Είναι ένα όνειρο ζωής από τα πρώτα χρόνια που αποφάσισε ότι η μαγεία του λυρικού θεάτρου είναι το δικό του μονοπάτι στη ζωή. Στις 19 και 21 Οκτωβρίου αυτό το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου. Ο λόγος για τον γνωστό τενόρο Δημήτρη Πακσόγλου που θα ερμηνεύσει τον Οθέλλο στην πολυαναμενόμενη και βραβευμένη παράσταση που ανεβαίνει σε συνεργασία με την Όπερα του Κροατικού Εθνικού Θεάτρου της Ριέκα, υπό τη μουσική διεύθυνση του αρχιμουσικού Μύρωνα Μιχαηλίδη.
“Έίναι η πρώτη φορά που ερμηνεύω τον συγκεκριμένο ρόλο και είμαι ενθουσιασμένος. Ένας ρόλος που αποτελούσε όνειρο ζωής για μένα ήδη από τα χρόνια του ωδείου. Ο σπουδαίος βαρύτονος και δάσκαλος μου Κώστας Πασχάλης μου είχε διδάξει ένα κομμάτι του στα πλαίσια της μελοδραματικής τάξης” αναφέρει μιλώντας στην “Π” ο Δημήτρης Πακσόγλου, ο οποίος λίγο πριν την πρεμιέρα νοιώθει συνεπαρμένος από τον σαιξπηρικό ήρωα που ενεπνευσε την όπερα του Βέρντι.
Αν και ερμηνεύει τον ρόλο για πρώτη φορά δεν είναι η πρώτη φορά που ο γνωστός τενόρος συνεργάζεται με την όπερα της Ριέκας με την όποια όπως λέει έχει άριστη συνεργασία επί σκηνής αλλά και εκτός με όλους τους συντελεστές.
Πολλά όμως τον συνδέουν και με τον Μύρωνα Μιχαηλίδη με τον οποίο είχε και έχει άψογη συνεργασία. “Εκτός από την άρτια μουσική διεύθυνση του-επισημαίνει-νοιάζεται για τον τραγουδιστή και κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τον διευκολύνει. ‘’Χαρά και ταυτόχρονα ασφάλεια να τον έχεις στο πόντιουμ. Στο παρελθόν είχα την τύχη να με διευθύνει και στον Μάκβεθ στη Λυρική Σκηνή. Ελπίζω να τον συναντώ πιο συχνά στην καριέρα μου στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό”.
Γι αυτό θεωρεί ότι το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου και μάλιστα υπό την διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από άλλες σκηνές στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό”.
Μπορεί – αναφέρει όμως να παίξει κομβικό ρόλο στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας και νομίζω ότι το πετυχαίνει ήδη ειδικά με επιλογές όπως της συγκεκριμένης παραγωγής του Οθέλλου. Ένα πραγματικά πολύ δύσκολο εγχείρημα που απαιτεί πολύ δουλειά και κόπο και που συμβαίνει σπάνια στην χώρα μας. Βάζει την πόλη του Ηρακλείου δυναμικά στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας αλλά και διεθνώς”.
Ο ίδιος μεταξύ άλλων μιλά ακόμα για το πως επέλεξε το χώρο του λυρικού θεατρου ,για τις επαγγελματικές ευκαιρίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,τις δυσκολίες ενός λυρικού τραγουδιστή και γιατί κάποιος που δεν είναι γνώστης της όπερας θα πρέπει να δει τον Οθέλλο στο ΠΣΚΗ.
“Σε κάθε περίπτωση είμαι από τους τυχερούς…”
-Τί σας έβαλε στο δρόμο της μουσικής;
Από μικρός ήμουν άρρηκτα συνδεδεμένος με την μουσική, τραγουδούσα έπαιζα πιάνο και κιθάρα και στις σχολικες γιορτές ήμουν αρκετά δραστήριος. Στη δραματική σχολή Βεάκη όμως, από όπου και αποφοίτησα το 2002, είχα την τύχη να ασχοληθώ περισσότερο με την φωνή και μου δόθηκε κι η ευκαιρία να γνωρίσω τα πρώτα μουσικά κλασικά κομμάτια. Αυτα ήταν ουσιαστικά και τα πρώτα ερεθίσματα.
-Πως αποφασίσατε ότι το λυρικό τραγούδι είναι ο δικός σας δρόμος στη ζωή;
Τα πρώτα χρόνια μετά τη δραματική σχολή το θέατρο πρόζας κατείχε σημαντικό ρόλο στη ζωή μου παράλληλα φυσικά με τις σπουδές μου στο ωδείο. Μέχρι που αποφάσισα να λάβω μέρος σε έναν διαγωνισμό κλασικού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, στη πρώτη μου πρόβα με την ορχήστρα, ένιωσα ότι δεν με γεμίζει τίποτα άλλο και ότι δεν έχω υπάρξει περισσότερο ευτυχισμένος από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ζωής μου.
Έκλεισα τα μάτια μου και άκουσα τον ήχο της ορχήστρας γύρω μου, ταξίδεψα! Αυτό ήταν, η απόφαση μέσα μου είχε ήδη παρθεί.
-Σκεφτήκατε τις δυσκολίες ειδικά στην Ελλάδα ή λειτούργησε η άγνοια κινδύνου της νεαρής ηλικίας;
Η ζωή του λυρικού καλλιτέχνη ειδικά στην Ελλάδα δεν χαρακτηρίζεται εύκολη. Το μοναδικό λυρικό θέατρο που έχουμε στην Αθήνα καλώς η κακώς δεν μπορεί να τους απορροφήσει όλους. Εγώ όμως δεν συνάντησα πολλές δυσκολίες στο να παρουσιαστώ στον χώρο και μπορώ να πω ότι στην αρχή όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με αυτό είχα και μια σχετική άγνοια κινδύνου.
Έκανα το ντεμπούτο μου στο εξωτερικό με τον ρόλο του Ρανταμές από τη Αίντα του Βέρντι στο Ολυμπιακό Στάδιο της Γαλλίας με 60.000 θεατές, μια παραγωγή που παρουσιάστηκε ζωντανά στη γαλλική τηλεόραση. Αυτό και αν λέγεται άγνοια κινδύνου! Σε κάθε περίπτωση όμως είμαι από τους τυχερούς και όλα αυτά τα χρόνια έχω συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους καλλιτεχνικούς οργανισμούς που υπάρχουν στην Ελλάδα και με αρκετά θέατρα στο εξωτερικό.
“Το ΠΣΚΗ πετυχαίνει ήδη να έχει κομβικό ρόλο στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας”
-Υποδομές όπως το ΠΣΚΗ μπορούν να βάλουν μια περιφερειακή πόλη όπως το Ηρακλειο,στον παγκόσμιο χάρτη;
Το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου και μάλιστα υπό την διεύθυνση του μαέστρου Μιχαηλίδη δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από άλλες σκηνές στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό. Γνωρίζω για την υπέροχη ακουστική του και για τις σύγχρονες εγκαταστάσεις. Το ότι καταφέρνει και παρουσιάζει ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα αποτελεί από μόνο του μεγάλη επιτυχία και τομή ειδικά για την περιφέρεια.
Μπορεί όμως να παίξει κομβικό ρόλο στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας και νομίζω ότι το πετυχαίνει ήδη ειδικά με επιλογές όπως της συγκεκριμένης παραγωγής του Οθέλλου. Ένα πραγματικά πολύ δύσκολο εγχείρημα που απαιτεί πολύ δουλειά και κόπο και που συμβαίνει σπάνια στην χώρα μας. Βάζει την πόλη του Ηρακλείου δυναμικά στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας αλλά και διεθνώς.
Τέτοια εγχειρήματα χρειάζονται περισσότερη στήριξη από την πολιτεία γιατί ακόμα και σε δύσκολες περιόδους όπως αυτή που ζούμε, η τέχνη είναι βασικό συστατικό επιβίωσης.
“Κάποιος που δεν έχει ξαναδεί όπερα θα περάσει δύομιση ώρες μαγείας, αν έρθει να δει τον Οθέλλο μας”
-Eίναι η πρώτη φορα που ερμηνεύετε Οθέλλο. Πως προσεγγίσατε τον ρόλο;
Πράγματι είναι η πρώτη φορά που ερμηνεύω τον συγκεκριμένο ρόλο και είμαι ενθουσιασμένος.
Ένας ρόλος που αποτελούσε όνειρο ζωής για μένα ήδη από τα χρόνια του ωδείου. Ο σπουδαίος βαρύτονος και δάσκαλος μου Κώστας Πασχάλης μου είχε διδάξει ένα κομμάτι του στα πλαίσια της μελοδραματικής τάξης.
Η προσέγγιση μου για την ερμηνεία του συγκεκριμένου ρόλου σε γενικές γραμμές δεν διέφερε από την δουλειά που κάνω για να προσεγγίσω και τους άλλους. Δίνω έμφαση στον χαρακτήρα, πως θα αντιδρούσε στα ερεθίσματα ο ίδιος. Για να το πετύχω αυτό ερευνώ το παρελθόν του μέσα από αυτά που λέει εκείνος αλλά και οι άλλοι για εκείνον. Έτσι βρίσκω πολλά στοιχεία που τα χρησιμοποιώ στην ερμηνεία μου.
Ο Οθέλλος πραγματικά με συνεπήρε γιατί είναι ευαίσθητος, γεμάτος πάθος και συνάμα εκρηκτικά εκδηλωτικός. Από την ορμητικότητα του δεν γλιτώνει ούτε ο ίδιος.
-Είναι ένα έργο που έχει να κάνει με τον ρατσισμό, με το ξένο και διαφορετικό;
Ο σαιξπηρικος Οθέλλος την εποχή που γράφτηκε παρόλο που ήταν ευγενής και ακέραιος χαρακτήρας το μαύρο του δέρμα καθώς και το όνομα του Moore (Άραβας της Μαυριτανίας) ήταν κόκκινο πανί για την τότε κοινωνία. Νομίζω πάντως ότι το θέμα της συγκεκριμένης όπερας δεν έχει να κάνει με το ξένο και το διαφορετικό ούτε φυσικά με τον ρατσισμό.
Στο έργο του Βέρντι, ο Οθέλλος είναι όχι απλά αποδεκτός από την κοινωνία αλλά τον λατρεύουν ως ήρωα. Περισσότερο θα έλεγα η συγκεκριμένη όπερα έχει να κάνει με την εξουσία και τις έριδες τις οποίες την χαρακτηρίζουν λόγω της μισαλλοδοξίας των ανθρώπων.
-Πως είναι η συνεργασία με την Όπερα του Κροατικού Εθνικού Θεάτρου της Ριέκα;
Από το 2019 μέχρι σήμερα είναι η πέμπτη φορά που συνεργάζομαι με την όπερα της Ριέκας και θα έλεγα ότι έχω αρχίσει να αισθάνομαι ως κομμάτι του συγκεκριμένου θεάτρου.Εχω άριστη συνεργασία επί σκηνής αλλά και εκτός με όλους τους συντελεστές. Έπεται και συνέχεια.
-Η μουσική διεύθυνση ανήκει στον Μύρωνα Μιχαηλίδη, έχετε ξανασυνεργαστεί;
Με τον Μύρωνα Μιχαηλίδη μας συνδέουν πολλά. Πρώτα από όλα του οφείλω το πρώτο συμβόλαιό μου με την Εθνική Λυρική Σκηνή καθώς το 2012 ήταν αυτός που υπό την καλλιτεχνική του Διεύθυνση μου έκανε την πρόταση και τον ευχαριστώ για αυτό.
Αυτό όμως που μας συνδέει περισσότερο, είναι η άψογη συνεργασία μας. Εκτός από την άρτια μουσική διεύθυνση του, νοιάζεται για τον τραγουδιστή και κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τον διευκολύνει. Χαρά και ταυτόχρονα ασφάλεια να τον έχεις στο πόντιουμ. Στο παρελθόν είχα την τύχη να με διευθύνει και στον Μάκβεθ στη Λυρική Σκηνή. Ελπίζω να τον συναντώ πιο συχνά στην καριέρα μου στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
-Γιατί κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με την όπερα να παρακολουθήσει ας πούμε τον Οθέλλο; Ποια είναι η …υπερασπιστική σας γραμμή;
Ο κόσμος της όπερας είναι ένας μαγικός κόσμος κατά την άποψη μου.
Στην όπερα εμπεριέχονται πολλές τέχνες μαζί, θέατρο, μουσική, σκηνικά, φωτισμοί, χορός, κινηματογράφος και άλλες.
Ειδικά οι όπερες όμως που βασίζονται σε κορυφαία κλασικά θεατρικά έργα όπως αυτα του Σαίξπηρ αποτελούν από μόνες τους μοναδικές ευκαιρίες για κάποιον που δεν είναι μυημένος στο είδος να έρθει να παρακολουθήσει.
Θα δει ένα έργο δυνατό στην θεατρική πλοκή του και εξαιρετικά μελωδικό απο μουσικής πλευράς. Εκτός από τον συμβολισμό του κειμένου και τα διαχρονικά νοήματα του, ο ζωντανός ήχος της ορχήστρας και οι φωνές των ερμηνευτών ακουμπούν κατά τη γνώμη μου κατευθείαν στην ψυχή του θεατή. Άρα δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για κάποιον που δεν έχει ξαναδεί όπερα να έρθει να δει τον Οθέλλο μας και να περάσει δύομιση ώρες μαγείας.
“Στην Ελλάδα έχουμε ένα ανθρώπινο δυναμικό που υψώνει ήδη το ανάστημά του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι της όπερας”
Έχετε εργαστεί στο εξωτερικό, ποια τα υπερ και ποια τα αρνητικά σε σχέση με τη χώρα μας;
Στο εξωτερικό τα πράγματα δεν διαφέρουν πολύ από την Ελλάδα.
Σίγουρα το γεγονός ότι δεν διαθέτουμε πολλές σκηνές όπερας όπως πχ η Γερμανία ή η Γαλλία ή το ότι αν αναφέρεις σε κάποιον το επάγγελμα σου στο εξωτερικό δεν σε κοιτάει σαν να του είπες κάτι παράξενο, είναι κάποιες διαφορές. Στην Ελλάδα έχουμε αξιόλογες ορχήστρες και μουσικούς, έχουμε περίφημους τραγουδιστές και μαέστρους που διαπρέπουν και στο εξωτερικό, ένα ανθρώπινο δυναμικό δηλαδή που υψώνει ήδη το ανάστημα του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι της όπερας.
Υποδομές και παιδεία αν είναι ο στόχος, δεν υπάρχουν διαφορές . Θέλω να πιστεύω κρίνοντας και από τη προσπάθεια που γίνεται στην πόλη σας ότι βαδίζουμε προς αυτή τη κατεύθυνση.
-Έχετε σπουδάσει και υποκριτική. Είναι ένα επιπλέον «όπλο» στην ερμηνεία του ρόλου ή σας αρέσει και αυτός ο χώρος;
Η όπερα είναι κατά την άποψη μου πάνω από όλα θέατρο. Μιλώ για την ερμηνεία του ρόλου δεν μιλώ για ένα ρεσιτάλ ή μια συναυλία. Κάτω από αυτό το πρίσμα οι γνώσεις που έχω γύρω από την υποκριτική είναι όχι απλώς βοηθητικές αλλά και απολύτως απαραίτητες. Μ’ αυτόν τον τρόπο το θέατρο συνεχίζει να υπάρχει στη ζωή μου και δεν μπορώ να το ξεχωρίσω.
-Έχει μεγαλύτερες δυσκολίες ένας ερμηνευτής του λυρικού τραγουδιού;
Ο λυρικός τραγουδιστής ερμηνεύει ισορροπώντας κάθε φορά σε ένα λεπτό σχοινί κι αυτό γιατί το κλασικό τραγούδι απαιτεί σχεδόν εξωπραγματικές φωνητικές ικανότητες. Επίσης δεν έχει την πολυτέλεια να αρρωστήσει δεν έχει την πολυτέλεια να πει δεν αισθάνομαι καλά σήμερα. Πρέπει να βγει και να τα πει που λέμε. Μάλλον λοιπόν και χωρίς να προσβάλλω τους συναδέλφους μου από άλλους χώρους, ο λυρικός τραγουδιστής έχει να αντιμετωπίσει μια δυσκολία παραπάνω από κάποιον ερμηνευτή άλλου είδους.
-Ποιοι συνθέτες είναι οι πιο αγαπημένοι σας και γιατί;
Μου αρέσουν σχεδόν όλοι. Όλοι εχουν κάτι ιδιαίτερο που τους χαρακτηρίζει. Ο Βέρντι, ο Πουτσίνι κατά κύριο λόγο αλλά και σύνθετες όπως ο Μασσενετ η ο Γιανατσεκ με συγκινούν παραπάνω. Το γιατί, έχει να κάνει μάλλον με την μουσική τους ευφυΐα. Μου αρέσει ο συνθέτης να μην είναι φλύαρος.
-Υπάρχει κάποιο έργο που σας συγκινεί ιδιαίτερα;
Κάθε φορά που ακούω την Τόσκα του Πουτσίνι ή ερμηνεύω τον ρόλο του Καβαραντόσσι νομίζω ότι η καρδιά μου θα ξεκολλήσει από τη θέση της.
-Υπάρχει κάποιος ρόλος που είναι όνειρο για σας;
Υπάρχει και είναι και ένα όνειρο που θα πραγματοποιηθεί ακόμα δύο φορές στις 19 και 21 Οκτωβρίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου.
Με σημαντικούς συντελεστές
Η παράσταση θα ανέβει την Τετάρτη 19 & την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στις 7.30 το απόγευμα,στην Αίθουσα «Ανδρέας και Μαρία Καλοκαιρινού».
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Marin Blazević
Χορογραφία – Συσκηνοθεσία: Selma Banich
Σκηνικός – φωτιστικός σχεδιασμός: Alan Vukelić & Dalibor Fugosic
Κοστούμια: Sandra Dekanić
Βοηθός σκηνοθέτη και δραματουργού: Katy Maudlin
Ορχήστρα, Χορωδία και Μπαλέτο του Κροατικού Εθνικού Θεάτρου της Ριέκα
Στην παράσταση συμμετέχει το Χορωδιακό Σύνολο Ηρακλείου
Διεύθυνση χορωδίας: Matteo Salvemini – Λένα Χατζηγεωργίου – Γιάννης Κιαγιαδάκης
Μουσική διεύθυνση: Μύρων Μιχαηλίδης
Διανομή:
Οθέλλος: Δημήτρης Πακσόγλου
Δυσδαιμόνα: Αναμαρία Κνέγκο
Ιάγος: Ντανιίλ Αλεκσένκο
Αιμιλία: Μικαέλα Σόλτες
Κάσσιος: Μπόζε Γιούριτς Πέσιτς
Ροδρίγος: Μάρκο Φορτουνάτο
Λουδοβίκος: Σλάβκο Σέκουλιτς
Μοντάνο: Ντάβορ Νέτσακ
Τηλεφωνικά: 210 7234567 | Online: www.ticketservices.gr