Ο ένας προϊστάμενος, ο άλλος ταμίας σε υποκατάστημα του ΙΚΑ στο νομού Ηρακλείου. Λίγο οι τρέχουσες υποχρεώσεις, λίγο οι σπουδές των παιδιών, μπήκαν στον… πειρασμό να βάλουν χέρι στο ταμείο της υπηρεσίας με την πρόθεση, όπως ισχυρίστηκαν, να επιστρέψουν τα χρήματα με την πρώτη ευκαιρία.
Και κάπως έτσι πέρασαν τρία χρόνια… αφαίμαξης. Με βάση το κατηγορητήριο, τούς αποδίδεται ότι υπεξαίρεσαν συνολικά κάτι περισσότερο από 140.000 ευρώ.
Χθες, και οι δύο κρίθηκαν ένοχοι από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για κακουργηματική υπεξαίρεση, χωρίς τελικά την επιβαρυντική περίσταση και τους επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης έξι των, με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη.
Η κατηγορία με την οποία παραπέμφθηκαν στο εδώλιο αφορούσε σε υπεξαίρεση στην υπηρεσία από κοινού, κατά την οποία οι υπαίτιοι μεταχειρίστηκαν ιδιαίτερα τεχνάσματα και το αντικείμενο της πράξης είναι ιδιαίτερης μεγάλης αξίας.
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι οι δύο κατηγορούμενοι ήταν οργανωτικοί και τηρούσαν μεταξύ τους τα…τυπικά ως προς τα ποσά που κάθε φορά έπαιρναν από το ταμείο. Και καταστάσεις τηρούσαν και υπεύθυνες δηλώσεις υπέγραφαν.
Από το ποσό των 140.000 ευρώ ο προϊστάμενος φέρεται να υπεξαίρεσε ένα ποσό της τάξης άνω των 100.000 ευρώ και ο ταμίας ένα ποσό περίπου 38.000 ευρώ.
Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι οι δύο υπάλληλοι από κοινού, κατά το χρονικό διάστημα από 21 Σεπτεμβρίου 2010 έως την 19η Δεκεμβρίου 2013, προέβαιναν σε αναλήψεις χρηματικών ποσών σε τακτά χρονικά διαστήματα, συντάσσοντας καταστάσεις στις οποίες ανέγραφαν την ημερομηνία αφαίρεσης των μικρότερων ποσών από το ταμείο, ενώ αντάλλασσαν μεταξύ τους υπεύθυνες δηλώσεις όπου αναγραφόταν τα επιμέρους χρηματικά ποσά που είχε αφαιρέσει ο καθένας, κρατώντας προς δική του χρήση ο καθένας το πρωτότυπο της υπεύθυνης δήλωσης του άλλου, τα οποία (καταστάσεις και υπεύθυνες δηλώσεις) φύλασσε ο ταμίας στο σπίτι του.
Τους αποδίδεται ότι, για να καλύψουν τις παράνομες ενέργειες τους, εμφάνιζαν μεγάλο υπόλοιπο στο ταμείο του υποκαταστήματος, κάνοντας αναλήψεις από λογαριασμό που τηρούσε το παράρτημα σε συγκεκριμένη τράπεζα, με την έκδοση επιταγών εις διαταγή «ημών των ιδίων», για υποτιθέμενες ανάγκες της υπηρεσίας.
Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρεται, δεν υπήρχε πραγματική ανάγκη για τις καθημερινές συναλλαγές τους καθώς το υπόλοιπο του ταμείου ήταν ήδη πολύ μεγάλο και παρουσίαζαν στο βιβλίο Ταμείου ή στα δελτία συμφωνίας Ταμείου-Λογιστηρίου εικονικό υπόλοιπο, το οποίο δεν ανταποκρινόταν στο ποσό των χρημάτων που υπήρχε πράγματι στο χρηματοκιβώτιο του υποκαταστήματος.