Βαθιά θλίψη και πικρία προκαλεί η διαμαρτυρία της Γεωργίας Ξημεράκη, μιας κοπέλας με κινητικά προβλήματα, που καθημερινά βρίσκεται αντιμέτωπη με τα κυκλοφοριακά αδιέξοδα και τις δυσκολίες πρόσβασης, λόγω της απροκάλυπτης αδιαφορίας του δήμου να διαμορφώσει ράμπες, που αποτελεί κεντροβαρή αρμοδιότητά του.
Αυτή τη φορά η Γεωργία Ξημεράκη στάθηκε στο σημείο, όπου βρίσκεται το άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, το οποίο δεν μπορεί να προσεγγίσει ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κανένας τρόπος πρόσβασης. Με ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απευθυνόμενη προς τη Λότζια σχολιάζει: «Είμαι κάτοικος Ηράκλειου.
Είμαι φορολογούμενη δημότης. Έχω περάσει άπειρες φορές από τον δρόμο αυτό. Ούτε μία φορά δεν έχω δει από κοντά το άγαλμα αυτό. Μήπως είμαι ανιστόρητη; Όχι ! Μήπως είμαι ύποπτη βανδαλισμού; Όχι! Μήπως είμαι αδιάφορη; Όχι! Μη με κατηγορείτε … Απλά δεν μπορώ να ανέβω το σκαλοπάτι…».
Βεβαίως η κατασκευή ραμπών πρόσβασης σε σημεία της πόλης δεν εντάσσεται στα μεγάλα έργα βιτρίνας που ενδεχομένως θα συγκινούσε ψηφοθηρικά τη δημοτική αρχή. Αλλά με δεδομένη την περηφάνεια της Λότζια για την «έξυπνη πόλη» και τα μεγάλα επιτεύγματα της στην ποιότητα παροχής υψηλών υπηρεσιών προς τους πολίτες θα έχει ενδιαφέρον η απάντηση του δήμου στα ερωτήματα της κ. Ξημεράκη…