Λίγες ημέρες πριν ξεσπάσει ο σάλος με την καταδίκη και τον εγκλεισμό στη φυλακή της καθαρίστριας από το Βόλο, η οποία πλαστογράφησε το απολυτήριο δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά και να συντηρήσει την οικογένεια της, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης δίκασε μία παρόμοια υπόθεση με εντελώς διαφορετική ποινική αντιμετώπιση του κατηγορουμένου.
Πρόκειται για δημοτικό υπάλληλο, ο οποίος πλαστογράφησε τον βαθμό του απολυτηρίου γυμνασίου ώστε να μπορέσει να προσληφθεί. Προσέθεσε έναν βαθμό παραπάνω, απαραίτητο ωστόσο για τη θέση που διεκδικούσε σύμφωνα με τα κριτήρια που είχαν οριστεί ως προϋπόθεση. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για οικογενειάρχη, ο οποίος βρέθηκε σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης» λόγω οικονομικών προβλημάτων αλλά και ζητημάτων υγείας.
Στη θέση αυτή εργάστηκε για περίπου μία δεκαετία, όμως εσωτερικός έλεγχος εντόπισε το πλαστογραφημένο απολυτήριο. Αμέσως παραιτήθηκε ενώ κινήθηκαν σε βάρος του όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες.
Τελικά παραπέμφθηκε να δικαστεί ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης με βαρύτατο κατηγορητήριο. Παραπέμφθηκε για πλαστογραφία, απάτη στην υπηρεσία και απάτη με βάση τον «εξοντωτικό», όπως τον χαρακτηρίζουν νομικοί κύκλοι, νόμο 1608/1950 περί καταχραστών δημοσίου χρήματος που ως γνωστόν επισύρει ποινές μέχρι και ισόβιας κάθειρξης.
…και η Δικαιοσύνη δεν είναι πάντα τιμωρητική
Στο δικαστήριο κατατέθηκε από μάρτυρες ότι ο εν λόγω δημοτικός υπάλληλος υπήρξε ευσυνείδητος και υποδειγματικός στην υπηρεσία του.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης έκρινε ότι η πράξη του δεν μπορεί να υπαχθεί στη νομοθετική ρύθμιση του νόμου περί καταχραστών, εφόσον δεν υπήρξε άμεση βλάβη του Δημοσίου γιατί για τους καταβληθέντες μισθούς υπήρξε ανάλογη και αντίστοιχη αντιπαροχή εργασίας εκ μέρους του.
Το δικαστήριο τον απάλλαξε για τις κακουργηματικές απάτες και τον έκρινε ένοχο με ελαφρυντικά για την κατηγορία της πλαστογραφίας, επιβάλλοντάς του εφέσιμη ποινή τριών ετών.
Την υπόθεση χειρίστηκε ως συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου η κ. Αλεξάνδρα Σπανάκη, η οποία ερωτηθείσα σχετικά με την απόφαση, σχολίασε:
«Θεωρώ ότι η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί μόνο τιμωρητικά, αλλά λειτουργεί προς εξισορρόπηση των κοινωνικών ιδιαιτεροτήτων που εκδηλώνονται και ως μορφές παραβατικότητας, των οποίων η απαξία δεν μπορεί να μην συσχετιστεί με τις συνθήκες υπό τις οποίες τελούνται και την ιδιότητα του κατηγορουμένου».
Η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου επέφερε μεγάλη ανακούφιση στον πρώην πλέον δημοτικό υπάλληλο, ο οποίος, πιθανότατα, ακούγοντας λίγες ημέρες μετά την ιστορία της καθαρίστριας από τον Βόλο, μάλλον θα έκανε τον σταυρό του για την ποινική αντιμετώπιση που είχε ο ίδιος από το δικαστήριο της Κρήτης.