οι παίκτες
Μια ιστορία άγνωστη στο ευρύ κοινό αλλά ιδιαίτερα οικεία στους ανθρώπους που ασχολούνται κρύβεται από αυτή την ιστορία χρηματοδότησης, όπου ο δημιουργός «ανεβάζει» την ιδέα του σε διαδικτυακή πλατφόρμα και ζητά από χρήστες παίκτες να την χρηματοδοτήσουν. Ο Δ. Σαλούστρος το έκανε στην πλατφόρμα crowdfunding, με το “Soulmist”. Επρόκειτο για μια ενέργεια σταθμό στην ίδρυση της εταιρείας και την επαγγελματική ενασχόληση με τα παιχνίδια.
Το αποτέλεσμα της ενέργειάς του, μας το αναφέρει ο ίδιος ως εξής: «ο αρχικός στόχος για την ολοκλήρωση της καμπάνιας ήταν οι 17.000 €. 17.000 € ήτανε πολύ λιγότερα. Ήτανε λιγότερα από το κόστος δημιουργίας του βιβλίου με βάση τον προϋπολογισμό μας και πάρα πολύ λιγότερα σε σχέση με το τελικό κόστος παραγωγής του βιβλίου. Τελικά, καταλήξαμε σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό. Η καμπάνια χρηματοδοτήθηκε 450%.
Πλησιάσαμε, δηλαδή, κοντά στις 80.000, πράγμα που, για αρχή, μας βοήθησε να καλύψουμε το ποσοστό της επένδυσης που είχαμε πέσει έξω, να καλύψουμε τα κόστη παραγωγής δηλαδή. Μας βοήθησε πάρα πολύ στο να βελτιώσουμε την ποιότητα του βιβλίου και των προϊόντων που θα δώσουμε, μιας και το ότι πήγε καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε αποφασίσαμε να το δώσουμε στο αποτέλεσμα και όχι να το κρατήσουμε, γιατί ένα καλύτερο αποτέλεσμα θα βοηθήσει και το χρήστη να μας εμπιστευτεί ξανά.
Οπότε, αξιοποιώντας αυτά τα χρήματα, πληρώσαμε σχεδιαστές, πληρώσαμε τυπογραφεία, όλη τη διαφήμιση που χρειάστηκε, τα ποσοστά τα μεγάλα που παίρνουν οι πλατφόρμες crowdfunding και διαφήμισης καθ’ όλη τη διάρκεια της καμπάνιας. Επενδύσαμε παραπάνω στο κομμάτι της ποιότητας των υλικών που θα δώσουμε τελικά. Και στην ποιότητα του περιεχομένου.
Ας πούμε, διπλασιάσαμε το budget μας σε illustrators. Illustrators, δηλαδή, που μέχρι τώρα τα οικονομικά μας δεν μας επέτρεπαν να τους πλησιάσουμε. Ακριβώς επειδή ήταν το μεράκι μας και θέλαμε πάρα πολύ… ταίριαζαν πάρα πολύ στον κόσμο καταφέραμε να συνεργαστούμε μαζί τους. Και τέλος να μπορέσουμε να κάνουμε μία σύσταση, να κάνουν τα παιδιά, δηλαδή, μία σύσταση εταιρείας και να μπορεί να υποστηρίξει όλο αυτό το εγχείρημα και νομικά και να καλύψουμε όλα τα λειτουργικά της έξοδα. Και προφανώς μία μικρή υποδομή για να μας στηρίξει στα επόμενα πρότζεκτ μας».
Της υλοποίησης προηγήθηκε η αρχική φάση της ιδέας και των πρώτων ενεργειών που έκρυβαν ακόμα… και μοναξιά για το δημιουργό. Όπως αναφέρει ο κ. Σαλούστρος: «Η αλήθεια είναι ότι όλο το πρώτο κομμάτι, το μεγάλο, δηλαδή… η ιδέα, να το πω έτσι, ήταν καθαρά ατομική υπόθεση. Γράφτηκε, δηλαδή, τα βράδια στο σπίτι μόνος μου. Στην αρχή με ένα τετράδιο. Μετά, για να συγκροτήσω τις σκέψεις, αναγκαστικά, αναγκάστηκα να το κάνω στον υπολογιστή. Πάρα πολλά ξενύχτια».
Από τους κοινωνικούς αγώνες και την αυτοδιοίκηση στους αγώνες των παιχνιδιών της συλλογικότητας
Όποιος γνώρισε τον Δημόκριτο Σαλούστρο σε άλλα μετερίζια δυσκολεύεται ίσως να αντιληφθεί στον κύριο πλέον επαγγελματικό του ρόλο των παιχνιδιών, αφού είναι ένας άνθρωπος πολιτικοποιημένος που έχει ασχοληθεί με τα κοινά και ήταν υποψήφιος δήμαρχος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές στο Δήμο Μαλεβιζίου.
Όλα ωστόσο έχουν μια αιτιολογία και προφανώς και μια εξήγηση αφού στην ερώτηση τι σημαίνουν γι’ αυτόν τα παιχνίδια, επιτραπέζια και παιχνίδια ρόλων απαντά: «Γενικά, μου αρέσει η συλλογικότητα και η αλληλεπίδραση με τους άλλους ανθρώπους. Νομίζω ότι βοηθάνε πάρα πολύ στο να δέσεις την ψυχοσύνθεσή σου μ’ αυτή των υπολοίπων που κάθονται μαζί σου στο ίδιο τραπέζι είτε στο γήπεδο είτε στην αλάνα. Οπουδήποτε.
Είναι ο τρόπος που εκφράζεσαι μέσα από ένα ψυχαγωγικό αντικείμενο. Θεωρώ ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ανθρώπου, δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ τα παιδιά μου ή κάποιον άνθρωπο ο οποίος δεν έχει εντάξει το παιχνίδι, έστω και κάποια στιγμή, μέσα στη ζωή του».
Σύμφωνα με τον δημιουργό, τα παιχνίδια αυτά δεν έχουν καμία σχέση με video games, αφού δεν είναι απλώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις αλλά «ακονίζουν» το μυαλό, καλλιεργούν την φαντασία και απαιτούν σκέψη, στρατηγική και συνεργασίες διαμορφώνοντας χαρακτήρες που μπορούν να ανταπεξέλθουν σε διάφορες δυσκολίες της ζωής. Μάλιστα στο εξωτερικό, αλλά και σε μονάδες πλέον της Ελλάδας, όπως τονίζει ο κ. Σαλούστρος, τα παιχνίδια ρόλων χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Βασικό στοιχείο -πάντως- έχουν τα παιχνίδια ρόλων και στην εκπαίδευση ενηλίκων, ενώ χρησιμοποιούνται συστηματικά και θεραπευτικά στην ειδική αγωγή.
Προσδιορίζοντας την διαδικασία που λαμβάνει χώρο συλλογικά και συνολικά για ένα παίκτη στα παιχνίδια ρόλων ο κ. Σαλούστρος λέει: «Θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα αυτοσχεδιαστικό θέατρο. Είναι ένα θέατρο που, ανάλογα με το χαρακτήρα που υποδύεσαι, δημιουργείς εκείνη τη στιγμή το σενάριο, παίρνεις τις αποφάσεις, τις δύσκολες αποφάσεις πολλές φορές, μπαίνεις στα παπούτσια ενός χαρακτήρα, όπως είπα και πριν και προσπαθείς, μέσα από τη δική του ιδιοσυγκρασία, να λειτουργήσεις και να ανταπεξέλθεις σε διάφορες προκλήσεις. Δεν είναι μόνο αυτό.
Είναι πολύ περισσότερο ένα παιχνίδι ρολών. Εμένα με βοήθησε πάρα πολύ να αναπτύξω τη συλλογικότητα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα σε κάποιες τρυφερές ηλικίες, όπως είναι η εφηβική. Το γεγονός ότι νιώθεις αυτό που λέμε «party», ένα γκρουπ ανθρώπων οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να δώσουν τη ζωή τους ο ένας για τον άλλον είναι από τις αξίες τις πανανθρώπινες, που θέλουμε να διατηρήσουμε στον κόσμο και ευτυχώς περνάει από τα περισσότερα παιχνίδια ρόλων».
Πώς ξεκινά -όμως- ο μικρός Δημόκριτος την ενασχόλησή του με τα παιχνίδια αυτά; Μην φανταστείτε πάντως ότι το καλλιέργησαν οι γονείς, αφού ήταν παραδοσιακοί και του διάβαζαν παραμύθια. Ο κ. Σαλούστρος λέει γι’ αυτό το ξεκίνημα: «Μπορώ να πω ότι δεν είχα ιδιαίτερα ερεθίσματα απ’ τους γονείς μου. Εντάξει. Διάβαζαν τα τυπικά παραμύθια στα παιδιά τους μέχρι κάποια ηλικία. Εγώ είχα μία ροπή, από πάρα πολύ μικρός, να δοκιμάζω τα όρια της φαντασίας μου. Μου άρεσε να δημιουργώ πράγματα στο μυαλό μου. Μου άρεσε, γενικά, η δημιουργική σκέψη και νομίζω ότι με τα RPG βρήκα, ακριβώς, αυτό τον τρόπο να το εκφράσω.
Αν θέλουμε να το δούμε και πιο ρομαντικά, νομίζω ότι όλοι ήμαστε εξοικειωμένοι με τα παιχνίδια ρόλων στην παιδική μας ηλικία. Δεν ξέρω, δηλαδή, εγώ κάποιον που δεν έχει καβαλήσει ένα σκουπόξυλο να υποδυθεί τον καουμπόι ένα αγοράκι πάνω στο άλογό του, είτε την κοπέλα να υποδυθεί τη μάγισσα πάνω στη σκούπα. Το θέμα είναι το πόσο θα αναπτύξουμε αυτούς τους ρόλους και πόσο θα προβάλουμε σε αυτούς τα ιδανικά μας και θα τα υιοθετήσουμε παράλληλα».
Μεταφράσεις στα κινέζικα και υποψήφια για… Οσκαρ!
Τα ρεπορτάζ πρέπει να στηρίζονται σε αληθινά γεγονότα. Και η αλήθεια είναι πως αφορμή για την παρουσίαση της ξεχωριστής και αξιόλογης δουλειάς του Δημόκριτου Σαλούστρου στάθηκε μια ανάρτηση σε κοινωνικό δίκτυο.
Έγραφε λοιπόν ο κ. Σαλούστρος : «Σήμερα έπιασα στα χέρια μου το “Soulmist” και το “Darklands” μεταφρασμένα και τυπωμένα στην κινεζική γλώσσα από την @Rosines. Ομολογώ ότι είναι πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα να βλέπεις το έργο σου μεταφρασμένο σε μια τόσο ξένη γλώσσα και μια τόσο μεγάλη αγορά. Kudos to Meeple On Board – Vanguard και τον φίλο και συνεργάτη Michael Raftopoulos για αυτή την εξέλιξη. Επόμενος στόχος η Ιταλία».
Ωστόσο δεν είναι η μοναδική διάκριση των παιχνιδιών του συγκεκριμένου δημιουργού, αφού το 2023 το βιβλίο μου με τίτλο “Darklands” βρέθηκε υποψήφιο ανάμεσα σε τέσσερις εξαιρετικές προσπάθειες για τον τίτλο του καλύτερου supplement και bestiary στα βραβεία ENNIE, που ισοδυναμούν με μια διάκριση σαν Όσκαρ στο χώρο των παιχνιδιών.
Το “Darklands” αφορά έναν κόσμο σκοτεινό, πιο σκοτεινό από αυτόν του Άρχοντα των δακτυλιδιών που οι παίκτες καλούνται να ανακαλύψουν, ενώ το “Soulmist” με έμπνευση από την ελληνική μυθολογία αναπτύσσεται σε έναν κόσμο φανταστικό αλλά εξελισσόμενο, όπου μέσα από μια σειρά διεργασιών οδηγεί τον παίκτη να επιδιώκει ως κέρδος την αθανασία.
Στο Athens Tabletop, που ολοκληρώθηκε χθες, φέτος έκανε την παρθενική του εμφάνιση και ο νεοϊδρυθείς ΣΕΔΕΠ – ΘΕΣΙΣ Σύλλογος Ελλήνων Δημιουργών Επιτραπέζιων Παιχνιδιών (ρόλων, στρατηγικής και μινιατούρας) στον οποίο φυσικά συμμετέχει ο Ηρακλειώτης δημιουργός.
Αποτελεί μια πρωτοβουλία από Έλληνες δημιουργούς με σκοπό τη συνένωσή τους, την ανταλλαγή πείρας, τεχνογνωσίας, επαφών και τη δημιουργία εκδηλώσεων, workshops κ.ά που προάγουν το hobby στην ελληνική επικράτεια και το εξωτερικό.